Ludowy Sekretariat Białorusi – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ludowy Sekretariat Białorusi (biał. Народны сакратарыят Беларусі, Narodny sakrataryjat Biełarusi) – organ wykonawczy Komitetu Wykonawczego Rady I Zjazdu Wszechbiałoruskiego, utworzony 21 lutego 1918 roku na podstawie pierwszej hramoty ustawodawczej tego Komitetu. Na czele Ludowego Sekretariatu stał przewodniczący, a w skład wchodzili ludowi sekretarze^[1]. Z dniem 9 marca 1918 roku, w związku z ogłoszeniem przez Komitet Wykonawczy Rady I Zjazdu Wszechbiałoruskiego powstania Białoruskiej Republiki Ludowej, na podstawie punktu 4 drugiej hramoty ustawodawczej Komitetu Wykonawczego, Ludowy Sekretariat Białorusi stał się władzą wykonawczą i administracyjną proklamowanej republiki^[a][2].

Przez większą część 1918 roku Ludowy Sekretariat działał w warunkach tymczasowej okupacji centralnej części ziem białoruskich przez wojska niemieckie^[b]. Do października 1919 roku cztery kolejne rządy Białoruskiej Republiki Ludowej działały pod nazwą Ludowego Sekretariatu Białorusi. Natomiast w październiku 1919 roku organ ten został przemianowany na Radę Ludowych Ministrów Białoruskiej Republiki Ludowej^[2].

Pierwszym przewodniczącym Ludowego Sekretariatu Białorusi został 21 lutego 1918 roku Jazep Waronka, który objął jednocześnie stanowisko ludowego sekretarza spraw zagranicznych. Ponadto w skład kierowanego przez Waronkę Ludowego Sekretariatu wchodzili:

• ludowy sekretarz opieki - Pałuta Badunowa,
• ludowy sekretarz finansów - G. Biełkind,
• ludowy sekretarz sprawiedliwości - Jafim Bialewicz,
• ludowy sekretarz rolnictwa - Tamasz Hryb,
• ludowy sekretarz spraw żydowskich - Mosze Gutman,
• ludowy sekretarz spraw wojskowych - Kanstancin Jezawitau,
• ludowy sekretarz spraw wielkoruskich^[c] - P. U. Złobin,
• ludowy sekretarz poczty i telegrafu - A. Karacz,
• ludowy sekretarz kontroli - Piotr Kraczeuski,
• ludowy sekretarz spraw wewnętrznych - I. Mokrejew,
• ludowy sekretarz łączności - W. Redźka,
• ludowy sekretarz gospodarki - Iwan Sierada,
• ludowy sekretarz oświaty - Arkadź Smolicz,
• skarbnik - Wasil Zacharka,
• sekretarz - Leanard Zajac.

Większość członków rządu Jazepa Waronki było przedstawicielami Białoruskiej Socjalistycznej Gromady^[1].

Zobacz w białoruskich Wikiźródłach tekst oryginalny drugiej hramoty ustawodawczej Komitetu Wykonawczego Rady I Zjazdu Wszechbiałoruskiego z dnia 9 marca 1918 r.

Zobacz w białoruskich Wikiźródłach tekst oryginalny hramoty ustawodawczej Rady Białoruskiej Republiki Ludowej z dnia 25 marca 1918 r.

• pod red. Hienadzia Paszkoua: Encykłapiedyja historyi Biełarusi u 6 tamach. T. 5: M – pud. Mińsk: „Biełaruskaja encykłapiedyja” imia Pietrusia Brouki, 1999, s. 592. ISBN 985-11-0141-9. (biał.).

• Rada Białoruskiej Republiki Ludowej