Ludwik (hrabia Évreux) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ludwik d’Évreux
Ilustracja
ilustracja herbu
hrabia Évreux, Étampes i Beaumont-le-Roger
Okres

od 6 października 1298
do 19 maja 1319

Poprzednik

Tytuł utworzony

Następca

Filip III (król Nawarry)

Dane biograficzne
Dynastia

Kapetyngowie

Data urodzenia

3 maja 1276

Data i miejsce śmierci

19 maja 1319
Longpont-sur-Orge

Miejsce spoczynku

Opactwo w Longpont

Ojciec

Filip III Śmiały

Matka

Maria Brabancka

Rodzeństwo

Małgorzata Francuska, Blanka
przyrodnie:
Filip IV Piękny, Karol de Valois

Żona

Małgorzata (Marguerite) d'Artois
od 1301
do 1311

Dzieci

Maria,
Karola,
Filip III,
Małgorzata,
Joanna

Ludwik, hrabia d’Évreux (ur. 3 maja 1276, zm. 19 maja 1319 w Paryżu)[1] – królewicz francuski z dynastii Kapetyngów, hrabia Évreux, Étampes i Beaumont-le-Roger od 1298 r., syn Filipa III Śmiałego i jego drugiej żony Marii Brabanckiej.

Pochodzenie

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 3 maja 1276 r. jako syn króla Francji Filipa Śmiałego i Marii Brabanckiej[1]. Matka Ludwika była drugą żoną Filipa; poprzednią była Izabela Aragońska, matka Filipa IV Pięknego i Karola Walezjusza[1]. Miał dwie siostry: Małgorzatę, królową Anglii i Blankę, księżną Austrii[1].

Herb hrabiów de Bourbon-Evereux

Polityka

[edytuj | edytuj kod]

Ludwik politycznie był w opozycji do swojego brata Karola. W 1297, 1304 i 1315 uczestniczył w kampanii we Flandrii. Łączyły go bardzo bliskie stosunki z bratankiem, późniejszym królem Filipem V Długim. W 1316 Filip V podniósł hrabstwo Évreux do rangi parostwa. Poprzez swojego syna – Filipa III, króla Nawarry, Ludwik został ojcem dynastii kapetyńskiej Évreux-Navarre, panującej w Nawarze do 1441 roku (członkowie tej dynastii używali zamiennie przymiotników z Nawarry i z Évreux).

Małżeństwo i potomstwo

[edytuj | edytuj kod]

W 1301 r. Ludwik poślubił Małgorzatę (Marguerite) d'Artois, która była siostrzenicą Mahaut d’Artois i siostrą Roberta III d’Artois[1]. Ojciec Małgorzaty, Filip, pochodził z rodu Artois (bocznej linii dynastii Kapetyngów)[1]. Owdowiał w 1311 r.[1] Para miała razem 5 dzieci[1]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h Noty biograficzne i drzewo genealogiczne, [w:] Maurice Druon, Królowie przeklęci. Wilczyca z Francji, 2011, ISBN 978-83-7515-142-8.