Ludwik Piękoś – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ludwik Piękoś
„Bosak”
Ilustracja
sierżant sierżant
Data i miejsce urodzenia

7 sierpnia 1896
Sokołów Małopolski

Data i miejsce śmierci

4 lipca 1916
Kościuchnówka

Przebieg służby
Lata służby

1914–1916

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

1 pułk piechoty Legionów Polskich

Stanowiska

dowódca plutonu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
Bitwa pod Kostiuchnówką

Późniejsza praca

dowódca plutonu

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie)
Odznaka „Za wierną służbę”

Ludwik Piękoś (ur. 7 sierpnia 1896 w Sokołowie Małopolskim, zm. 4 lipca 1916 pod Kościuchnówką) – sierżant Legionów Polskich. Uczestnik I wojny światowej, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Jana i Franciszki z Pasierbów[1]. Uczeń VII klasy c. k. Gimnazjum I w Rzeszowie (maturę wojenną zdał w Gimnazjum w Wadowicach w lutym 1915)[2]. Należał do Związku Strzeleckiego. Od 4 sierpnia 1914 w Legionach Polskich w I Brygadzie Legionów Polskich z którą przeszedł cały szlak bojowy. Jako dowódca III plutonu w 3. kompanii VI batalionu 1 pułku piechoty walczył podczas I wojny światowej[1].

Szczególnie odznaczył się 4 lipca 1916 w bitwie pod Kostiuchnówką, gdzie „został ciężko ranny w trakcie kontrataku na przeważające siły npla. zagrażające tyłom 7 ppLeg. /.../ wyróżnił się pogardą śmierci i nadzwyczajną brawurą”[1]. Za tę postawę został odznaczony pośmiertnie Orderem Virtuti Militari.

Został pochowany niedaleko pola bitwy[1].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]