Ludynia – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ludynia
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

włoszczowski

Gmina

Krasocin

Liczba ludności (2021)

330[2]

Strefa numeracyjna

41

Kod pocztowy

29-105[3]

Tablice rejestracyjne

TLW

SIMC

0245871[4]

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Ludynia”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Ludynia”
Położenie na mapie powiatu włoszczowskiego
Mapa konturowa powiatu włoszczowskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Ludynia”
Położenie na mapie gminy Krasocin
Mapa konturowa gminy Krasocin, na dole znajduje się punkt z opisem „Ludynia”
Ziemia50°50′37″N 20°06′59″E/50,843611 20,116389[1]
Strona internetowa

Ludyniawieś sołecka[5] w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie włoszczowskim, w gminie Krasocin[4][6].

Integralne części wsi Ludynia[4][6]
SIMC Nazwa Rodzaj
0245888 Dwór część wsi
0245894 Podrzujszcze przysiółek
0245902 Zagórnica osada leśna
0245919 Zakrze osada leśna

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego. Miejscowość związana z działalnością braci polskich. W Ludyni znajduje się zbór wspólnoty ufundowany przez Stanisława Szafrańca. Józef Szymański w pracy Szlakiem Braci Polskich, twierdzi że w 1962 był to jeden z dwóch byłych zborów najlepiej zachowanych na Kielecczyźnie, tzn. najmniej przebudowywany[7][8].

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]
  • Dwór drewniano-murowany z II poł. XVIII w. Ostatnim przed parcelacją i nacjonalizacją właścicielem był Jan Kowalski. Od 1979 dwór wraz z parkiem był własnością Góreckich, a od 1997 Gieżyńskich. Kręcono tutaj zdjęcia do filmu „Przedwiośnie”[9] – „dwór w Nawłoci”.
  • Zbór braci polskich, w późniejszym okresie lamus dworski, murowany, wybudowany w poł. XVI w.
  • Kaplica
  • Cmentarz wojskowy z I wojny światowej.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 70732
  2. Wieś Ludynia w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-03-16], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 683 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-04-23].
  5. Jednostki pomocnicze gminy Krasocin. Urząd Gminy Krasocin. [dostęp 2015-04-24].
  6. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-04-23]. 
  7. Józef Szymański, Szlakiem Braci Polskich.Przewodnik turystyczny po Kielecczyźnie., Kielce 1962, s. 199.
  8. Agnieszka Wójcik Arianie w Węchadłowie. [dostęp 2014-03-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-05)].
  9. Ludynia swietokrzyskie.org.pl

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]