Ludynia – Wikipedia, wolna encyklopedia
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2021) | 330[2] |
Strefa numeracyjna | 41 |
Kod pocztowy | 29-105[3] |
Tablice rejestracyjne | TLW |
SIMC | 0245871[4] |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego | |
Położenie na mapie powiatu włoszczowskiego | |
Położenie na mapie gminy Krasocin | |
50°50′37″N 20°06′59″E/50,843611 20,116389[1] | |
Strona internetowa |
Ludynia – wieś sołecka[5] w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie włoszczowskim, w gminie Krasocin[4][6].
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0245888 | Dwór | część wsi |
0245894 | Podrzujszcze | przysiółek |
0245902 | Zagórnica | osada leśna |
0245919 | Zakrze | osada leśna |
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego. Miejscowość związana z działalnością braci polskich. W Ludyni znajduje się zbór wspólnoty ufundowany przez Stanisława Szafrańca. Józef Szymański w pracy Szlakiem Braci Polskich, twierdzi że w 1962 był to jeden z dwóch byłych zborów najlepiej zachowanych na Kielecczyźnie, tzn. najmniej przebudowywany[7][8].
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]- Dwór drewniano-murowany z II poł. XVIII w. Ostatnim przed parcelacją i nacjonalizacją właścicielem był Jan Kowalski. Od 1979 dwór wraz z parkiem był własnością Góreckich, a od 1997 Gieżyńskich. Kręcono tutaj zdjęcia do filmu „Przedwiośnie”[9] – „dwór w Nawłoci”.
- Zbór braci polskich, w późniejszym okresie lamus dworski, murowany, wybudowany w poł. XVI w.
- Kaplica
- Cmentarz wojskowy z I wojny światowej.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 70732
- ↑ Wieś Ludynia w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-03-16] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 683 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-04-23].
- ↑ Jednostki pomocnicze gminy Krasocin. Urząd Gminy Krasocin. [dostęp 2015-04-24].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-04-23].
- ↑ Józef Szymański, Szlakiem Braci Polskich.Przewodnik turystyczny po Kielecczyźnie., Kielce 1962, s. 199.
- ↑ Agnieszka Wójcik Arianie w Węchadłowie. [dostęp 2014-03-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-05)].
- ↑ Ludynia swietokrzyskie.org.pl
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Ludynia, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 478 .