Mörner (ród) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Von Mörner – ród pochodzący prawdopodobnie z Turyngii, wzmiankowany w ziemi lubuskiej po 1250 r. (Tarnawa Rzepińska), w Nowej Marchii w 1298 r., na znaczeniu zyskał podczas panowania Wittelsbachów. Posiadał dobra w Barnówku (1347–1367), Kłosowie (wzmianka z 1337 r., XVI w.), Wicinie (wzmianka z drugiej połowy XVI w.), Czelinie (XV-XVII w.), Goszkowie (wzmianka z 1369 r.)[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Edward Rymar. Rycerstwo Nowej Marchii w czasach margrabiego Jana Kostrzyńskiego. „Rocznik Lubuski”. tom XXVII Cz. 1, s. 36, 2001. Zielona Góra: Lubuskie Towarzystwo Naukowe. ISSN 0485-3083.
Kontrola autorytatywna (ród szlachecki):