Młodzi filadelfijczycy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Młodzi filadelfijczycy
The Young Philadelphians
Ilustracja
Scena z filmu. Od lewej: Diane Brewster, Paul Newman i Brian Keith
Gatunek

melodramat

Rok produkcji

1959

Data premiery

19 maja 1959

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Język

angielski

Czas trwania

136 min

Reżyseria

Vincent Sherman

Scenariusz

James Gunn

Główne role

Paul Newman, Barbara Rush, Alexis Smith, Robert Vaughn

Muzyka

Ernest Gold

Zdjęcia

Harry Stradling

Scenografia

Malcolm C. Bert

Kostiumy

Howard Shoup

Montaż

William H. Ziegler

Produkcja

James Gunn

Wytwórnia

Warner Bros.

Dystrybucja

Warner Bros.,
Warner Home Video,
HBO Max

Młodzi filadelfijczycy (org. The Young Philadelphians) – amerykański melodramat z 1959 roku w reżyserii Vincenta Shermana. Adaptacja bestselerowej powieści Richarda P. Powella pt. The Philadelphian z 1956 roku[1].

Opis fabuły

[edytuj | edytuj kod]

Pełna zawiłości i nieoczekiwanych zwrotów historia kariery młodego i zdolnego Tony Lawrence'a. Ambitny człowiek dzięki swojemu talentowi, uporowi i szczęściu, po latach staje się uznanym i wziętym prawnikiem.

Obsada aktorska

[edytuj | edytuj kod]
  • Paul Newman – Anthony "Tony" Lawrence/narrator
  • Barbara Rush – Joan Dickinson
  • Alexis Smith – Carol Wharton
  • Brian Keith – Mike Flanagan
  • Diane Brewster – Kate Judson Lawrence
  • Billie Burke – pani J. Arthur Allen
  • John Williams – Gilbert Dickinson
  • Robert Vaughn – Chester A. "Chet" Gwynn
  • Otto Kruger – John Marshall Wharton
  • Paul Picerni – Louis Donetti
  • Robert Douglas – Morton Stearnes
  • Frank Conroy – dr Shippen Stearnes
  • Adam West – William Lawrence III
  • Anthony Eisley – Carter Henry
  • Richard Deacon – George Archibald

i inni.

O filmie

[edytuj | edytuj kod]

Roboczy tytuł filmu był taki sam jak powieść Richarda P. Powella na której był oparty jego scenariusz (The Philadelphian). Jednak obraz Shermana został poważnie okrojony w stosunku do literackiego pierwowzoru, którego akcja obejmowała trzy pokolenia filadelfijczyków. Reżyser skupił się prawie wyłącznie na postaci głównego bohatera, zawężając fabułę do przełomu lat 40. i 50.[1]. Uroczysta premiera filmu odbyła się w Filadelfii 19 maja 1959 roku w Stanley Theatre, a prowadził ją znany prezenter radiowy i telewizyjny Dick Clark[1].

Film okazał się być niezłym sukcesem kasowym. Podczas pierwszego weekendu wyświetlania (opening week) w kinach amerykańskich pod względem przychodów uplasował się na drugim miejscu, tuż za komedią Pół żartem, pół serio[2].

Dla odtwórcy głównej roli – Paula Newmana – udział w filmie był powrotem do współpracy z wytwórnią Warner Bros., po rolach w dwóch innych filmach nakręconych dla konkurencyjnych wytwórni – MGM i 20th Century Fox (Kotka na gorącym blaszanym dachu i Awantura w Putman's Landing). Młodzi filadelfijczycy, po filmach: Srebrny kielich z 1954, Historia Heleny Morgan z 1957 i Gwiazda szczęścia Billy Kida z 1958, był jedynym z czterech filmów wytwórni Warner Bros. z udziałem Newmana jaki przyniósł dochód. Jednak sam aktor otrzymał za niego jedynie 17,5 tys. dolarów, co skłoniło jego prawników do negocjacji z wytwórnią o wycofaniu się Paula z kontraktu[3].

Film spotkał się z dość sceptycznymi opiniami krytyków[4]. Po latach, w rankingu popularnego, filmowego serwisu internetowego Rotten Tomatoes posiada jednak dość wysoką, pozytywną, 71-procentową ocenę "czerwonych pomidorów"[5].

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Film otrzymał trzy nominacje do nagrody Oscara. Były to: najlepszy aktor drugoplanowy dla Roberta Vaughna, najlepsze kostiumy dla Howarda Shoupa i najlepsze zdjęcia dla Harry'ego Stradling Sr. Otrzymał również jedną nominację do nagrody Złotego Globu w kategorii najlepszy aktor drugoplanowy dla Roberta Vaughna[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c The Young Philadelphians. [w:] AFI Catalog [on-line]. [dostęp 2022-07-22]. (ang.).
  2. ↑ National Boxoffice Survey. [w:] Variety [on-line]. 1959-05-27. [dostęp 2022-07-22]. (ang.).
  3. ↑ Daniel O'Brien: Paul Newman. London: faber and faber, 2005, s. 66-67. ISBN 0-571-21987-X.
  4. ↑ A. H. Weiler: Young Philadelphians'. [w:] The New York Times [on-line]. 1959-05-22. [dostęp 2022-07-22]. (ang.).
  5. ↑ The Young Philadelphians. [w:] Rotten Tomatoes [on-line]. [dostęp 2022-07-22]. (ang.).
  6. ↑ Młodzi filadelfijczycy. [w:] Filmweb [on-line]. [dostęp 2022-07-22]. (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Młodzi_filadelfijczycy&oldid=68653815”