Məhəmmədrəsul Məcidov – Wikipedia, wolna encyklopedia

Məhəmmədrəsul Məcidov
Ilustracja
Məhəmmədrəsul na IO 2016
Data i miejsce urodzenia

27 września 1986
Urchuczimachi, Dagestan, Rosja

Obywatelstwo

Azerbejdżan
Rosja

Wzrost

191 cm

Styl walki

boks

Kategoria wagowa

ciężka

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

4

Zwycięstwa

3

Przez nokauty

3

Przez decyzje

0

Porażki

1

Remisy

0

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Azerbejdżan
Igrzyska olimpijskie
brąz Londyn 2012 boks
(waga superciężka)
Mistrzostwa świata
złoto Baku 2011 waga superciężka
złoto Astana 2013 waga superciężka
złoto Hamburg 2017 waga superciężka
Igrzyska europejskie
brąz Baku 2015 waga superciężka
Mistrzostwa Europy
złoto Mińsk 2013 waga superciężka
  1. Bilans walk aktualny na 17.04.2021.

Məhəmmədrəsul Məcidov (ur. 27 września 1986 w Urchuczimachi[1]) – azerski bokser występujący w wadze superciężkiej, brązowy medalista igrzysk olimpijskich, trzykrotny mistrz świata, brązowy medalista igrzysk europejskich, mistrz Europy[2]. Do 2011 roku reprezentował Rosję.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Boks zaczął trenować dopiero w wieku 19 lat. Jego pierwszym trenerem był kuzyn Magomied Abdusałamow, dwukrotny mistrz Rosji w wadze superciężkiej.

W 2008 roku wystartował w mistrzostwach Rosji, ale odpadł z nich już po pierwszej walce. Rok później osiągnął pierwszy znaczący sukces w karierze, gdy zwyciężył w Memoriale Magomiedsałama Umachanowa w Machaczkale. Został wtedy wypatrzony przez trenera, a zarazem wiceprezydenta Azerbejdżańskiej Federacji Bokserskiej, Gamzata Agayeva, który ściągnął go do prowadzonej przez siebie drużyny Baku Fires. W jej barwach Miedżydow z powodzeniem walczył w pierwszym sezonie półzawodowej ligi AIBA World Series of Boxing (w swojej kategorii zajął 2. miejsce za Clemente Russo). Otrzymał także azerbejdżańskie obywatelstwo i w 2011 roku zadebiutował w kadrze tego kraju.

W październiku 2011 roku, podczas mistrzostw świata w Baku, debiutując w zawodach tak wysokiej rangi, zdobył złoty medal w wadze superciężkiej (+91 kg)[3]. Na igrzyskach olimpijskich w Londynie wywalczył brązowy medal, przegrywając w półfinale z Włochem Roberto Cammarelle[4]. W 2013 roku został w Mińsku również mistrzem Europy, pokonując w finale Rosjanina Siergieja Kuźmina[5]. Kilka miesięcy później podczas mistrzostw świata w Ałmaty obronił tytuł, nokautując w walce o złoty medal reprezentanta gospodarzy, Iwana Dyczko[6].

Na rozegranych w czerwcu 2015 roku pierwszych igrzyskach europejskich w Baku zdobył brązowy medal, nie przystępując do walki półfinałowej przeciwko Rosjaninowi Gasanowi Gimbatowowi[7]. Rok później wziął udział na igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro. Po pokonaniu w pierwszej walce Marokańczyka Mohammeda Arjaoui[8] przegrał w następnej z Iwanem Dyczko. W czerwcu 2017 roku wystąpił na mistrzostwach Europy w Charkowie, ale przegrał niejednogłośnie w ćwierćfinale z Francuzem Djamilim Dinem Aboudouem[9]. Na początku września po raz trzeci został mistrzem świata w Hamburgu, wygrywając w finale z Kamyszbekiem Konkabajewem z Kazachstanu[10].

Lista walk na zawodowym ringu

[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie[11].

Statystyka stoczonych walk zawodowych
Zwycięstw: 3 (KO – nokautów: 3, walk zakończonych na punkty: 0)
Przegranych: 1 (KO – nokautów: 1, walk zakończonych na punkty: 0)
Remisów: 0
Legenda
UD – decyzja jednogłośna | SD – decyzja niejednogłośna | D – remis | TKO – techniczny nokaut | MD – decyzja większości sędziów | DQ – dyskwalifikacja |
NC – walka nieodbyta | RTD – poddanie przez narożnik | KO – nokaut
Wynik Rekord Przeciwnik Rozstrzygnięcie Runda, czas Data Miejsce
Przegrana 3-1 Rosja Andrey Fedosov KO 1 (12), 1:24 17 kwietnia 2021 Stany Zjednoczone Seminole Hard Rock Hotel & Casino, Hollywood, Floryda, Stany Zjednoczone
Wygrana 3-0 Portoryko Sahret Delgado TKO 3 (8), 0:40 27 listopada 2020 Stany Zjednoczone Seminole Hard Rock Hotel & Casino, Hollywood, Floryda, Stany Zjednoczone
Wygrana 2-0 Wielka Brytania Tom Little TKO 2 (8), 1:49 7 grudnia 2019 Arabia Saudyjska Diriyah Arena, Ad-Dirijja, Arabia Saudyjska
Wygrana 1-0 Stany Zjednoczone Ed Fountain TKO 4 (6), 2:15 13 września 2019 Stany Zjednoczone Madison Square Garden Theater, Nowy Jork, Stany Zjednoczone

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Магомедрасул Меджидов получил машину, квартиру и спортивный зал [online], azerisport.com, 25 kwietnia 2012 [dostęp 2019-12-07] (ros.).
  2. AIBA World Boxing Championships Hamburg 2017 – Boxers’ profile. s. 39–41. [dostęp 2019-05-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-18)]. (ang.).
  3. Azərbaycan boksçusu Məhəmmədrəsul Məcidov dünya çempionudur. AZERTAC, 2011-10-08. [dostęp 2019-05-10]. (azer.).
  4. Azərbaycan boksçusu Məhəmmədrəsul Məcidov London Yay Olimpiya Oyunlarında bürünc medal qazanmışdır. AZERTAC, 2012-08-11. [dostęp 2019-05-10]. (azer.).
  5. Azərbaycan boksçusu Məhəmmədrəsul Məcidov Avropa çempionu adını qazanmışdır. AZERTAC, 2013-08-08. [dostęp 2019-05-10]. (azer.).
  6. Azərbaycanın boksçuları dünya çempionatında üç medal qazanmışlar. AZERTAC, 2013-10-26. [dostęp 2019-05-10]. (azer.).
  7. Azərbaycan boksçuları birinci Avropa Oyunlarında komandamızın 15-ci qızıl medalını qazanıblar. AZERTAC, 2015-05-26. [dostęp 2019-05-10]. (azer.).
  8. "Rio-2016": Azərbaycan boksçusu Məhəmmədrəsul Məcidov növbəti mərhələyə yüksəlib. AZERTAC, 2016-08-10. [dostęp 2019-05-10]. (azer.).
  9. Boksçumuz Kamran Şahsuvarlı Avropa çempionatının yarımfinalına yüksəlib. AZERTAC, 2017-06-22. [dostęp 2019-05-10]. (azer.).
  10. Məhəmmədrəsul Məcidov 3-cü dəfə dünya çempionu titulunu qazanıb. AZERTAC, 2017-09-03. [dostęp 2019-05-10]. (azer.).
  11. BoxRec: Mahammadrasul Majidov [online], boxrec.com [dostęp 2019-12-07] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]