MF Mikołaj Kopernik – Wikipedia, wolna encyklopedia
Następne nazwy | MF Harput |
---|---|
Bandera | |
Numer IMO | 7336721 |
Znak wywoławczy | SQEC |
Port macierzysty | |
Armator | |
Nadzorujące towarzystwo klasyf. | |
Dane podstawowe | |
Typ | |
Historia | |
Stocznia | Trosvik Versted A/S |
Data oddania do eksploatacji | |
Data wycofania ze służby | 2008 |
Dane techniczne | |
Nośność (DWT) | 2350 |
Liczebność załogi | 28 |
Liczba pasażerów | 46 (41)[1] |
Długość całkowita (L) | 125,61 m |
Szerokość (B) | 17,02 m |
Zanurzenie (D) | 4,50 m |
Pojemność | brutto: 2898 netto: 1184 RT |
Napęd mechaniczny | |
Silnik | |
Liczba śrub napędowych | 2 |
Prędkość maks. | 15,5 w. |
MF Mikołaj Kopernik – polski prom kolejowo-samochodowy typu Ro-ro, zbudowany w 1974 w stoczni Trosvik (Brevik, Norwegia).
Ładowność: 30 towarowych wagonów kolejowych (4 tory kolejowe o łącznej długości 308 m) i 17 ciężarówek, bądź 47 ciężarówek.
Historia i rejsy
[edytuj | edytuj kod]Od 1 lipca 1974 do 2 kwietnia 2008 obsługiwał trasę Świnoujście – Ystad. Początkowo wchodził w skład floty Polskich Linii Oceanicznych, a od 1991 przeszedł do powstałej na bazie PLO Euroafriki; od 1995 operatorem jednostki był Unity Line. Jednostka bliźniacza promu Jan Heweliusz. Od maja 2007 pływał w czarterze PKP Cargo. MF Mikołaj Kopernik został sprzedany w czerwcu 2008, jako MF Harput pod turecką banderą[2].
Euroafrica zakupiła na tę linię nieco nowszy, nowocześniejszy i większy prom, ochrzczony jako MF Kopernik (ex. Rostock, Star Wind, Vironia). Od 2005 prom pływał na linii Sillamäe – Kotka u armatora Baltic Scandinavian Lines.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ W nawiasie liczba miejsc w kabinach pasażerskich.
- ↑ Adam Woźniczka. Co nowego w polskiej flocie? Podsumowanie roku 2008. „Morze, Statki i Okręty”. Nr 3/2009. XIV (87), s. 76, 79, marzec 2009. Warszawa: Magnum X.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jan Piwowoński: Flota spod biało-czerwonej. Warszawa: Nasza Księgarnia, 1989, s. 206. ISBN 83-10-08902-3.