MF Nova Star – Wikipedia, wolna encyklopedia
Poprzednie nazwy | Norman Leader (2011-2014) |
---|---|
Bandera | |
Numer IMO | 9462067 |
Znak wywoławczy | C6AZ4 |
Port macierzysty | |
Armator | |
Operator | ST Marine (2011-2014), Nova Star Cruises (2014-2015), Inter Shipping (2016-2017), Polferries (2018-obecnie) |
Dane podstawowe | |
Typ | |
Historia | |
Stocznia | Singapore Technologies Engineering Ltd |
Data budowy | 2008-2011 |
Data wodowania | 8 października 2009 |
Dane techniczne | |
Liczba pasażerów | 1215 |
Długość całkowita (L) | 161 m |
Szerokość (B) | 26,6 m |
Zanurzenie (D) | 6,2 m |
Pojemność brutto | 27 744 GT |
Pojemność netto | 12 106 NT |
Napęd mechaniczny | |
Silnik | silniki główne: 4 × 5600 kW, silniki pomocnicze: 3 × 1540 kW, stery strumieniowe: 2 × 1500 kW |
Moc silnika | 22 400 kW (30 000 KM) |
Liczba śrub napędowych | 2 |
Prędkość maks. | 21 w. |
MF Nova Star – prom pasażersko-samochodowy typu ROPAX użytkowany od 2018 roku przez PŻB.
Jednostka została pozyskana celem obsługi pod marką Polferries linii Gdańsk – Nynäshamn. Prom jednorazowo może zabrać na pokład 1215 pasażerów, w tym 648 w kabinach. Ponadto dysponuje on 248 fotelami lotniczymi. Linia załadunkowa ma łączną długość 2790 metrów (1 575 m dla samochodów ciężarowych oraz 1215 m dla samochodów osobowych).
Budowa
[edytuj | edytuj kod]Prom został zbudowany przez stocznie ST Marine w Singapurze dla francuskiej spółki LD Lines, która zamówiła statek w 2007 roku, podpisując kontrakt opiewający na łączną kwotę 179 milionów dolarów. Jednostka miała operować na kanale La Manche, jednak kontrakt na pozyskanie promu został anulowany w 2011 roku. Wobec zaistniałej sytuacji statek pozostawał własnością jej budowniczego – stoczni ST Marine dopóki nie został przejęty przez Nova Star Cruises w 2014 roku i przemianowany na MV Nova Star.