Małgorzata Tryuk – Wikipedia, wolna encyklopedia

Małgorzata Tryuk

Data i miejsce urodzenia	22 października 1953 Warszawa
profesor nauk humanistycznych
Specjalność: lingwistyka stosowana, terminologia, translatoryka, przekład ustny
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Doktorat	9 października 1984
Habilitacja	24 czerwca 2004
Profesura	12 listopada 2013
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet Warszawski
Multimedia w Wikimedia Commons

Małgorzata Krystyna Tryuk (ur. 22 października 1953 w Warszawie) – polska językoznawczyni, translatolożka, doktor habilitowana, profesor Uniwersytetu Warszawskiego.

Ukończyła studia językoznawcze na Uniwersytecie Warszawskim w 1976. W 1984 obroniła doktorat w Instytucie Lingwistyki Stosowanej na Wydziale Lingwistyki Stosowanej i Filologii Wschodniosłowiańskich. Habilitacja w 2004 na Wydziale Neofilologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

Przebywała na kilku stażach zagranicznych, w tym:

• Université de Paris III (ESIT) i Université Paris Sorbonne 1979–1980 (stypendium rządu francuskiego)
• Uniwersytet w Saarbrücken 1985, 1987–1988, 1999
• Uniwersytet Rennes II 1995 (stypendium rządu francuskiego)
• Uniwersytet Lyon II 1997 (stypendium rządu francuskiego)
• ISTI Bruksela 2003 (program europejski Socrates Erasmus)
• Uniwersytet w Hildesheim 2006 (program europejski Socrates Erasmus)

Obecnie pracuje jako profesor w Zakładzie Translatorystyki Instytutu Lingwistyki Stosowanej na Wydziale Lingwistyki Stosowanej Uniwersytetu Warszawskiego w Warszawie^[1]. Interesuje się językami specjalistycznymi, terminologią i terminografią, translatoryką oraz przekładem ustnym konferencyjnym i środowiskowym.

• członkini Senatu Uniwersytetu Warszawskiego, 1982–1985
• członkini Rady Wydziału Lingwistyki Stosowanej Uniwersytetu Warszawskiego, 1982–1984 i od 2004
• członkini Rady Instytutu Lingwistyki Stosowanej, 1998–2002 i od 2004
• kierownik międzywydziałowych podyplomowych studiów dotyczących translatorystyki (IPSKT, 1999–2005)
• koordynatorka European Masters in Conference Interpreting (EMCI), od 2005
• prodziekan ds. studenckich, 2005–2008
• członkini senackiej Komisji ds. studentów, doktorantów i procesu kształcenia w Senacie UW – w kadencji 2008–2012
• członkini senackiej Komisji dyscyplinarnej dla studentów i doktorantów w Senacie UW – w kadencji 2008–2012
• przewodnicząca wydziałowej Komisji ds. studenckich i procesu kształcenia – w kadencji 2008–2012
• sekretarz redakcji „Kwartalnika Neofilologicznego” 1978–1987
• członkini redakcji „Przeglądu Glottodydaktycznego”
• członkini rady wydawniczej „Revue internationale d’Études en Langues modernes appliquées”, od 2008^[2].

W 2010 była promotorką pracy doktorskiej nt. „funkcji tłumacza w rozprawie sądowej” Agnieszki Biernackiej.

• nagroda Ministra Edukacji Narodowej indywidualna III stopnia 1990
• nagroda Rektora UW zespołowa I stopnia 1992
• nagroda Rektora UW 2005.

Małgorzata Tryuk jest zamężna i ma syna Maurycego.

• Małgorzata Tryuk: Konfrontatywne badania leksyki w aspekcie glottodydaktycznym na materiale francuskim i polskim. Wydawnictwa Polskiej Akademii Nauk, 1989. ISBN 978-83-04-03099-2. Brak numerów stron w książce
• Małgorzata Tryuk: L’interprétation communautaire. Des normes et des rôles dans l’interprétation. Warszawa: Wydawnictwo Tepis, 2004. ISBN 978-83-85430-77-3. Brak numerów stron w książce
• Małgorzata Tryuk (red.): Teoria i dydaktyka przekładu konferencyjnego. Warszawa: Wydawnictwo Takt, 2006. Brak numerów stron w książce
• Małgorzata Tryuk: Przekład ustny środowiskowy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14670-2. Brak numerów stron w książce
• Małgorzata Tryuk: Przekład ustny konferencyjny. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2010. ISBN 978-83-01-15113-3. Brak numerów stron w książce
• Małgorzata Tryuk (red.): O tłumaczach, prawnikach, lekarzach i urzędnikach – teoria i praktyka tłumaczenia środowiskowego w Polsce. Warszawa: BEL Studio, 2010. Brak numerów stron w książce

Kilkadziesiąt publikacji w książkach i czasopismach^[3]. Przedstawiała referaty na kilkudziesięciu międzynarodowych konferencjach^[4].