Maciej Szumowski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Maciej Szumowski
Data i miejsce urodzenia

18 kwietnia 1939
Warszawa

Data i miejsce śmierci

1 lutego 2004
Kraków

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

film

Maciej Szumowski (ur. 18 kwietnia 1939 w Warszawie, zm. 1 lutego 2004 w Krakowie) – polski dziennikarz i reżyser filmów dokumentalnych.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Twórca reportaży i ponad 100 filmów dokumentalnych. W latach 1980–1981 był redaktorem naczelnym „Gazety Krakowskiej”. Dwukrotnie otrzymał prestiżową nagrodę Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich im. Bolesława Prusa (1971 za cykl reportaży Polska zza siódmej miedzy, 1981 za pracę w „Gazecie Krakowskiej”). Uczestnik prac Centrum Obywatelskich Inicjatyw Ustawodawczych Solidarności[1]. W roku 1989 był w Krakowie szefem kampanii wyborczej „Solidarności”.

Za dokument Polski poślizg kontrolowany otrzymał nagrodę Pryzmat (z rąk Leszka Balcerowicza), za umiejętne przybliżanie Polakom reformy gospodarczej.

Zmarł niecały miesiąc po śmierci żony, pisarki Doroty Terakowskiej. Na ich cześć, park znajdujący się na krakowskim osiedlu Kliny, nazwano: Park Maćka i Doroty.

Ojciec Wojciecha Szumowskiego i reżyserki Małgorzaty Szumowskiej.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kazimierz Barczyk, Stanisław Grodziski, Stefan Grzybowski: Obywatelskie Inicjatywy Ustawodawcze Solidarności 1980-1990. Warszawa: Kancelaria Sejmu, 2001. ISBN 83-7059-503-0.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]