Opus magnum – Wikipedia, wolna encyklopedia

Opus magnum, magnum opus (łac. „wielkie dzieło”) – fraza oznaczająca najwybitniejsze, najbardziej znaczące dzieło w dorobku artysty^[1].

Wyrażenie to przeniesiono do alchemii jako określenie procesu alchemicznego mającego doprowadzić do uzyskania kamienia filozoficznego.