Magnus Zetterström – Wikipedia, wolna encyklopedia

Magnus Zetterström
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

9 grudnia 1971
Esklistuna

Informacje klubowe
Klub

liga polska: GKŻ Wybrzeże Gdańsk (2015)
liga szwedzka: Hammarby Sztokholm

Kariera seniorska
Lata Klub
Liga szwedzka
1989–1990 Tuna Rebels Eskilstuna
1991–1992 Vargarna Norrköping
1993–2001 Smederna Eskilstuna
2002 Örnarna Mariestad
2003 Masarna Avesta
2004 Västervik Speedway
2005–2010 Indianerna Kumla
2009 Smederna Eskilstuna
od 2011 Hammarby Sztokholm
Liga polska
1999 LKŻ Lublin
2000 RKM Rybnik
2002 TŻ Lublin
2003–2004 Stal Gorzów Wlkp.
2005 GTŻ Grudziądz
2006 Start Gniezno
2007 Stal Gorzów Wlkp.
2008–2011 Wybrzeże Gdańsk
2012 Start Gniezno
2013–2014 Orzeł Łódź
2015 Wybrzeże Gdańsk
Liga angielska
1996 Poole Pirates
1998–1999 Poole Pirates
2000 Peterborough Panthers
2001 Poole Pirates
2002 Peterborough Panthers
2003–2004 Poole Pirates
2005–2007 Somerset Rebels
2008 Poole Pirates
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwecja
Mistrzostwa świata
brąz 2010 żużel, drużynowo
Mistrzostwa Europy
złoto 2002 żużel, indywidualnie
brąz 2003 żużel, indywidualnie
Strona internetowa

Hans „Magnus” Zetterström (ur. 9 grudnia 1971 w Eskilstunie) – szwedzki żużlowiec.

Magnus rozpoczął starty w lidze polskiej w wieku 28 lat. Przez osiem lat nigdy nie miał okazji rywalizować w najwyższej klasie rozgrywkowej. Jeżdżąc w niższych ligach wyróżniał się regularnymi zdobyczami punktowymi. Magnus wystąpił z Dziką Kartą w Grand Prix. W 2002 roku zdobył tytuł Indywidualnego Mistrza Europy. Także w tych zawodach rok później Magnus stanął na najniższym stopniu podium. W 2004 roku wraz z drużyną Poole Pirates zdobył mistrzostwo Elite League. W 2006 roku był najlepszym zawodnikiem brytyjskiej Premier League. W sezonie 2007 pomógł Stali Gorzów powrócić do Ekstraligi. W 2008 został Indywidualnym Mistrzem Szwecji. W tym samym roku znacznie przyczynił się do awansu do Ekstraligi Wybrzeża Gdańsk. Zdobył także tytuł mistrza Anglii z Poole Pirats. Reprezentował też szwedzki klub hokejowy Farjestad.

Po awansie do Ekstraligi przedłużył kontrakt z Lotosem Gdańsk na okres jednego roku. Jest również od 2008 roku kapitanem drużyny oraz dzięki swej postawie na torze i poza nim jednym z ulubieńców kibiców Wybrzeża. W dniu 18 września 2009 roku na torze w Coventry, wygrał Grand Prix Challenge, pokonując w biegu dodatkowym Chrisa Holdera. W roku 2012 zawodnik Startu Gniezno, w którym został kapitanem, a w latach 2013–2014 zawodnik Orła Łódź.

Starty w Grand Prix (Indywidualnych Mistrzostwach Świata na żużlu)

[edytuj | edytuj kod]

Punkty w poszczególnych zawodach Grand Prix

[edytuj | edytuj kod]
Sezon 2003
GP Europy – Chorzów GP Szwecji – Avesta GP Wielkiej Brytanii – Cardiff GP Danii – Kopenhaga GP Słowenii – Krško GP Skandynawii – Göteborg GP Czech – Praga GP Polski – Bydgoszcz GP Norwegii – Hamar miejsce punkty
1 43 1
Sezon 2010
GP Europy – Leszno GP Szwecji – Göteborg GP Czech – Praga GP Danii – Kopenhaga GP Polski – Toruń GP Wielkiej Brytanii – Cardiff GP Skandynawii – Målilla GP Chorwacji – Gorican GP Nordyckie – Vojens GP Włoch – Terenzano GP Polski – Bydgoszcz miejsce punkty
4 9 11 7 6 6 3 6 8 7 7 13 74
Sezon 2011
GP Europy – Leszno GP Szwecji – Göteborg GP Czech – Praga GP Danii – Kopenhaga GP Wielkiej Brytanii – Cardiff GP Włoch – Terenzano GP Skandynawii – Målilla GP Polski – Toruń GP Nordyckie – Vojens GP Chorwacji – Gorican GP Polski – Gorzów Wielkopolski miejsce punkty
9 3 7 17 19
Statystyki
Starty 15
Zwycięstwa 0
Miejsca na podium 0
Finalista 1
Punkty 94

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]