Makroregion (geografia) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Makroregion (wł. makroregion fizycznogeograficzny)[1] – jednostka podziału fizycznogeograficznego przestrzeni, obejmująca obszar dużych rozmiarów o zbliżonych cechach środowiskowo-krajobrazowych odróżniający się od terenów sąsiednich określonymi cechami naturalnymi i nabytymi. Obszar makroregionu obejmuje kilka mniejszych mezoregionów. W wielostopniowej regionalizacji makroregion stanowi jednostkę niższego rzędu wchodzącą w skład podprowincji (np. makroregion Sudety Środkowe wchodzi w skład podprowincji Sudety[2]).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Definicje geograficzne. [dostęp 2011-12-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-07)].
- ↑ Fizycznogeograficzny podział Polski
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jerzy Kondracki,Geografia regionalna Polski,Warszawa,wyd.PWN, 2002 r. ISBN 83-01-13897-1