Manco Inca – Wikipedia, wolna encyklopedia
Manco Inca (rysunek Guaman Poma) | |
Sapa Inca (Królestwo Vilcabamba) | |
Okres | |
---|---|
Koronacja | 1533 |
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Ojciec | |
Rodzeństwo | Huascar (starszy brat) |
Dzieci | Sayri Tupac, Titu Cusi Yupanqui, Tupac Amaru, Cusi Huarcay |
Manco Inca (kecz. Manqu Inqa)[1], (ur. ok. 1515, zm. 1544) – szesnasty Inka władający państwem Inków ze stolicą w Cuzco.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Jego ojcem był Huayna Capac. Po śmierci Huascara i Atahualpy, Manco Inca został koronowany w roku 1533[1] przez hiszpańskiego konkwistadora Francisco Pizarro na władcę marionetkowego państwa. Zdołał jednak zbiec i stworzyć armię, która w 1536 roku oblegała Cuzco, inkaską stolicę zajętą przez Hiszpanów.
W wyniku technologicznej przewagi Hiszpanów oblężenie przerwano po dziesięciu miesiącach[2]. Manco Inca kontynuował partyzancką walkę z Hiszpanami w oparciu o twierdzę Ollantaytambo do czasu, gdy został podstępnie zamordowany.
Manco Inca miał również starszego brata, Huascara.[3]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Manco Inca, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2024-03-03] .
- ↑ William Hickling Prescott: The History of the Conquest of Peru. Digireads.com Publishing, 2011, s. 247-249. ISBN 978-1-4209-4114-2. (ang.).
- ↑ William Hickling Prescott: The History of the Conquest of Peru. Digireads.com Publishing, 2011, s. 150. ISBN 978-1-4209-4114-2. (ang.).