Manuel Seoane – Wikipedia, wolna encyklopedia

Manuel Seoane
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

19 marca 1902
Avellaneda

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1918–1920 Club Progresista
1920–1923 CA Independiente
1923–1925 Club El Porvenir
1925 Boca Juniors
1926–1933 CA Independiente
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1924–1929 Argentyna Argentyna 19 (14)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1934–1937 Argentyna
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Manuel Seoane (ur. 19 marca 1902, zm. 21 sierpnia 1975) – argentyński piłkarz, napastnik (lewy łącznik). Później trener.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodzony w Piñeyro (dzielnica miasta Avellaneda) Seoane karierę piłkarską rozpoczął w 1918 roku w młodzieżowym zespole miejscowego klubu Progresista. W 1920 roku przeniósł się do młodzieżowej drużyny CA Independiente. W pierwszej drużynie Independiente Seoane zadebiutował 6 marca 1921 roku w meczu przeciwko San Lorenzo de Almagro. W 1922 roku razem z Independiente zdobył swój pierwszy tytuł mistrza Argentyny i jednocześnie pierwszy raz swej karierze został królem strzelców ligi argentyńskiej.

W 1923 Independiente zostało wicemistrzem Argentyny, ale Seoane nie grał do końca sezonu, gdyż z powodu incydentu z sędzią został wyrzucony z boiska, a następnie nałożona została na niego kara zawieszenia. W związku z tym na czas banicji przeniósł się do klubu Club El Porvenir. W okresie gry w El Porvenir w 1924 roku zadebiutował w reprezentacji Argentyny.

Seoane en Independiente.

Jako gracz klubu El Porvenir wziął udział w turnieju Copa América 1924, gdzie Argentyna została wicemistrzem Ameryki Południowej. Seoane zagrał we wszystkich trzech meczach – z Paragwajem, Chile i Urugwajem.

Wciąż jako piłkarz klubu El Porvenir wziął udział w turnieju Copa América 1925, gdzie Argentyna zdobyła mistrzostwo Ameryki Południowej. Seoane zagrał we wszystkich czterech meczach – w pierwszym meczu z Paragwajem (wygranym 2:0) zdobył pierwszą bramkę, w pierwszym meczu z Brazylią (wygranym 4:1) zdobył 3 bramki, w drugim meczu z Paragwajem (wygranym 3:1) zdobył drugą bramkę oraz w drugim meczu z Brazylią (remis 2:2) zdobył bramkę wyrównującą. Łącznie jako zdobywca 6 bramek został królem strzelców turnieju.

Po zwycięskim turnieju kontynentalnym Seoane przeniósł się na rok do Boca Juniors w okresie wojażu tego klubu po Europie. Dla Boca Juniors zdobył 16 spośród 40 bramek, po czym wrócił do Independiente, z którym w 1926 roku ponownie został mistrzem Argentyny i po raz drugi otrzymał koronę króla strzelców.

Będąc piłkarzem klubu CA Independiente, wziął udział w turnieju Copa América 1927, gdzie wraz z reprezentacją Argentyny zdobył swój drugi tytuł mistrza Ameryki Południowej. Seoane zagrał we wszystkich trzech meczach – z Boliwią (zdobył 2 bramki), Urugwajem i Peru. Zdobycie 2 bramek wystarczyło mu do tytułu wicekróla strzelców turnieju.

Nadal jako gracz klubu Independiente wziął udział w turnieju Copa América 1929, gdzie razem z reprezentacją Argentyny sięgnął po trzeci w swej karierze tytuł mistrza Ameryki Południowej. Seoane zagrał tylko w jednym meczu – z Peru. W kraju natomiast w 1929 roku trzeci raz w swej karierze został królem strzelców ligi argentyńskiej.

W 1932 roku Seoane drugi raz w swej karierze zdobył razem z Independiente wicemistrzostwo Argentyny, a rok później zakończył karierę piłkarską i został trenerem. W latach 20. współtworzył znakomitą piątkę napadu Independiente: Zoilo CanaveriAlberto LalínLuís Ravaschino – Manuel Seoane – Raimundo Orsi[1]. W Independiente rozegrał łącznie 264 mecze i zdobył 241 bramek. Jako zdobywca 196 bramek jest najlepszym strzelcem w dziejach pierwszoligowego futbolu amatorskiego w Argentynie. W latach 19241929 rozegrał w reprezentacji Argentyny 19 meczów i zdobył 14 bramek.

Jako trener Seoane poprowadził reprezentację Argentyny w turnieju Copa América 1935, gdzie jego zespół został wicemistrzem Ameryki Południowej. Argentyna pod wodzą Seoane pokonała 4:1 Chile, następnie 4:1 Peru, które pełniło rolę gospodarza i w decydującym o tytule spotkaniu uległa Urugwajowi aż 0:3.

Kierował także narodową reprezentacją w turnieju Copa América 1937, gdzie Argentyna zdobyła mistrzostwo Ameryki Południowej. Drużyna Seoane wygrała 4 mecze (z Chile 2:1, z Paragwajem 6:1, z Peru 1:0 i z Brazylią 1:0) oraz przegrała 2:3 z Urugwajem. Wobec równej liczby punktów Argentyna w decydującym o mistrzostwie spotkaniu wygrała 2:0 po dogrywce z Brazylią.

Seoane zmarł 21 sierpnia 1975 roku w Quilmes w wieku 73 lat.

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Drużyna Tytuł
1922 Argentyna CA Independiente Mistrz Argentyny
1923 Argentyna CA Independiente Wicemistrz Argentyny
1924 Argentyna Argentyna Wicemistrz Ameryki Południowej
1925 Argentyna Argentyna Mistrz Ameryki Południowej
1926 Argentyna CA Independiente Mistrz Argentyny
1927 Argentyna Argentyna Mistrz Ameryki Południowej
1929 Argentyna Argentyna Mistrz Ameryki Południowej
1932 Argentyna CA Independiente Wicemistrz Argentyny

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. encyklopedia FUJI

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]