Manuel Tuñón de Lara – Wikipedia, wolna encyklopedia

Manuel Tuñón de Lara
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

8 września 1915
Madryt

Data i miejsce śmierci

25 stycznia 1997
Lejona

Zawód, zajęcie

historyk

Manuel Tuñón de Lara (ur. 8 września 1915 w Madrycie, zm. 25 stycznia 1997 w Lejonie (Vizcaya)) – hiszpański historyk.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1932 roku wstąpił do Komunistycznego Związku Młodzieży, w 1937 roku został dyrektorem szkoły kadr Młodzieży Socjalistycznej Unified. Pod koniec wojny domowej w Hiszpanii był internowany w obozie koncentracyjnym. W 1946 roku uciekł do Paryża, aby uniknąć prześladowań w związku z jego członkostwem w Unii Wolnych Intelektualistów. W Paryżu ukończył studia z historii. Jest autorem licznych artykułów, które ukazywały się w różnych publikacjach komunistycznych na całym świecie.

W 1964 został profesorem i szefem instytutu historii i literatury hiszpańskiej na Uniwersytecie w Pau.

Po śmierci Francisco Franco, Tuñón de Lara wrócił do Hiszpanii i kontynuował pracę jako profesor Uniwersytetu Balearów i Uniwersytetu Kraju Basków.

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Espagne (1955)
  • From Incas to Indios (1956)
  • El movimiento obrero en la historia de España (1962)
  • Variaciones del nivel de vida en España (1965)
  • Introducción a la historia del movimiento obrero (1965)
  • La España del siglo XX (1965)
  • Antonio Machado, poeta del pueblo (1967)
  • Medio siglo de cultura española (1970)
  • Estudios sobre el siglo XIX español (1971)
  • Metodología de la Historia social de España (1973)
  • La España del siglo XIX (1974)
  • La Segunda República (1976)
  • Luchas obreras y campesinas en la Andalucía del siglo XX : Jaén (1917-1920) : Sevilla (1930-1932) (1978)
  • España bajo la dictadura franquista (1980)
  • Tres claves para la Segunda República (1985)
  • Historia de España (editor) (1988)
  • Comunicación y cultura durante la II República y la Guerra Civil (1990)