Marchew czarna – Wikipedia, wolna encyklopedia
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek | |
Podgatunek | |
Odmiana | Marchew czarna |
Nazwa systematyczna | |
Daucus carota L. subsp. sativus (Hoffm.) Arcang. var. atrorubens Alef[3]. Landw. Fl. 161. 1866 |
Marchew czarna (Daucus carota subsp. sativus var. atrorubens Alef) – odmiana podgatunku uprawnego marchwi zwyczajnej pochodząca z Azji i tam uprawiana od czasów starożytnych. Sprowadzona do Europy w XIII i XIV wieku, była uprawiana przez kilka wieków, do czasu aż została wyparta przez odmiany o korzeniu pomarańczowym, wyhodowane w Holandii[4].
Zmienność
[edytuj | edytuj kod]Niektóre odmiany uprawne to:
- 'Purple Haze F1',
- 'Deep Purple F1'.
Zastosowanie
[edytuj | edytuj kod]Na rynku polskim warzywo nie jest właściwie znane w formie świeżej. Od początku XXI wieku stosuje się natomiast preparaty antocyjanowe, importowane z zagranicy. Służą one jako barwniki do napojów, win, dżemów, jogurtów, słodyczy, sosów, konserw, deserów gotowych, ciastek oraz tabletek.
Tradycyjny napój turecki şalgam przygotowuje się m.in. ze sfermentowanego soku z czarnej marchwi[5].
- Wartości odżywcze
- Czarna marchew zawiera dużo acylowanych antocyjanów. Ma też więcej niż marchew pomarańczowa karotenoidów (m.in. beta-karotenu i luteiny) oraz związków fenolowych. Jest ponadto bogatym źródłem błonnika.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2011-04-13] (ang.).
- ↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2011-04-12].
- ↑ Zbigniew Borna (red.): Szczegółowa uprawa warzyw. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1973, s. 102-104.
- ↑ Iza: şalgam. 2012–. [dostęp 2012-02-05]. (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Dorota Witrowa-Rajchert, Anna Bawoł, Janusz Czapski, Marcin Kidoń, Właściwości sorpcyjne suszonej czarnej marchwi, w: Nowe trendy w agrofizyce, Komitet Agrofizyki PAN, Wydawnictwo Naukowe FRNA, Lublin, 2008, s.68, ISBN 978-83-60489-07-9
- Ryszard Zadernowski, Beata Piłat, Sylwester Czaplicki, Dorota Ogrodowska, Characteristics of the Black Carrot (Daucus Carota ssp. Sativus var. Atrorubens Alef), w: Polish Journal of Natural Sciences, tom 25, numer 4, grudzień 2010, ss. 438-443, ISSN 1643-9953