Marcin Kolusz – Wikipedia, wolna encyklopedia

Marcin Kolusz
Ilustracja
Marcin Kolusz barwach GKS Katowice (2022)
Pełne imię i nazwisko

Marcin Franciszek Szczepan Kolusz[1]

Data i miejsce urodzenia

18 stycznia 1985
Limanowa

Obywatelstwo

polskie

Wzrost

186 cm

Pozycja

napastnik (lewoskrzydłowy) / obrońca

Uchwyt

lewy

Informacje klubowe
Klub

Podhale Nowy Targ

Numer w klubie

20

Kariera juniorska
Lata Klub
–2000 Podhale Nowy Targ
Draft

NHL 2003, numer: 157 (5 runda)
Minnesota Wild

Draft

CHL 2003, numer: 17 (1 runda)
Vancouver Giants

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2000–2003 Podhale Nowy Targ 35 (2)
2003–2004 Vancouver Giants 70 (7)
2004–2005 Podhale Nowy Targ 26 (5)
2005 Oceláři Trzyniec 2 (1)
2005 Havířov Panthers 5 (0)
2005 HC Prostějov 10 (1)
2005–2006 Podhale Nowy Targ
2006–2008 Oceláři Trzyniec 102 (8)
2008–2009 HK ŠKP Poprad 53 (1)
2009–2011 Podhale Nowy Targ 82 (30)
2011–2013 Ciarko PBS Bank KH Sanok 97 (43)
2013 1928 KTH Krynica 19 (8)
2013–2017 GKS Tychy 194 (59)
2017–2019 Podhale Nowy Targ 90 (18)
2019–2020 GKS Katowice 50 (9)
2020 Vaasan Sport 9 (0)
2020–2021 Dukla Michalovce 17 (0)
2021–2022 Podhale Nowy Targ 28 (7)
2022–2023 GKS Katowice 75 (12)
2023–2024 JKH GKS Jastrzębie 43 (13)
2024– Podhale Nowy Targ
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2001–2003 Polska U-18
2003–2005 Polska U-20
2005– Polska 210 (48)
  1. Aktualne na: 14.04.2024.
  2. Aktualne na: 20.05.2024.

Marcin Kolusz (ur. 18 stycznia 1985 w Limanowej) – polski hokeista, reprezentant kraju.

Marcin Kolusz w barwach Podhala (2011)

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Karierę rozpoczynał w Podhalu Nowy Targ i już w wieku 15 lat zadebiutował w barwach tej drużyny w ekstralidze, co uczyniło go najmłodszym debiutantem w historii klubu. Dzięki dobrej grze na mistrzostwach świata juniorów w 2003 dostrzegli go łowcy talentów z północnoamerykańskiej ligi NHL i w 2003 został wydraftowany z 157 numerem do klubu Minnesota Wild (jako drugi po Patryku Pyszu nowotarżanin w historii[2]). Wkrótce potem, w drafcie do kanadyjskich rozgrywek juniorskich CHL z 2003 jako napastnik (center względnie lewoskrzydłowy) został wybrany przez klub Vancouver Giants z numerem 17 jako trzeci Polak w historii tej organizacji[3]. W barwach tej drużyny rozegrał sezon 2003/04 w lidze WHL. Po roku powrócił do Polski. W sezonie 2004/05 został wybrany przez kibiców Podhala najlepszym zawodnikiem. Następnie podpisał kontrakt z ekstraligowym czeskim klubem HC Oceláři Trzyniec. W pierwszym sezonie początkowo grał w filialnych klubach Trzyńca, w związku z czym ponownie zdecydował się na powrót do Nowego Targu. W sezonie 2006/07 wywalczył miejsce w podstawowym składzie Oceláři i razem z zespołem zakwalifikował się do ćwierćfinału play-off. Po słabszym sezonie 2007/08 (jeden strzelony gol) nowy trener Antonín Stavjaňa zrezygnował z jego usług.

W czerwcu 2008 podpisał jednoroczny kontrakt (z opcją przedłużenia o rok) z ekstraligowym słowackim klubem HK ŠKP Poprad[4]. Po rozegraniu 53 spotkań, w których strzelił jedną bramkę i zaliczył 13 asyst, rozwiązał kontrakt z klubem[5] i wrócił na fazę play-off polskiej ligi do Nowego Targu. Rozegrał dwa spotkania w rywalizacji o trzecie miejsce przeciwko Stoczniowcowi Gdańsk, w których strzelił dwa gole i zaliczył asystę. Nie wystąpił w pozostałych meczach rywalizacji o brązowy medal, ponieważ międzynarodowa organizacja hokeja lodzie IIHF uznała jego potwierdzenie do gry w Podhalu za niezgodne z obowiązującymi przepisami[6].

17 marca 2010 wywalczył z Podhalem złoty medal mistrzostw Polski sezonu 2009/10. Po wycofaniu drużyny Podhala z rozgrywek PLH, został graczem MMKS Podhale Nowy Targ i w sezonie 2010/11 zajął z klubem 5. miejsce w rozgrywkach. Po zakończeniu sezonu, w maju 2011 doszedł do porozumienia z KH Sanok w sprawie transferu[7]. Następnie ofertę gry złożyła mu również Cracovia[8], jednak ostatecznie 17 maja podpisał kontrakt z klubem z Sanoka[9] i jego zawodnikiem był do końca sezonu 2012/13.

Od 2013 był graczem 1928 KTH Krynica[10]. 22 listopada 2013 rozwiązał kontrakt z tym klubem[11]. Od 23 listopada 2013 reprezentował GKS Tychy[12]. Pod koniec kwietnia 2015 przedłużył kontrakt z klubem o dwa lata[13]. Od maja 2017 ponownie był hokeistą macierzystego Podhala[14]. Przed sezonem PHL 2017/2018 został kapitanem drużyny[15]. Latem 2019 przestał być członkiem drużyny[16][17]. We wrześniu 2019 przeszedł do GKS Katowice[18].

W maju 2020 związał się kontraktem z fińskim Vaasan Sport[19][20]. Po rehabilitacji spowodowanej kontuzją zadebiutował 13 listopada 2020 w rozgrywkach Liiga sezonu 2020/21[21]. Tym samym został drugim w historii Polakiem, grającym w najwyższej lidze fińskiej (pierwszym był Mariusz Czerkawski)[22]. 30 grudnia 2020 ogłoszono rozwiązanie jego kontraktu za porozumieniem stron[23]. Na początku stycznia 2021 zaanonsowano jego przejście do słowackiej Dukli Michalovce[24]. W sezonie 2020/21 zdobył z tą drużyn brązowy medal mistrzostw Słowacji[25].

W sierpniu 2021 ogłoszono jego transfer do Podhala[26]. W styczniu 2022 poinformowano, że przedłużył umowę z Podhalem na sezon 2022/23, a na czas do końca sezonu 2021/22 został wypożyczony do GKS Katowice[27][28]. Mimo tego w czerwcu 2022 podano do wiadomości, że przedłużył o rok umowę z katowickim klubem[29].

Pod koniec grudnia 2023 ponownie został zaangażowany przez JKH[30]. Od maja 2024 zawodnik Podhala[31].

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Polski do lat 18 wystąpił w mistrzostwach świata juniorów U-18 w 2001, 2002, 2003 (Dywizja I), a w reprezentacji Polski do lat 20 w mistrzostwach świata juniorów U-20 w 2003, 2004, 2005.

W seniorskiej reprezentacji Polski zadebiutował 11 kwietnia 2005 w wygranym 3:1 towarzyskim spotkaniu z Francją w Oświęcimiu[32]. Uczestniczył w mistrzostwach świata 2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011 (Dywizja IA), 2012, 2013, 2014 (Dywizja IB), 2015, 2016, 2017, 2018 (Dywizja IA), 2019 (Dywizja IB), 2023 (Dywizja IA), 2024 (Elita). W Mistrzostwach Świata 2022 (I Dywizji) nie wystąpił na skutek braku szczepienia przeciwko COVID-19[32]. W listopadzie 2011 przez selekcjonera Wiktora Pysza został mianowany kapitanem reprezentacji Polski[33].

28 kwietnia 2009 decyzją Wydziału Gier i Dyscypliny PZHL został ukarany roczną dyskwalifikacją oraz karą pieniężną w wysokości 6000 zł[34][35] (sankcja dotyczyła zarówno meczów kadry Polski, jak i meczów ligowych). Kara była spowodowana zajściami, jakie miały miejsce nad ranem 18 kwietnia 2009 (tuż po zakończeniu turnieju Mistrzostw Świata I Dywizji), gdy w toruńskim hotelu Mercure Helios doszło do ekscesów i bójki w gronie hokejowej kadry Polski (w ich trakcie Krzysztof Oliwa, ówczesny menadżer kadry złamał Koluszowi nos[36]). Wraz z nim dyskwalifikacją ukarany został biorący udział w incydencie Krystian Dziubiński. W listopadzie 2009 po upływie połowy odbywanej kary, WGiD PZHL przychylił się do wniosku ukaranych i zawiesił na okres 1-go roku dalsze wykonanie kary dyskwalifikacji orzeczonej wobec obu hokeistów, w związku z czym powrócili do gry[37].

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]
Reprezentacyjne
Klubowe
Indywidualne
Wyróżnienie

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Stefan Leśniowski: Drużyna jakiej nie znacie: Marcin Kolusz. sportowepodhale.pl, 2018-08-24. [dostęp 2020-10-30]. (pol.).
  2. Sportowepodhale.pl Kolusz i Kapica bez kontraktów, wersja strony z 12 maja 2011.
  3. CHL Import Draft By Nation: Poland. eliteprospects.com. [dostęp 2020-11-16]. (ang.).
  4. Sportowefakty.pl, Marcin Kolusz na Słowacji chce odbudować formę, wersja strony z 19 czerwca 2008.
  5. Hokej.sk, Poprad ukončil spoluprácu s Koluszom, wersja strony z 18 lutego 2009.
  6. Sportowepodhale.pl Kolusz zagrał i już nie… zagra!, wersja strony z 13 marca 2009.
  7. Hokej.net Marcin Kolusz zagra w Sanoku, wersja strony z 14 maja 2011.
  8. Hokej.net Kolusz w Krakowie, czyli jak chwalenie szkodzi, wersja strony z 14 maja 2011.
  9. Hokej.net Kolusz wybrał Sanok, wersja strony z 17 maja 2011.
  10. Przed sezonem...1928 KTH Krynica. hokej.net, 2013-09-19. [dostęp 2013-09-20]. (pol.).
  11. A miało być tak pięknie.... hokej.net, 2013-11-22. [dostęp 2013-11-22]. (pol.).
  12. Kolusz w „piwnym mieście”. hokej.net, 2013-11-23. [dostęp 2013-11-23]. (pol.).
  13. „Kolos” zostaje w Tychach. 2015-04-29. [dostęp 2015-04-29].
  14. Marcin Kolusz wybrał „Szarotki”. hokej.net, 2017-05-05. [dostęp 2017-05-05].
  15. Przed sezonem... TatrySki Podhale Nowy Targ. hokej.net, 2017-09-09. [dostęp 2017-09-09].
  16. Maciej Zubek: Kolusz i Zapała odchodzą z Podhala. Będą kolejni?. hokej.net, 2019-08-07. [dostęp 2019-09-03].
  17. Maciej Zubek: Kolusz: Jestem w kropce. hokej.net, 2019-08-30. [dostęp 2019-09-03].
  18. Dwóch nowych zawodników w GieKSie. hokej.gkskatowice.eu, 2019-09-10. [dostęp 2019-09-12].
  19. PUOLAN MAAJOUKKUELEGENDA SPORTIIN. vaasavaasansport.finsport.fi, 2020-05-27. [dostęp 2020-05-27]. (fiń.).
  20. Radosław Kozłowski: Hit transferowy! Kolusz zmienia PHL na fińską Liigę. hokej.net, 2020-05-27. [dostęp 2020-05-27].
  21. Radosław Kozłowski: Marcin Kolusz zadebiutował w fińskiej ekstraklasie. hokej.net, 2020-11-13. [dostęp 2020-11-16].
  22. Sport pestasi liigahistorian toisen puolalaisen − maajoukkuekonkari Marcin Kolusz Vaasaan. jatkoaika.com, 2020-05-27. [dostęp 2020-11-16]. (fiń.).
  23. MARCIN KOLUSZ EI JATKA SPORTIN RIVEISSÄ. vaasansport.fi, 2020-12-30. [dostęp 2021-01-07]. (fiń.).
  24. Na skúšku prichádza poľský reprezentant Marcin Kolusz. hkduklamichalovce.sk, 2021-01-04. [dostęp 2021-01-07]. (słow.).
  25. Predstaviteľov nášho klubu privítal primátor mesta. hkduklamichalovce.sk, 2021-04-28. [dostęp 2021-05-22]. (słow.).
  26. Marcin Spyrła: Powrót Kolusza! Kolejny wychowanek z kontraktem!. podhalenowytarg.pl, 2021-08-12. [dostęp 2021-08-19].
  27. Maciej Zubek: Zaraz wracam. hokej.nethokej.net, 2022-01-12. [dostęp 2022-01-14].
  28. Marcin Kolusz wzmacnia GKS Katowice. hokej.net, 2022-01-14. [dostęp 2022-01-14].
  29. Radosław Kozłowski: Kolusz zostaje w Katowicach. "Będziemy mogli liczyć na jego olbrzymie doświadczenie". hokej.net, 2022-06-15. [dostęp 2022-09-19].
  30. https://jkh.pl/aktualnosc/2458
  31. https://hokej.net/artykul/oficjalnie-kolusz-dolaczyl-do-podhala
  32. a b Kolusz nie zagra na Mistrzostwach Świata. Powód? Brak szczepienia. hokej.net, 2022-04-15. [dostęp 2022-11-11]. (pol.).
  33. Nowiny24.pl Hokeista Kolusz: najwyższą formę przygotuję na play-off, wersja strony z 24 listopada 2011.
  34. Pzhl.org.pl PZHL: Kary WGiD za incydenty w Toruniu wersja strony z 22 września 2009.
  35. Tygodnikpodhalanski.pl Kolusz i Dziubiński zawieszeni na rok, wersja strony z 14 maja 2011.
  36. Hokej.net Tajemnice upojnej nocy, wersja strony z 22 marca 2012.
  37. Sportowepodhale.pl Jest decyzja w sprawie Kolusza i Dziubińskiego, wersja strony z 14 maja 2011.
  38. Medal mistrzostw Polski za sezon 2019/2020 został przyznany w sposób uznaniowy po tym jak rozgrywki w tej edycji ligowej zostały przerwane i nieukończone z powodu pandemii COVID-19.
  39. a b Goal Scoring Leaders [online], iihf.com [dostęp 2017-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2014-08-29].
  40. a b Assist Leaders [online], iihf.com [dostęp 2017-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2014-08-29].
  41. a b Best Scorers [online], iihf.com [dostęp 2017-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2014-08-29].
  42. Championnats du monde 2002 des moins de 18 ans [online], passionhockey.com [dostęp 2020-07-09].
  43. a b Goal Scoring Leaders [online], iihf.com [dostęp 2017-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2014-08-29].
  44. a b Assist Leaders [online], iihf.com [dostęp 2017-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2014-08-29].
  45. a b Best Scorers [online], iihf.com [dostęp 2017-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2013-01-26].
  46. Championnats du monde de hockey sur glace 2003 des moins de 18 ans [online], passionhockey.com [dostęp 2020-07-09].
  47. http://web.archive.org/web/20061021231316/http://www.iihf.com/Hydra/Tournaments/output/W20IIA/hydra.iihf.com/data/iihf/output/xml/11/IHM011Z991_85C_1_0.pdf
  48. http://web.archive.org/web/20061021231247/http://www.iihf.com/Hydra/Tournaments/output/W20IIA/hydra.iihf.com/data/iihf/output/xml/11/IHM011Z991_85D_1_0.pdf
  49. http://web.archive.org/web/20061021231517/http://www.iihf.com/Hydra/Tournaments/output/W20IIA/hydra.iihf.com/data/iihf/output/xml/11/IHM011Z991_85B_1_0.pdf
  50. http://web.archive.org/web/20061021231350/http://www.iihf.com/Hydra/Tournaments/output/W20IIA/hydra.iihf.com/data/iihf/output/xml/11/IHM011Z991_85G_1_0.pdf
  51. Best Players of Each Team Selected by Coaches. iihf.com, 26 kwietnia 2014. [dostęp 2014-04-27]. (ang.).
  52. http://stats.iihf.com/Hydra/472/IHM472000_85D_6_0.pdf
  53. http://stats.iihf.com/Hydra/472/IHM472000_85B_6_0.pdf
  54. http://stats.iihf.com/Hydra/472/IHM472000_98_1_0.pdf
  55. Starchenko MVP – WMIA – International Ice Hockey Federation IIHF.
  56. http://stats.iihf.com/Hydra/472/IHM472000_85J_1_0.pdf
  57. http://stats.iihf.com/Hydra/565/IHM565000_85C_6_0.pdf
  58. http://stats.iihf.com/Hydra/565/IHM565000_85B_7_0.pdf
  59. http://reports.iihf.hockey/Hydra/638/IHM638000_85F_15_0.pdf
  60. Statistics 2019 IIHF ICE HOCKEY WORLD CHAMPIONSHIP Division I, Group B [online], iihf.com [dostęp 2019-05-07] (ang.).
  61. Statistics 2019 IIHF ICE HOCKEY WORLD CHAMPIONSHIP Division I, Group B [online], iihf.com [dostęp 2019-05-07] (ang.).
  62. Nowiny24.pl Krzysztof Ignaczak zwycięzcą 53. Plebiscytu na 10 Najlepszych Sportowców Podkarpacia w 2012 roku, wersja strony z 9 lutego 2013.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]