Marek Szymaniak – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł dotyczy polskiego reportażysty. Zobacz też: Marek Szymaniak – polski historyk.

Marek Szymaniak (ur. 1988 w Krasnymstawie^[1]) – polski dziennikarz i reportażysta.

Początkowo studiował dziennikarstwo w Lublinie^[1]. Ukończył studia na Uniwersytecie Warszawskim, na kierunku komunikacja społeczna i dziennikarstwo^[2]. Jest reporterem w magazynie Spider’s Web+, publikuje również w „Dużym Formacie” – reportażowym magazynie „Gazety Wyborczej” i miesięczniku „Pismo”. Autor książek Urobieni. Reportaże o pracy (2018) oraz Zapaść. Reportaże z mniejszych miast (2021). Twórca podcastu o pracy pod tytułem Pracownia (od 2022)^[3].

Jest laureatem nagrody za reportaż prasowy przyznawanej przez jury „Festiwalu Wrażliwego” w kategorii „profesjonaliści” (2020)^[4]. Laureat nagrody w konkursie dla dziennikarzy „Pióro odpowiedzialności” w kategorii „artykuł tematyczny – odpowiedzialne miejsce pracy” (2019)^[5]. Zdobył również drugą nagrodę w konkursie „Twarze ubóstwa” im. Bartosza Mioduszewskiego (2020)^[6]. Dwukrotnie znalazł się w finale konkursu stypendialnego Fundacji „Herodot” im. Ryszarda Kapuścińskiego oraz trzykrotnie w finale Nagrody „Newsweeka” im. Teresy Torańskiej, m.in. za debiutancką książkę Urobieni. Natomiast Zapaść otrzymała nominację w konkursie Grand Press na reporterską książkę roku (2021)^[7][2][8][9].

• MarekM. Szymaniak MarekM., Urobieni. Reportaże o pracy, Wołowiec: Wydawnictwo Czarne, 2018 . Brak numerów stron w książce
• MarekM. Szymaniak MarekM., Zapaść. Reportaże z mniejszych miast, Wołowiec: Wydawnictwo Czarne, 2021 . Brak numerów stron w książce