Maria Amalia Habsburg (1746–1804) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Maria Amalia Habsburg

Księżna Parmy
Okres	od 1769 do 1804
Jako żona	Ferdynanda I Parmeńskiego
Dane biograficzne
Dynastia	Habsburg
Data i miejsce urodzenia	26 lutego 1746 Wiedeń
Data i miejsce śmierci	18 czerwca 1804 Praga
Ojciec	Franciszek I Lotaryński
Matka	Maria Teresa Habsburg
Mąż	Ferdynand I Parmeński
Dzieci	Karolina Parmeńska Ludwik I Parmeński Maria Antonina Parmeńska Charlotta Maria Parmeńska Filip Maria Parmeński Antonina Ludwika Parmeńska Maria Ludwika Parmeńska
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Maria Amalia Habsburg (ur. 26 lutego 1746 w Wiedniu, zm. 18 czerwca 1804 w Pradze) – arcyksiężniczka austriacka, księżna Parmy.

Maria Amalia Józefa Joanna Antonia, arcyksiężniczka Austrii, księżniczka Czech, Węgier i Toskanii, urodziła się jako córka cesarzowej Marii Teresy i jej męża Franciszka I. Maria była ósmym dzieckiem swoich rodziców. Arcyksiężniczka miała piętnaścioro rodzeństwa, w tym przyszłego cesarza Józefa II i królową Francji Marię Antoninę.

Maria, jak każde dziecko Marii Teresy, miała przysłużyć się matce i krajowi poprzez małżeństwo. Kandydatem do ręki Amalii był Ferdynand Neapolitański. Jednak ojciec Ferdynanda, król Hiszpanii Karol III Burbon sprzeciwił się temu małżeństwu. Jako powód swojej decyzji podał wiek arcyksiężniczki, Amalia była sześć lat starsza od swojego niedoszłego męża. Ostatecznie Ferdynand poślubił siostrę Amalii, Marię Karolinę.

W końcu Marię Amalię przydzielono wnukowi Ludwika XV, don Fernandowi Parmeńskiemu. Amalię ta decyzja zdruzgotała, ponieważ kochała się namiętnie w Karolu, księciu Palatynatu-Zweibrücken. Jednak Maria Teresa nie uważała tego niemieckiego księcia za odpowiednią partię. Ferdynand był o sześć lat młodszy niż Amalia i przysługiwał mu tytuł księcia, zatem jego żona miała być tylko księżną, choć jej młodsza siostra Karolina została królową. Jednak taki układ zgadzał się ze strategią cesarzowej i nie można było tego uniknąć. Decyzja kontrastowała ze sposobem, w jaki Maria Teresa potraktowała Marię Krystynę, starszą siostrę Amalii. Cesarzowa zgodziła się na niezbyt opłacalny ślub Marii Krystyny, podczas gdy Amalia musiała wyjść za mąż bez miłości co sprawiło, że przepełniło ją rozgoryczenie.

Maria Amalia opuściła Austrię 1 lipca 1769 roku, ku wielkiemu cierpieniu rodziny arcyksiężniczki. Ślub z Ferdynandem odbył się 19 lipca. Amalia i Ferdynand doczekali się siedmiorga dzieci:

• Karolina Parmeńska (1770–1804); księżna Saksonii;
• Ludwik I Parmeński (1773–1803), pierwszy z dwóch królów Etrurii;
• Maria Antonina Parmeńska (1774–1841);
• Charlotta Maria Parmeńska (1777–1813);
• Filip Maria Parmeński (1783–1786);
• Antonina Ludwika Parmeńska (1784);
• Maria Ludwika Parmeńska (1787–1789).

Po wejściu Napoleona do Włoch Maria Amalia wyjechała z rodziną do Austrii. Zmarła w 1804 roku w Pradze.