French
DeutschMaria Bojarska (pisarka) – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Data i miejsce urodzenia | 3 stycznia 1950 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 19 czerwca 2023 |
| Zawód, zajęcie | teatrolog, krytyk teatralny, historyk teatru |
Maria Krystyna Bojarska (ur. 3 stycznia 1950[1][2], zm. 19 czerwca 2023[3]) – polska teatrolog, krytyk teatralny, historyk teatru, muzyczka[4] i pisarka. Siostra pisarki Anny Bojarskiej. Ostatnia żona aktora Tadeusza Łomnickiego[5].
W latach 1998–2002 felietonistka miesięcznika Zwierciadło.
W styczniu 2002 radiowa Trójka przeprowadziła plebiscyt na najbardziej udany wywiad roku 2001 – pierwsze miejsce zajął wywiad z Marią Bojarską – Wdowa. W 2002 roku ten sam wywiad otrzymał wyróżnienie w finale prestiżowego Międzynarodowego Festiwalu Twórczości Radiowo-Telewizyjnej Prix Italia, najważniejszym konkursie środowisk radiowo-telewizyjnych, z udziałem przedstawicieli ponad 70 krajów[6][7].
Spoczywa wraz z mężem na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.
W kulturze
[edytuj | edytuj kod]Maria Bojarska jest jedną z bohaterek sztuki teatralnej Andrzeja Milewskiego Towarzysz Król, zawartej w książce Medytacje teatru post mortem[8].
Pisarka Natalia Rolleczek zadedykowała Marii Bojarskiej powieść Bogaty książę, wydaną w 1974[9].
Publikacje
[edytuj | edytuj kod]- Mieczysława Ćwiklińska (biografia, 1988), ISBN 83-060137-0-0
- Król Lear nie żyje (1994), ISBN 83-901178-7-8
- Siostry B (wspólnie z Anną Bojarską, 1995), ISBN 83-716302-1-2
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2023-08-08].
- ↑ Maria Bojarska, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2023-09-04].
- ↑ Maria Bojarska nie żyje. "Smutne były ostatnie lata". plejada.pl. [dostęp 2023-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Święta spowiedź – wywiad z Marią Bojarską [online], Tadeusz Łomnicki [dostęp 2022-09-11] (pol.).
- ↑ Tygodnik „Rewia” nr 33, 17 sierpnia 2016, s. 44-45
- ↑ Jedynka – polskieradio.pl [online], Jedynka – Polskie Radio [dostęp 2022-09-11] (pol.).
- ↑ Maria Bojarska [online], Onet Kultura, 19 marca 2003 [dostęp 2022-09-11] (pol.).
- ↑ tCHu – Milewski – Medytacje teatru post mortem [online], www.tchu.com.pl [dostęp 2022-09-11].
- ↑ Natalia Rolleczek, Bogaty książę, Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1974, s. 5, OCLC 802109556.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Opowieść niewygodnego świadka – wywiad z Marią Bojarską. Rzeczpospolita, 23 lutego 2002.
- Zrzucam żałobę – wywiad z Marią Bojarską. Przegląd, 8 lutego 2002.
- Święta spowiedź – wywiad z Marią Bojarską. Fakty i Mity, luty 2002