Marian Jabłoński – Wikipedia, wolna encyklopedia

Marian Jabłoński

Pełne imię i nazwisko	Marian Leon Jabłoński
Data i miejsce urodzenia	4 lutego 1922 Kraków
Data i miejsce śmierci	11 marca 2004 Kraków
Wzrost	174 cm
Pozycja	lewy pomocnik
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1935–1939 Nadwiślan Kraków Krakowianka Kraków 1945–1950 Cracovia/Ogniwo Kraków 63 (10) 1955 Start-Oldboye 1957 Wanda Kraków
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1947–1949 Polska 3 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1954 Sparta Kraków Kabel Kraków 1957 Wanda Kraków Włókniarz Kraków 1960–1962 Hutnik Kraków 1964–? KS Lublinianka Hutnik Kraków 1967–? Wisłoka Dębica 1970 Cracovia Wisłoka Dębica 1972 Stal Rzeszów Wisłoka Dębica Zagłębie Wałbrzych 1983–? Igloopol Dębica Tarnovia Tarnów Górnik Wałbrzych 1985 Cracovia Royal Wawel SC 1990 Cracovia
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Marian Leon Jabłoński (ur. 4 lutego 1922 w Krakowie, zm. 11 marca 2004 w Krakowie) – polski piłkarz, pomocnik. Wieloletni zawodnik Cracovii. Brat Edwarda.

W Cracovii pierwszy mecz rozegrał tuż po II wojnie światowej. W 1948 był członkiem drużyny która wywalczyła tytuł mistrza Polski. W reprezentacji debiutował 19 lipca 1947 w meczu z Rumunią (tego dnia reprezentacyjną karierę zakończył jego brat), ostatni raz zagrał w 1949. Łącznie w biało-czerwonych barwach rozegrał 3 oficjalne spotkania.

Został pochowany na Cmentarzu wojskowym przy ul. Prandoty w Krakowie^[1].

• Andrzej Gowarzewski, Marian Grzegorz Nowak, Bożena Lidia Szmel, Cracovia, 100 lat prawdziwej historii. Wydawnictwo GiA, Katowice 2006 (10. część cyklu Kolekcja klubów)
• Andrzej Gowarzewski: Mistrzostwa Polski. Ludzie (1945-1962). 100 lat prawdziwej historii (3), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017