Marilyn Mazur – Wikipedia, wolna encyklopedia

Marilyn Mazur
Ilustracja
Marilyn Mazur, koncert z 2008
Data i miejsce urodzenia

18 stycznia 1955
Nowy Jork

Instrumenty

perkusja, instrumenty perkusyjne, instrumenty klawiszowe, śpiew

Gatunki

jazz

Zawód

muzyk, perkusistka, kompozytorka

Aktywność

Od 1971 do chwili obecnej

Wydawnictwo

Dacapo

Współpracownicy
Alex Riel, Uffe Markussen, John Tchicai, Niels-Henning Ørsted Pedersen, Palle Mikkelborg, Arild Andersen, Eberhard Weber, Peter Kowald, Lindsay Cooper, Hugh Hopper, Sally Potter, Phil Minton, Elvira Plenar, Alfred Harth, Miles Davis, Gil Evans, Jan Garbarek, Brande International Music Workshop Orchestra
Instrument
perkusja
Zespoły
Creative Dance Theatre, Zirens, Six Winds, Primi Band, Pulse Unit, Marilyn Mazur’s Future Song
Strona internetowa

Marilyn Mazur (ur. 18 stycznia 1955 w Nowym Jorku) – perkusistka, wokalistka, kompozytorka, tancerka, pianistka i liderka wielu zespołów muzycznych.

Biografia artystyczna

[edytuj | edytuj kod]

Marilyn Mazur urodziła się w Nowym Jorku, ale od 6 r. życia mieszkała w Danii. Jest polskiego i afroamerykańskiego pochodzenia. Karierę muzyczną rozpoczęła jako tancerka w Creative Dance Theatre w 1971 r. Jako kompozytorka i pianistka założyła swój pierwszy zespół Zirenes w 1973 r.

Od 1975 r. grała w licznych zespołach, z których najbardziej znanym był Six Winds z Alexem Rielem. Chociaż była samoukiem w grze na perkusji i instrumentach perkusyjnych, ukończyła także później Duńską Królewską Akademię Muzyczną. W 1983 r. zaczęła grać w jazzowym kwartecie z saksofonistą Uffem Markussenem.

Współpracowała następnie m.in. z takimi muzykami jak John Tchicai, Pierre Dørge z New Jungle Orchestra, Niels-Henning Ørsted Pedersen, Palle Mikkelborg, Arild Andersen, Eberhard Weber, Peter Kowald, Jeanne Lee, Lindsay Cooper (była członkini słynnej grupy Henry Cow).

Jako lider prowadziła także całkowicie żeńską grupę muzyczno-teatralną Primi Band.

W 1985 r. współpracowała z Milesem Davisem. Ponownie była perkusistką w jego grupie w latach 1988 i 1989. W 1986 r. została perkusistką słynnej orkiestry Gila Evansa. W 1987 r. grała w Wayne Shorter Quintet.

Pod koniec lat 80. wzięła udział w projekcie „Oh MoscowLindsay Cooper. Występ zespołu realizującego ten program: Lindsay Cooper, Sally Potter, Alfred Harth, Hugh Hopper, Phil Minton, Elvira Plenar i Marilyn Mazur – został nagrany na 7 Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Współczesnej w Victoriaville w Kanadzie 8 października 1989 r. i wydany w 1991 r.

W 1989 r. rozpoczęła realizowanie swoich dwóch projektów. Pierwszym jest Future Song, trwający do dziś, którego efektem jest album nagrany przez nią ze swoim septetem Pulse Unit i kilka innych. W projekcie tym na basie gra jej mąż Klavs Hovman[1][2]. Drugim projektem jest żeński kwartet perkusyjny Percussion Paradise.

W tym samym roku na Kopenhaskim Festiwalu Jazzowym wykonała z 40-osobowym zespołem swoją godzinną kompozycję o charakterze suity.

W 1990 r. urodziła syna Fabiana. W 1991 r. rozpoczęła trwającą do dziś współpracą z Janem Garbarkiem. W 1994 ze swoim nonetem Pulse Unit wystąpiła na koncercie Jazzpar-prize.

W 1998 r. jej suita A Story of Multiplicity została nominowana do nagrody Nordic Council’s Music Prize i ukazała się na albumie. W tym okresie rozpoczęła prowadzić serię koncertów dla dzieci pod nazwą Magic Concert.

W 1999 r. wystąpiła na pierwszym Biennale de Percussions z Conakry w Gwinei wspólnie z członkami Guinea Ballet Joliba. Także w tym roku wykonała swoją suitę Den Kuglerunde Jord z prawie 200 dziećmi na festiwalu w Hvidovre w pobliżu Kopenhagi. W 2001 r. współpracowała z norweskim big bandem Norske Store. W 2002 r. wykonała serię solowych koncertów dla dzieci.

W sierpniu 2008 wystąpiła na warszawskim festiwalu Jazz na Starówce.

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]
  • 1983 Nagroda Bena Webstera
  • 1989, 1990, 1995, 1997, 1998, 2002 Magazyn Down Beat wybrał jako Talent zasługujące na szersze uznanie.
  • 2001 Najwyższa jazzowa nagroda Jazzpar prize
  • 2004 Otrzymała nagrodę Edition Wilhelm Hansens Komponist-Prize – przyznawaną wyłącznie kompozytorom muzyki poważnej
  • 2007 18 września odebrała w Oslo Telenor’s International Culture Award

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]
Marilyn Mazur Group na festiwalu Jazz na Starówce, 30 sierpnia 2008
    • Albumy niefirmowane przez Marilyn
  • Six Wind
  • 1982 Pierre Dørge & New Jungle Orchestra
  • 1983 Lindsay Cooper. Golddiggers
  • 1984 Pierre Dørge & New Jungle Orchestra. Brikama
  • 1985 Pierre Dørge & New Jungle Orchestra. Even the Moon is Dancing
  • 1985 Ocean Fables
  • 1986 Eje Thelin/E.T. Project. Live at Nefertiti
  • 1987 Lasse Englund. Anchor
  • 1988 Gil Evans/Laurent Cugny. Rhythm-a-ning
  • 1988 Canaille (z międzynarodowego festiwalu kobiecej improwizacji)
  • 1988 Peter Kowald. Duos Europa
  • 1989 Miles Davis. Aura (nagr. 1985, wyd. 1989)
  • 1989 Rena Rama with Marilyn Mazur
  • 1989 Kim Kristensen. Aner
  • 1990 Torben Westergaard. What I Miss
  • 1991 Charlie Mariano/Jasper van 't Hof feat. Marilyn Mazur. Innuendo
  • 1991 Lindsay Cooper. Oh Moscow (nagrane na koncercie w 1989)
  • 1992 Miles Davis. Doo-bop (niepewne)
  • 1992 Ocean Fables. Havblik
  • 1992 Karten Houmark Group. Follow Me, Follow You
Marilyn Mazur 1987
  • 1992 Niels-Henning Ørsted Pedersen. Uncharted Land
  • 1993 Jan Garbarek Group. Twelve Moons
  • 1993 Miles Davis. Niewydany koncert z Kopenhagi (z 1985?)
  • 1993 Bjarne Jes Hansen. Der er børn alle vegne
  • 1994 Kenneth Knudsen. Sounds and Silence
  • 1994 Jon Balke with Magnetic North Orchestra. Further
  • 1994 Hans Ulrik. Strange World
  • 1995 Lars Danielsson. European Voices
  • 1995 Palle Mikkelborg. Soundscape-Fredsskulptur 1995
  • 1996 Jan Garbarek. Visible World
  • 1996 Sussi Hyldgård. My Female Family
  • 1996 Sigvart Dagsland. Laiv
  • 1997 Copenhagen Art Ensemble. Shape of Twelve
  • 1997 Peter Bastian. Northern Lights
  • 1997 LLL Mental Colors (John Lee, Chuck Loeb, W. Lackerschmid, Marilyn Mazur)
  • 1998 Jan Garbarek. Rites
  • 1999 Simon Spang. Hanssen & Måneklar Wondering
  • 2000 Frans Bak. Natsange
  • 2001 Lotte Anker/Marilyn Crispell/Marilyn Mazur
  • 2002 Flower Machine. Dancing on Monday
  • 2002 Agnes Buen Garnås. Han Rider Den Mørke Nat
  • 2003 Gil Evans/Laurent Cugny. Golden Hair.
  • 2004 Gudrun Holck. Muse
  • 2005 Stemmernes Skygge
  • 2005 Ketil Bjørnstad. Floating
  • 2006 Carten Dahl. Short Fairytales
  • 2006 Dhafer Youssef. Divine Shadow
  • 2006 Helve Sunde, Norske Store, Denada, Olga Konkova, Marilyn Mazur
  • 2007 Saxopaths. Unfocused Welcomes (tylko w jednym utworze)
    • Albumy jako lider
  • 1984 Primi Band. Primi
  • 1984 Mazur/Markussen Quartet. MM4
  • 1992 Marilyn Mazur’s Future Song.
  • 1995 Marilyn Mazur & Pulse Unit. Circular Chant
  • 1997 Marilyn Mazur’s Future Song. Small Labirynts
  • 1998 A Story of Multiplicity (z Brande International Music Workshop Orchestra)
  • 2000 Marilyn Mazur/Ars Nova/Copenhagen Art Ensemble. Jordsange
  • 2002 All the Birds
  • 2002 Marilyn Mazur’s Tryllemusic (dla dzieci, z dziećmi)
  • 2004 Marilyn Mazur’s Future Song. Daylight Stories
  • Marilyn Mazur, Harry Beckett, Chris McGregor. Grandmothers Teaching
  • 2008 Marilyn Mazur, Jan Garbarek. Elixir.
  • 2010 Marilyn Mazur Group. Tangled Temptations & The Magic Box
  • 2011 Celestial Circle
  • Marilyn Mazur. Queen of Perkussion. 2006 (72 min.)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]