Markus Granlund – Wikipedia, wolna encyklopedia

Markus Granlund
Ilustracja
Markus Granlund w barwach Calgary Flames (2014)
Data i miejsce urodzenia

16 kwietnia 1993
Oulu

Obywatelstwo

Finlandia

Wzrost

178 cm

Pozycja

napastnik (środkowy)

Uchwyt

lewy

Draft

KHL 2011, numer: 24 (1 runda)
Saławat Jułajew Ufa

Draft

NHL 2011, numer: 45 (2 runda)
Calgary Flames

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Finlandia
Igrzyska olimpijskie
złoto Pekin 2022 hokej na lodzie
(turniej mężczyzn)

Markus Granlund (ur. 16 kwietnia 1993 w Oulu) – fiński hokeista, reprezentant Finlandii, olimpijczyk.

Jego brat Mikael (ur. 1992) także jest hokeistą.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek klubu Laser HT. Był również zawodnikiem młodzieżowych drużyn zespołu Kärpät w rodzinnym mieście Oulu. Od 2009 roku zawodnik klubu HIFK przechodził w nim kolejne szczeble kariery juniorskiej aż do drużyny seniorskiej. W KHL Junior Draft w maju 2011 roku został wybrany przez Saławat Jułajew Ufa (druga runda, numer 24). Miesiąc później w drafcie NHL z 2011 został wybrany przez Calgary Flames z numerem 45 w drugiej rundzie. W zespole HIFK rozegrał dwa pełne sezony SM-liiga 2011/2012 i 2012/2013. W debiutanckim sezonie 2011/2012 był najskuteczniejszym pierwszoroczniakiem ligi (podobnie jak brak Mikael w sezonie 2009/2010). W maju 2011 roku przedłużył kontrakt z klubem o dwa lata[1]. Po zakończeniu sezonu SM-liiga (2012/2013) podpisał kontrakt z kanadyjskim klubem Calgary Flames, który wybrał go dwa lata wcześniej w drafcie NHL[2], po czym klub przekazał go do zespołu farmerskiego Abbotsford Heat[3]. Później rozpoczął występy w Calgary Flames. Od lutego 2016 zawodnik Vancouver Canucks[4]. W czerwcu 2018 przedłużył kontrakt o rok[5]. W połowie 2019 został graczem Edmonton Oilers i w sezonie 2019/2020 występował równolegle w barwach Bakersfield Condors w AHL[6]. W lipcu 2020 został zawodnikiem rosyjskiego Saławatu Jułajew Ufa[7]. Po rozpoczęciu inwazji Rosji na Ukrainę na początku marca 2022 tj. na początku fazy play-off w sezonie KHL (2021/2022) odszedł z klubu (podobnie jak wszyscy nierosyjscy zawodnicy drużyny)[8][9][10].

W barwach juniorskich reprezentacji Finlandii uczestniczył w turniejach mistrzostw świata do lat 17 edycji 2010, mistrzostw świata do lat 18 edycji 2010, 2011, mistrzostw świata do lat 20 edycji 2012, 2013. Z reprezentacją seniorską brał udział w turnieju, zimowych igrzysk olimpijskich 2022.

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]
Markus Granlund (2013)
Reprezentacyjne
Indywidualne

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2013-04-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-29)].
  2. Flames sign Markus Granlund | NHL.com [online], flames.nhl.com [dostęp 2017-11-18] (ang.).
  3. Wild Recalls Three; Reassigns Three | NHL.com [online], wild.nhl.com [dostęp 2017-11-18] (ang.).
  4. Canucks acquire Granlund from Flames | NHL.com [online], canucks.nhl.com [dostęp 2017-11-18] (ang.).
  5. Canucks Re-Sign Markus Granlund | NHL.com [online], www.nhl.com [dostęp 2018-06-27] (ang.).
  6. BLOG: Oilers sign Markus Granlund to one-year contract | Edmonton Oilers [online], nhl.com [dostęp 2024-04-24] (ang.).
  7. x.com [online], twitter.com [dostęp 2024-05-18].
  8. https://lostsports.com/finnish-striker-granlund-left-salavat-yulaev/
  9. https://thehockeynews.com/news/former-nhlers-among-khlers-cancelling-contracts-during-playoffs
  10. All Foreign Hockey Players Left Salavat Yulaev :: Hockey :: RBC Sport - Breaking Updates [online], breakingupdates.ca [dostęp 2024-04-24] (ang.).
  11. https://en.khl.ru/news/2021/02/27/481787.html

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]