Martin Kližan – Wikipedia, wolna encyklopedia
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 11 lipca 1989 |
Wzrost | 191 cm |
Gra | leworęczny, oburęczny bekhend |
Status profesjonalny | 2007 |
Zakończenie kariery | aktywny |
Trener | Martin Hromec |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje | 6 |
Najwyżej w rankingu | 24 (27 kwietnia 2015) |
Australian Open | 3R (2014) |
Roland Garros | 3R (2014, 2019) |
Wimbledon | 2R (2012) |
US Open | 4R (2012) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje | 4 |
Najwyżej w rankingu | 73 (4 maja 2015) |
Australian Open | 2R (2013) |
Roland Garros | 1R (2013–2017, 2019) |
Wimbledon | 2R (2014) |
US Open | 1R (2012–2016) |
Martin Kližan (ur. 11 lipca 1989 w Bratysławie) – słowacki tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Londynu (2012).
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
W 2005 roku wygrał mistrzostwa Europy w tenisie ziemnym do lat 16 zarówno w grze pojedynczej, jak i podwójnej. Również w tym samym sezonie odniósł sukces wielkoszlemowy triumfując podczas Rolanda Garrosa w grze pojedynczej chłopców.
Już jako zawodowiec Kližan zaczął występować w 2007 roku.
Początkowo grywał w zawodach z serii ITF Futures i ATP Challenger Tour. W zawodach cyklu ATP World Tour Słowak zwyciężał w sześciu finałach i przegrał w jednym.
W grze podwójnej Kližan cztery razy triumfował w imprezach ATP World Tour.
W 2007 roku Kližan zadebiutował w Pucharze Davisa reprezentując Słowację w meczu z Koreą Południową. Przegrał pierwszy mecz z Lee Hyungiem-taikiem 3:6, 0:6, 1:6.
W 2012 roku zagrał na igrzyskach olimpijskich w Londynie. Zarówno z gry pojedynczej i podwójnej odpadł w pierwszej rundzie. W deblu tworzył parę z Lukášem Lacko.
Najwyżej w rankingu ATP singlistów zajmował 24. miejsce (27 kwietnia 2015), a rankingu deblistów 73. pozycję (4 maja 2015).
Finały w turniejach ATP World Tour[edytuj | edytuj kod]
Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (6–1)[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 23 września 2012 | Petersburg | Twarda (hala) | Fabio Fognini | 6:2, 6:3 |
Zwycięzca | 2. | 4 maja 2014 | Monachium | Ceglana | Fabio Fognini | 2:6, 6:1, 6:2 |
Zwycięzca | 3. | 12 kwietnia 2015 | Casablanca | Ceglana | Daniel Gimeno-Traver | 6:2, 6:2 |
Zwycięzca | 4. | 14 lutego 2016 | Rotterdam | Twarda (hala) | Gaël Monfils | 6:7(1), 6:3, 6:1 |
Zwycięzca | 5. | 17 lipca 2016 | Hamburg | Ceglana | Pablo Cuevas | 6:1, 6:4 |
Zwycięzca | 6. | 4 sierpnia 2018 | Kitzbühel | Ceglana | Denis Istomin | 6:2, 6:2 |
Finalista | 1. | 23 września 2018 | Petersburg | Twarda (hala) | Dominic Thiem | 3:6, 1:6 |
Gra podwójna (4–0)[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 28 lipca 2013 | Umag | Ceglana | David Marrero | Nicholas Monroe Simon Stadler | 6:1, 5:7, 10–7 |
Zwycięzca | 2. | 24 maja 2014 | Nicea | Ceglana | Philipp Oswald | Rohan Bopanna Aisam-ul-Haq Qureshi | 6:2, 6:0 |
Zwycięzca | 3. | 22 lutego 2015 | Rio de Janeiro | Ceglana | Philipp Oswald | Pablo Andújar Oliver Marach | 7:6(3), 6:4 |
Zwycięzca | 4. | 24 lipca 2016 | Umag | Ceglana | David Marrero | Nikola Mektić Antonio Šančić | 6:4, 6:2 |
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-28] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-28] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-28] (ang.).