Martin Koch podczas Dnia Sportu (2009) Martin Koch (ur. 22 stycznia 1982 w Villach [1] ) – austriacki skoczek narciarski , drużynowy mistrz olimpijski, trzykrotny drużynowy mistrz świata i pięciokrotny medalista mistrzostw świata w lotach.
Pochodzi z rodziny sportowej, a jego matka jest bliską krewną Ernsta Vettoriego i Armina Koglera – dwóch utytułowanych skoczków austriackich.
W wieku niespełna 16 lat dwukrotnie wziął udział w kwalifikacjach do konkursów Turnieju Czterech Skoczni w Innsbrucku i Bischofshofen, lecz zajmował miejsca poza pierwszą pięćdziesiątką. Pierwsze punkty w zawodach Pucharu Świata zdobył w 1999 w Zakopanem . Podczas rozegranych w tym samym roku mistrzostw świata juniorów, Koch po pierwszej serii był liderem zawodów. W drugiej kolejce uzyskał 26. wynik i spadł ostatecznie na 6. miejsce[3] .
W sezonie 2001/2002 dwukrotnie uplasował się na drugim miejscu podczas konkursów w Sapporo i raz na trzecim w Engelbergu . W 2002 wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City .
W 2006 na mistrzostwach świata w lotach na Kulm zajął 4. miejsce, a dwa lata później w Oberstdorfie został wicemistrzem świata w lotach. Na igrzyskach olimpijskich w Turynie na skoczni K-125 w Pragelato oraz na mistrzostwach świata w lotach w 2008 zdobył złote medale w konkursach drużynowych. Złoty medal zdobył również drużynowo na mistrzostwach świata w 2009 w Libercu. W klasyfikacji generalnej PŚ najwyżej był na 6. miejscu w sezonie 2010/2011.
Jego najdłuższy ustany skok to 241,5 m – taką odległość uzyskał 11 lutego 2011 podczas drugiej serii treningowej przed konkursami Pucharu Świata w Vikersund [4] .
2 stycznia 2010 podczas treningu przed konkursem Pucharu Świata w Innsbrucku skoczył 135 metrów, co jest nieoficjalnym zimowym rekordem skoczni.
8 stycznia 2011 w Harrachovie po raz pierwszy wygrał zawody PŚ. Drugi raz udało mu się to 5 lutego 2011 w Oberstdorfie .
22 marca 2014 roku oddał swój pożegnalny skok na skoczni Bloudkova velikanka w Planicy .
Starty M. Kocha na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo [ edytuj | edytuj kod ] Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca 14. 10 lutego 2002 Park City Utah Olympic Park K-90 – indywid. 92,5 m 91,0 m 237,0 pkt 32,0 pkt Simon Ammann 8. 13 lutego 2002 Park City Utah Olympic Park K-120 – indywid. 126,0 m 121,5 m 244,5 pkt 36,9 pkt Simon Ammann 23. 12 lutego 2006 Pragelato Trampolino a Monte K-95 HS-106 indywid. 97,5 m 94,5 m 229,5 pkt 37,0 pkt Lars Bystøl 32. 18 lutego 2006 Pragelato Trampolino a Monte K-125 HS-140 indywid. 116,0 m – 94,8 pkt 182,1 pkt Thomas Morgenstern 1. 20 lutego 2006 Pragelato Trampolino a Monte K-125 HS-140 druż.[b] 122,0 m 128,5 m 984,0 pkt (226,9 pkt ) –
Starty M. Kocha na mistrzostwach świata – szczegółowo [ edytuj | edytuj kod ] Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca 9. 24 lutego 2007 Sapporo Ōkurayama K-120 HS-134 indywid. 117,5 m 123,5 m 225,3 pkt 40,6 pkt Simon Ammann 22. 21 lutego 2009 Liberec Ještěd K-90 HS-100 indywid. 93,5 m 92,0 m 237,5 pkt 44,5 pkt Wolfgang Loitzl 16. 27 lutego 2009 Liberec Ještěd K-120 HS-134 indywid. 126,0 m –[e] 124,8 pkt 16,5 pkt Andreas Küttel 1. 28 lutego 2009 Liberec Ještěd K-120 HS-134 druż.[c] 121,0 m 134,0 m 1034,3 pkt (257,5 pkt ) – 21. 26 lutego 2011 Oslo Midtstubakken K-95 HS-106 indywid. 90,0 m 97,5 m 222,4 pkt 46,8 pkt Thomas Morgenstern 1. 27 lutego 2011 Oslo Midtstubakken K-95 HS-106 druż.[d] 105,5 m 102,0 m 1025,5 pkt (258,8 pkt ) – 8. 3 marca 2011 Oslo Holmenkollbakken K-120 HS-134 indywid. 130,5 m 129,5 m 262,3 pkt 15,2 pkt Gregor Schlierenzauer 1. 5 marca 2011 Oslo Holmenkollbakken K-120 HS-134 druż.[d] 118,5 m – 500,0 pkt (106,8 pkt ) –
Starty M. Kocha na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo [ edytuj | edytuj kod ] Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Skok 3 Skok 4 Nota Strata Zwycięzca 16. 9-10 marca 2002 Harrachov Čerťák K-185 – indywid. 167,5 m 169,0 m –[e] –[e] 301,8 pkt 94,5 pkt Sven Hannawald 4. 13-14 stycznia 2006 Tauplitz Kulm K-185 HS-203 indywid. 203,0 m 189,0 m 182,5 m 199,5 m 741,8 pkt 46,2 pkt Roar Ljøkelsøy 4. 15 stycznia 2006 Tauplitz Kulm K-185 HS-203 druż.[b] 183,5 m 199,0 m 1290,6 pkt (363,5 pkt ) 107,3 pkt Norwegia 2. 22-23 lutego 2008 Oberstdorf Im. Heiniego Klopfera K-185 HS-213 indywid. 215,5 m 221,0 m 213,0 m 201,5 m 824,7 pkt 10,7 pkt Gregor Schlierenzauer 1. 24 lutego 2008 Oberstdorf im. Heiniego Klopfera K-185 HS-213 druż.[d] 214,5 m 210,5 m 1553,3 pkt (417,5 pkt ) – 10. 19-20 marca 2010 Planica Letalnica K-185 HS-215 indywid. 208,5 m 206,0 m 220,0 m 200,0 m 839,8 pkt 96,0 pkt Simon Ammann 1. 21 marca 2010 Planica Letalnica K-185 HS-215 druż.[c] 184,5 m 217,5 m 1641,4 pkt (381,1 pkt ) – 3. 24-25 lutego 2012 Vikersund Vikersundbakken K-195 HS-225 indywid. 218,0 m 243,0 m[f] –[e] –[e] 386,2 pkt 22,5 pkt Robert Kranjec 1. 26 lutego 2012 Vikersund Vikersundbakken K-195 HS-225 druż.[d] 217,5 m 218,0 m 1648,4 pkt (421,3 pkt ) –
Starty M. Kocha na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo [ edytuj | edytuj kod ] Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca 20. 24 stycznia 1998 Sankt Moritz Olimpijska K-95 indywid. 86,0 m 80,0 m 175,0 pkt 56,5 pkt Wolfgang Loitzl 1. 4 lutego 1999 Saalfelden Bibergschanze K-85 druż.[g] 85,0 m 89,5 m 962,0 pkt (241,0 pkt ) – 6. 6 lutego 1999 Saalfelden Bibergschanze K-85 indywid. 95,5 m 71,5 m 218,5 pkt 20,5 pkt Kazuki Nishishita 1. 27 stycznia 2000 Szczyrbskie Jezioro MS 1970 B K-90 druż.[h] 91,0 m 92,5 m 917,0 pkt (233,0 pkt ) –
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ] Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Przypisy 1. 8 stycznia 2011 Harrachov Čertak K-185 HS-205 211,5 m 213,0 m 425,2 pkt. * Loty 2010/2011 2. 5 lutego 2011 Oberstdorf im. Heiniego Klopfera K-185 HS-213 214,5 m 210,5 m 428,4 pkt. * FTT 2011, Loty 2010/2011 3. 18 lutego 2012 Oberstdorf im. Heiniego Klopfera K-185 HS-213 218,0 m 221,5 m 443,4 pkt. * FTT 2012, Loty 2011/2012 4. 11 marca 2012 Oslo Holmenkollbakken K-120 HS-134 130,5 m 130,0 m 247,3 pkt. – 5. 18 marca 2012 Planica Letalnica K-185 HS-215 222,5 m – 242,5 pkt. * Loty 2011/2012
Sezon PŚ 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce razem 2001/2002 - 2 1 3 2002/2003 - - - - 2003/2004 - - - - 2004/2005 - - - - 2005/2006 - 1 1 2 2006/2007 - 1 2 3 2007/2008 - 1 2 3 2008/2009 - - 1 1 2009/2010 - - 2 2 2010/2011 2 1 1 4 2011/2012 3 1 1 5 suma 5 7 11 23
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ] Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca 1. 16 grudnia 2001 Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-120 HS-137 134,0 m 126,5 m 267,9 pkt 3. 13,8 pkt Adam Małysz 2. 24 stycznia 2002 Hakuba Olimpijska K-120 HS-131 129,5 m 122,5 m 249,6 pkt 2. 23,2 pkt Andreas Widhölzl 3. 26 stycznia 2002 Sapporo Ōkurayama K-120 HS-134 129,0 m 123,0 m 250,6 pkt 2. 9,3 pkt Andreas Widhölzl 4. 18 marca 2006 Planica Letalnica K-185 HS-215 219,5 m 218,0 m 431,0 pkt 3. 19,1 pkt Bjørn Einar Romøren 5. 19 marca 2006 Planica Letalnica K-185 HS-215 222,5 m 222,5 m 443,0 pkt 2. 9,9 pkt Janne Happonen 6. 18 marca 2007 Oslo Holmenkollbakken K-115 HS-128 115,5 m – 113,9 pkt 2. 7,9 pkt Simon Ammann 7. 24 marca 2007 Planica Letalnica K-185 HS-215 215,5 m 211,5 m 417,4 pkt 3. 2,2 pkt Adam Małysz 8. 25 marca 2007 Planica Letalnica K-185 HS-215 216,5 m – 211,8 pkt 3. 3,2 pkt Adam Małysz 9. 2 lutego 2008 Sapporo Ōkurayama K-120 HS-134 123,5 m 127,5 m 249,3 pkt 3. 12,3 pkt Thomas Morgenstern 10. 9 lutego 2008 Liberec Ještěd K-120 HS-134 132,5 m 124,0 m 258,2 pkt 3. 4,1 pkt Anders Jacobsen 11. 16 marca 2008 Planica Letalnica K-185 HS-215 216,5 m 229,5 m 435,2 pkt 2. 6,9 pkt Gregor Schlierenzauer 12. 10 stycznia 2009 Tauplitz /Bad Mitterndorf Kulm K-185 HS-200 197,5 m 209,0 m 386,8 pkt 3. 11,2 pkt Gregor Schlierenzauer 13. 9 stycznia 2010 Tauplitz /Bad Mitterndorf Kulm K-185 HS-200 192,0 m 201,5 m 379,2 pkt 3. 3,3 pkt Robert Kranjec 14. 17 stycznia 2010 Sapporo Ōkurayama K-120 HS-134 136,0 m 119,5 m 255,4 pkt 3. 37,7 pkt Simon Ammann 15. 8 stycznia 2011 Harrachov Čertak K-185 HS-205 211,5 m 213,0 m 425,2 pkt 1. – 16. 30 stycznia 2011 Willingen Mühlenkopfschanze K-130 HS-145 141,5 m 140,5 m 286,9 pkt 2. 2,2 pkt Severin Freund 17. 5 lutego 2011 Oberstdorf im. Heiniego Klopfera K-185 HS-213 214,5 m 210,5 m 428,4 pkt 1. – 18. 18 marca 2011 Planica Letalnica K-185 HS-215 210,0 m 222,5 m 433,8 pkt 3. 17,1 pkt Gregor Schlierenzauer 19. 17 grudnia 2011 Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-137 134,5 m 131,5 m 258,1 pkt 2. 8,1 pkt Anders Bardal 20. 18 lutego 2012 Oberstdorf im. Heiniego Klopfera K-185 HS-213 218,0 m 221,5 m 443,4 pkt 1. – 21. 11 marca 2012 Oslo Holmenkollbakken K-120 HS-134 130,5 m 130,0 m 247,3 pkt. 1. – 22. 16 marca 2012 Planica Letalnica K-185 HS-215 225,0 m 218,5 m 418,6 pkt 3. 15,6 pkt Robert Kranjec 23. 18 marca 2012 Planica Letalnica K-185 HS-215 222,5 m – 242,5 pkt 1. –
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ] Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ] Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ] Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ] Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca 1. 6 września 2002 Lahti Salpausselkä K-116 – 120,0 m 121,5 m 252,6 pkt 3. 22,8 pkt Andreas Widhölzl 2. 3 października 2008 Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 139,0 m 135,0 m 273,7 pkt 3. 8,7 pkt Gregor Schlierenzauer 3. 4 października 2008 Liberec Ještěd K-120 HS-134 131,5 m 131,5 m 272,4 pkt 3. 1,7 pkt Gregor Schlierenzauer
Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP [ edytuj | edytuj kod ] Źródło[7] 1998 punkty q - - - - - 0 1999 punkty - - 32 ? 27 4 2000 punkty ? 18 28 30 19 21 19 30 52 2001 punkty 15 49 46 39 - - - 16 2002 punkty 8 24 5 3 4 4 244 2003 punkty - - - 13 20 2004 punkty - - - - 48 - - 0 2005 punkty - - - - - 23 - - 8 2006 punkty 33 7 - - 23 - - - 24 18 64 2007 punkty - - - - 10 8