Martin O’Donnell – Wikipedia, wolna encyklopedia
Martin O’Donnell podczas turnieju German Masters w 2013 | |
Pseudonim | The MOD |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 4 czerwca 1986 |
Gra zawodowa | 2012–2014, 2015– |
Najwyższy ranking | 32 (październik 2020) |
Najwyższy break | 140 |
Martin O’Donnell (ur. 4 czerwca 1986) – angielski snookerzysta, grający profesjonalnie w latach 2012–2014 i od 2015.
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Wczesne lata
[edytuj | edytuj kod]Po raz pierwszy w zawodach zaczął brać udział w sezonie 2010/2011, jeszcze jako amator. Pod koniec tego sezonu przyznano mu możliwość wzięcia udziału w amatorskim turnieju Q School[1], umożliwiającym otrzymanie dwuletniej przepustki do cyklu World Snooker Tour[2]. Jednakże w ćwierćfinale został pokonany przez Kurta Maflina (1–4)[1], co tymczasowo zamknęło mu drogę do zostania profesjonalnym snookerzystą.
Dwuletnią przepustkę udało mu się wywalczyć w kolejnym sezonie, kiedy to w pierwszym turnieju Q School w 2012 pokonał w ćwierćfinale Adriana Ridleya 4–1[3].
Kariera profesjonalna
[edytuj | edytuj kod]Pierwszy mecz jako profesjonalista O’Donnell rozegrał w kwalifikacjach do Wuxi Classic 2012, w których jednakże odpadł w drugiej rundzie. W sezonie 2012/2013 jego największym sukcesem było dotarcie do ćwierćfinału European Tour Event 5[4] (nazywany także jako Scottish Open[5]), gdzie został wyeliminowany przez Andrew Higginsona (2–4)[4].
W kolejnym sezonie jego najlepszym osiągnięciem było dotarcie do czwartej rundy European Tour 2013/2014 – Turnieju 2, gdzie został wyeliminowany przez Stuarta Binghama (0–4). Pod koniec sezonu nie udało mu się obronić swojej przepustki podczas turnieju Q School, w wyniku czego O’Donnell ponownie został zdegradowany do rangi zawodnika amatorskiego[6].
W sezonie 2014/2015 udało mu się wywalczyć powrót do głównego cyklu dzięki zwycięstwu nad Jamiem Clarkiem (4–3) w trzeciej rundzie EBSA Play-Offs[7].
W sezonie 2015/2016 największym jego sukcesem było dotarcie do trzeciej rundy China Open, gdzie uległ Markowi Kingowi 0–5[8].
Sezon 2016/2017 nie był zbyt udany dla O’Donnella, w żadnym profesjonalnym turnieju nie dotarł dalej niż do drugiej rundy, zaś w Q School odpadł w ćwierćfinale, a w drugiej odsłonie turnieju, w trzeciej rundzie. Mimo to, udało mu się zachować status profesjonalisty dzięki klasyfikacji Q School Order of Merit[9], dającej przepustki do World Tour czterem graczom z największą liczbą wygranych frame’ów w tegorocznych odsłonach Q School, nie biorąc pod uwagę graczy już zakwalifikowanych w wyniku dwóch turniejów[10].
W sezonie 2017/2018 największym sukcesem O’Donnella było dotarcie do trzeciej rundy International Championship, w której po wyrównanej walce uległ Markowi Allenowi 6–5, oraz osiągnięcie półfinału turnieju Shoot Out, w którym uległ 53–5 Michaelowi Georgiou[11]. Był to pierwszy pełno-rankingowy turniej, w którym Martin dotarł dalej niż do ćwierćfinału[11].
W sezonie 2018/2019 Martin O’Donnell trzykrotnie dotarł do ćwierćfinałów: China Championship, gdzie uległ Lyu Haotianowi 5–1, International Championship, gdzie został pokonany przez Matthew Stevensa 6–5, oraz UK Championship, w którym 6–1 pokonał go Ronnie O’Sullivan[12].
Sezon 2019/2020 znów nie był najlepszy dla O’Donnella – najdalej znalazł się w trzeciej rundzie UK Championship, Welsh Open i Gibraltar Open. Mimo to, sezon zakończył na 34 miejscu w rankingu, a w lutym 2020 osiągnął dotychczasowe maksimum - 33 miejsce[13].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Martin O’Donnell 2010/2011 [online], snooker.org [dostęp 2020-09-09] (ang.).
- ↑ Q-school [online], wst.tv [dostęp 2020-09-09] .
- ↑ Martin O’Donnell 2011/2012 [online], snooker.org [dostęp 2020-09-09] (ang.).
- ↑ a b Martin O’Donnell 2012/2013 [online], snooker.org [dostęp 2020-09-09] (ang.).
- ↑ Freya Gooden , Entry pack for the Scottish Open - Ravenscraig, Scotland 2012 [online], 18 września 2012 [dostęp 2020-09-09] (ang.).
- ↑ Martin O’Donnell 2013/2014 [online], snooker.org [dostęp 2020-09-09] (ang.).
- ↑ Martin O’Donnell 2014/2015 [online], snooker.org [dostęp 2020-09-09] (ang.).
- ↑ Martin O’Donnell 2015/2016 [online], snooker.org [dostęp 2020-09-09] (ang.).
- ↑ Martin O’Donnell 2016/2017 [online], snooker.org [dostęp 2020-09-09] (ang.).
- ↑ Q School Order of Merit 2016/2017 [online], snooker.org [dostęp 2020-09-09] (ang.).
- ↑ a b Martin O’Donnell 2017/2018 [online], snooker.org [dostęp 2020-09-09] (ang.).
- ↑ Martin O’Donnell 2018/2019 [online], snooker.org [dostęp 2020-09-09] (ang.).
- ↑ Martin O’Donnell 2019/2020 [online], snooker.org [dostęp 2020-09-09] (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie CueTracker [online], CueTracker [dostęp 2024-09-27] (ang.).
- Profil na stronie snooker.org [online], snooker.org [dostęp 2024-09-27] (ang.).
- Profil na stronie World Snooker Tour [online], World Snooker Tour [dostęp 2024-09-27] (ang.).
- Profil na stronie Snooker Database (archiwalny) [online], Snooker Database [dostęp 2024-09-27] (ang.).