Master of the Rings – Wikipedia, wolna encyklopedia
Wykonawca albumu studyjnego | ||||
Helloween | ||||
Wydany | 8 lipca 1994[1] | |||
---|---|---|---|---|
Nagrywany | ||||
Gatunek | ||||
Długość | 50:12 (bez dodatków) | |||
Wydawnictwo | ||||
Producent | ||||
Oceny | ||||
Album po albumie | ||||
|
Master of the Rings – studyjny album zespołu Helloween.
Ta płyta to w powszechnym odczuciu wyjście Helloween z kryzysu. W zespole nastąpiły personalne zmiany, co niewątpliwie przyczyniło się do zmiany oblicza grupy, zwłaszcza, jeśli ma się w perspektywie dwa wcześniejsze albumy. I tak można usłyszeć wokalistę Andreasa Derisa oraz perkusistę Uli Kuscha. W wywiadach Michael Weikath podkreśla, że ten album jest "bardzo amerykański", zwłaszcza, jeśli chodzi o teksty i muzykę.
Lista utworów na płycie
[edytuj | edytuj kod]- "Irritation" (Weikath) - 1:14
- "Sole Survivor" (Weikath/Deris) - 4:33
- "Where the Rain Grows" (Weikath/Deris) - 4:46
- "Why?" (Deris) - 4:11
- "Mr. Ego (Take Me Down)" (Grapow) - 7:02
- "Perfect Gentleman" (Deris/Weikath) - 3:53
- "The Game is On" (Weikath) - 4:40
- "Secret Alibi" (Weikath) - 5:49
- "Take Me Home" (Grapow) - 4:25
- "In The Middle of a Heartbeat" (Deris/Weikath) - 4:30
- "Still We Go" (Grapow) - 5:09
- "Can't Fight Your Desire" (bonus na japońskim wydaniu)
- "Grapowski's Malmsuite 1001 (in D-doll)" (bonus na japońskim wydaniu)