Matematyka parakonsystentna – Wikipedia, wolna encyklopedia

Matematyka parakonsystentna – próba budowy struktur matematycznych na bazie logiki parakonsystentnej zamiast logiki klasycznej.

Rozwój matematyki na fundamentach parakonsystentnych po raz pierwszy zaproponował Newton da Costa w roku 1958^[1].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Logika parakonsystentna

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

↑ MaartenM. McKubre-Jordens MaartenM., This is not a carrot: Paraconsistent mathematics [online], 24 sierpnia 2011 .

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

ChrisCh. Mortensen ChrisCh., Inconsistent Mathematics, [w:] Stanford Encyclopedia of Philosophy, CSLI, Stanford University, 18 sierpnia 2017, ISSN 1095-5054 [dostęp 2018-01-17] (ang.).

p
d
e

Działy matematyki

działy
ogólne

według trudności	matematyka elementarna matematyka wyższa
według celu	matematyka czysta matematyka stosowana
inne	matematyka doświadczalna matematyka parakonsystentna supermatematyka

działy
czyste

algebra	elementarna liniowa i wieloliniowa abstrakcyjna algebra przemienna algebra lokalna teoria Galois różniczkowa teoria Galois teoria grup geometryczna teoria grup teoria Liego homologiczna różniczkowa uniwersalna teoria reprezentacji
analiza matematyczna	analiza algebraiczna analiza funkcjonalna teoria spektralna analiza geometryczna analiza globalna analiza harmoniczna analiza mikrolokalna analiza na rozmaitościach analiza niestandardowa analiza numeryczna nomografia analiza p-adyczna analiza rzeczywista analiza wektorowa analiza wielowymiarowa analiza wypukła analiza zespolona rachunek różniczkowy i całkowy rachunek wariacyjny teoria dystrybucji teoria miary teoria potencjału
arytmetyka	elementarna teoretyczna lub wyższa, in. teoria liczb algebraiczna algorytmiczna analityczna elementarna geometryczna teoria sit
geometria	absolutna afiniczna algebraiczna analityczna arytmetyczna diofantyczna dyskretna euklidesowa planimetria stereometria fraktalna inwersyjna kombinatoryczna konforemna metryczna nieeuklidesowa eliptyczna hiperboliczna sferyczna nieprzemienna obliczeniowa różniczkowa symplektyczna rzutowa skończona syntetyczna tropikalna uporządkowania wykreślna zespolona trygonometria sferyczna
matematyka dyskretna	kombinatoryka teoria Ramseya teoria grafów algebraiczna geometryczna spektralna topologiczna
podstawy	logika matematyczna algebraiczna mereologia rachunek zdań teoria dowodu teoria modeli teoria rekursji teoria typów metamatematyka metalogika teoria kategorii teoria mnogości opisowa arytmetyka liczb kardynalnych arytmetyka liczb porządkowych teoria PCF teoria obliczeń teoria obliczalności teoria złożoności
teoria układów dynamicznych	teoria chaosu teoria katastrof teoria ergodyczna
topologia	algebraiczna teoria homotopii geometryczna mnogościowa ogólna różniczkowa teoria Morse’a teoria położenia teoria węzłów teoria warkoczy teoria wymiaru
pozostałe	K-teoria probabilistyka rachunek różnicowy teoria osobliwości teoria porządku teoria punktu stałego

działy
stosowane

nauki przyrodnicze	biomatematyka chemia matematyczna fizyka matematyczna
nauki społeczne	ekonomia matematyczna lingwistyka matematyczna matematyka finansowa matematyka ubezpieczeniowa psychologia matematyczna socjologia matematyczna teoria głosowań
nauki techniczne	kryptologia teoria informacji teoria kolejek teoria sterowania
statystyka matematyczna	rachunek wyrównawczy statystyka nieparametryczna teoria estymacji
inne	teoria gier teoria decyzji

powiązane
zajęcia

ściśle naukowe	dydaktyka matematyki historia matematyki
pseudonaukowe	numerologia pseudomatematyka
inne	filozofia matematyki matematyka rekreacyjna

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Matematyka_parakonsystentna&oldid=70794188”