Matt Bianco – Wikipedia, wolna encyklopedia

Matt Bianco
Ilustracja
Mark Reilly, lider Matt Bianco, 2014
Rok założenia

1983

Pochodzenie

 Wielka Brytania

Gatunek

sophisti-pop, jazz-funk, dance, latynoski pop, bossa nova

Aktywność

od 1983

Wydawnictwo

WEA, East West Records, Victor Entertainment, ZYX Music, EmArcy Records

Skład
Mark Reilly
Byli członkowie
Mark Fisher, Basia Trzetrzelewska, Danny White, Kito Poncioni, Jenni Evans
Strona internetowa

Matt Bianco – brytyjska grupa muzyczna, założona w roku 1983, wykonująca muzykę z pogranicza popu, jazzu i bossa novy. Liderem grupy i jej jedynym stałym członkiem jest Mark Reilly. Na przestrzeni lat w skład wchodzili również Basia Trzetrzelewska i Danny White. Do najsłynniejszych przebojów grupy należą „Get Out of Your Lazy Bed”, „Half a Minute”, „Yeh Yeh” i „Don’t Blame It on That Girl”.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Zespół został założony przez Marka Reilly’ego, Danny White’a i Kito Poncioniego. Do składu szybko weszła także polska wokalistka Basia Trzetrzelewska, która wcześniej występowała z Dannym w grupie Bronze[1]. Poncioni odszedł z Matt Bianco jeszcze przed nagraniem pierwszej płyty, Whose Side Are You On?, wydanej przez wytwórnę WEA w 1984. Płyta odniosła sukces, wchodząc na międzynarodowe listy sprzedaży, w tym do 3. miejsca w Niemczech i 1. w Austrii[2]. Pochodziło z niej pięć przebojowych singli: „Get Out of Your Lazy Bed”, „Half a Minute”, „Sneaking Out the Back Door”, „More Than I Can Bear” i nagranie tytułowe.

Pomimo sukcesów, Basia i Danny wkrótce opuścili Matt Bianco, by zająć się solową karierą wokalistki. Do zespołu dołączył wówczas Mark Fisher oraz została rekrutowana nowa wokalistka, Jenni Evans. W 1986 roku ukazała się druga płyta, zatytułowana po prostu Matt Bianco, jednak tuż po jej wydaniu Evans również odeszła z zespołu i nie została zastąpiona. Z tej płyty pochodzi duży przebój „Yeh Yeh”, cover piosenki, którą w latach 60. wydał Georgie Fame. Druga płyta dorównała popularnością debiutanckiej i uplasowała się w top 10 na kilku europejskich listach, w tym ponownie na miejscu 1. w Austrii[3].

W 1988 roku singel „Don’t Blame It on That Girl” dotarł do 11. miejsca na brytyjskiej liście przebojów, zostając tym samym największym sukcesem Matt Bianco w tym zestawieniu[4]. Piosenka promowała ich trzecią płytę, Indigo, która okazała się kolejnym sukcesem komercyjnym. Część materiału na niej wyprodukował Emilio Estefan[5]. W 1990 roku ukazała się kompilacja największych hitów zespołu, The Best of Matt Bianco, którą promowało nagranie „Wap Bam Boogie”. Kolejna płyta, Samba in Your Casa, ukazała się jesenią 1991 i kończyła współpracę Matt Bianco z koncernem Warner. Nie odniosła ona sukcesu, choć singel „What a Fool Believes” był umiarkowanym hitem w Irlandii[6].

Kolejne płyty muzycy zaczęli wydawać niezależnie, jedynie przy wsparciu takich wytwórni jak Victor Entertainment w Japonii czy ZYX Music w Niemczech, gdzie zespół wciąż cieszył się popularnością. W 1994 „Our Love” był ich ostatnim singlem jaki uplasował się na niemieckiej liście przebojów[7]. Płyta World Go Round z 1997 dotarła do 23. miejsca na liście sprzedaży w Japonii[8].

Po nagraniu albumu Echoes (2002) Reilly i Fisher tymczasowo zawiesili współpracę, a do zespołu tymczasowo powrócili Basia Trzetrzelewska i Danny White. W roku 2004 odbyła się premiera albumu Matt’s Mood, wydanego przez EmArcy Records i koncern Universal. Był to pierwszy od dwudziestu lat album Matt Bianco nagrany w oryginalnym składzie. Powrót ten spotkał się z dobrym przyjęciem, a płyta weszła na międzynarodowe listy przebojów, w tym na miejsce 10. w Polsce[9]. Basia i Danny ponownie odeszli z Matt Bianco po zagraniu trasy koncertowej, a do zespołu powrócił Mark Fisher. Kolejne płyty duetu przeszły jednak bez echa.

W 2016 Matt Bianco wspólnie z holenderską grupą jazzową New Cool Collective wydał płytę The Things You Love, już bez Fishera, który zmarł pod koniec roku[10]. W 2017 ukazało się solowe wydawnictwo Gravity, a w 2020 kolejna kolaboracja z New Cool Collective pt. High Anxiety. W 2022 Matt Bianco wydał dwupłytowe wydawnictwo The Essential Matt Bianco. Re-Imagined, Re-Loved, na którym znalazły się nowe wersje i remiksy starszych przebojów.

Skład

[edytuj | edytuj kod]
Obecni członkowie
  • Mark Reilly – wokal
Byli członkowie
  • Mark Fisher – instrumenty klawiszowe
  • Danny White – instrumenty klawiszowe
  • Basia Trzetrzelewska – wokal
  • Kito Poncioni – gitara basowa
  • Jenni Evans – wokal

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]
  • 1984: Whose Side Are You On?
  • 1986: Matt Bianco
  • 1988: Indigo
  • 1991: Samba in Your Casa
  • 1994: Another Time Another Place
  • 1995: Gran Via
  • 1997: World Go Round
  • 2000: Rico
  • 2002: Echoes
  • 2004: Matt’s Mood
  • 2009: Hifi Bossanova
  • 2012: Hideaway
  • 2016: The Things You Love (oraz New Cool Collective)
  • 2017: Gravity
  • 2020: High Anxiety (oraz New Cool Collective)

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Paul Sinclair: From Matt Bianco to Basia: The story of “Time and Tide”. SuperDeluxeEdition, 2013-06-25. [dostęp 2024-08-08]. (ang.).
  2. Matt Bianco - Whose Side Are You On. austriancharts.at. [dostęp 2021-09-27]. (niem.).
  3. Matt Bianco - Matt Bianco. austriancharts.at. [dostęp 2021-09-27]. (niem.).
  4. Chart Stats - Matt Bianco. chartstats.com. [dostęp 2011-06-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-21)]. (ang.).
  5. Matt Collar: Matt Bianco Songs, Albums, Reviews, Bio & More.... AllMusic. [dostęp 2024-10-11]. (ang.).
  6. The Irish Charts - All there is to know. irishcharts.ie. [dostęp 2021-05-05]. (ang.).
  7. Matt Bianco | Our Love | Single. offiziellecharts.de. [dostęp 2024-10-11]. (niem.).
  8. マット・ビアンコのアルバム売上TOP3作品. Oricon. [dostęp 2024-08-03]. (jap.).
  9. Oficjalna lista sprzedaży :: OLIS - Official Retail Sales Chart | sales for the period 17.05.2004 - 23.05.2004. olis.onyx.pl. [dostęp 2024-10-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-27)]. (ang.).
  10. Matt Bianco Member Mark Fisher Dies. Diffuser.fm, 2016-12-14. [dostęp 2016-12-15]. (ang.).