Matthias Behr – Wikipedia, wolna encyklopedia

Matthias Behr
Ilustracja
Matthias Behr (2016)
Data i miejsce urodzenia

1 kwietnia 1955
Tauberbischofsheim

Wzrost

194 cm

Dorobek medalowy
}
Reprezentacja  RFN
Igrzyska olimpijskie
złoto Montreal 1976 szermierka
(floret druż.)
srebro Los Angeles 1984 szermierka
(floret ind.)
srebro Los Angeles 1984 szermierka
(floret druż.)
srebro Seul 1988 szermierka
(floret druż.)
Mistrzostwa świata
złoto Buenos Aires 1977 floret druż.
złoto Wiedeń 1983 floret druż.
złoto Lozanna 1987 floret druż.
srebro Göteborg 1973 floret druż.
srebro Barcelona 1985 floret druż.
srebro Sofia 1986 floret druż.
srebro Lozanna 1987 floret ind.
brąz Melbourne 1979 floret druż.
brąz Clermont-Ferrand 1981 floret druż.
Odznaczenia
Srebrny Liść Laurowy (RFN)

Matthias Behr (ur. 1 kwietnia 1955 w Tauberbischofsheim[1]) – niemiecki szermierz, florecista reprezentujący RFN, wielokrotny medalista igrzysk olimpijskich i mistrzostw świata.

Na igrzyskach olimpijskich w Montrealu w 1976 roku reprezentacja RFN w składzie: Thomas Bach, Harald Hein, Klaus Reichert, Matthias Behr i Erk Sens-Gorius zwyciężyła w turnieju drużynowym. Indywidualnie zajął trzynaste miejsce. Na rozgrywanych osiem lat później igrzyskach olimpijskich w Los Angeles wywalczył indywidualnie srebrny medal, przegrywając w finale z Włochem Mauro Numą 11:12[2]. Na tej samej imprezie wspólnie z Haraldem Heinem, Mathias Geyem, Klausem Reichertem i Frankiem Beckiem zdobył srebrny medal w zawodach drużynowych. Brał również udział w igrzyskach olimpijskich w Seulu w 1988 roku, razem z Mathiasem Geyem, Thorstenem Weidnerem, Ulrichem Schreckiem i Thomasem Endresem zdobywając kolejny srebrny medal. W rywalizacji indywidualnej zajął tym razem 19. miejsce.

Podczas mistrzostw świata w Grenoble w 1974 roku wspólnie z Thomasem Bachem, Haraldem Heinem, Klausem Reichertem i Thomasem Jägerem zdobył srebrny medal w zawodach drużynowych. W rywalizacji drużynowej reprezentacja RFN z Behrem w składzie zdobywała następnie złote medale na mistrzostwach świata w Buenos Aires (1977), mistrzostwach świata w Wiedniu (1983) i mistrzostwach świata w Lozannie (1987), srebrne podczas mistrzostw świata w Barcelonie (1985) i mistrzostw świata w Sofii (1986) oraz brązowe podczas mistrzostw świata w Melbourne (1979) i mistrzostw świata w Clermont-Ferrand (1981). Ponadto na mistrzostwach świata w Lozannie w 1987 roku zdobył srebrny medal indywidualnie, przegrywając w finale z Mathiasem Geyem[3].

W 1982 stał się mimowolnym sprawcą śmierci Władimira Smirnowa (mistrza olimpijskiego z IO 1980). 19 lipca zmierzyli się na planszy w turnieju mistrzostw świata w Rzymie. Niemiec wykonał pchnięcie, ostrze przebiło maskę i wbiło się mózg Smirnowa[4]. Radziecki szermierz zmarł kilka dni później. Po tym wypadku podwyższono wymogi bezpieczeństwa na szermierczej planszy.

Jego brat Reinhold Behr[5], i żona Zita Funkenhauser[6], także byli szermierzami.

Starty olimpijskie (medale)

[edytuj | edytuj kod]
Montreal 1976
  • floret drużynowo – złoto
Los Angeles
  • floret indywidualny – srebro
  • floret drużynowo – srebro
Seul 1988
  • floret drużynowo – srebro

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Matthias Behr Bio, Stats, and Results [online], www.sports-reference.com [dostęp 2017-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2009-11-30] (ang.).
  2. Olympedia - 1984 Summer Olympics: Foil, Individual, Men. olympedia.org. [dostęp 2023-09-02]. (ang.).
  3. Fechten - Weltmeisterschaften (Herren - Florett) [online], sport-komplett.de [dostęp 2023-09-02] (niem.).
  4. Milestones: Aug. 2, 1982 – TIME. [dostęp 2008-10-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-01-14)].
  5. Olympedia - Reinhold Behr. olympedia.org. [dostęp 2023-09-02]. (ang.).
  6. Olympedia - Zita Funkenhauser. olympedia.org. [dostęp 2023-09-02]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]