Mejospora – Wikipedia, wolna encyklopedia
Mejospora, tetraspora[1], gonospora[1] – haploidalny zarodnik (1n), występujący u grzybów i roślin, powstający w wyniku mejozy. Mejospory są wytworzone przez sporofit (2n), który rozwinął się z zygoty (2n) dzięki połączeniu się haploidalnych gamet (1n) – wytworów haploidalnego pokolenia – gametofitu[2]. U roślin mejospory (1n) dają początek gametofitowi (1n)[2].
Rodzaje mejospor[3]:
- pływki, zoospory – ruchome zarodniki wytwarzane w wyniku mejozy z diploidalnych przetrwalników, występują głównie u pierwotniaków i chromistów, ale także u niektórych grzybów;
- zygospory – powstające w wyniku gametangiogamii dwóch różnych płciowo typów gametangiów oznaczanych jako (+) i (–), występują u niektórych glonów i grzybów z grupy sprzężniaków (Zygomycota);
- askospory – zarodniki workowe, powstają w workach u workowców;
- bazydiospory – zarodniki podstawkowe, powstają w podstawkach u podstawczaków;
- sporydium – powstają na przedgrzybni grzybów z rzędu rdzowców (Pucciniales).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Słownik tematyczny. Biologia, cz. 2, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 86, ISBN 978-83-01-16530-7 .
- ↑ a b Szweykowska Alicja, Szweykowski Jerzy: Botanika t.1 Morfologia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, s. 240, 262. ISBN 83-01-13953-6.
- ↑ Janusz Błaszkowski, Mariusz Tadych, Tadeusz Madej, Przewodnik do ćwiczeń z fitopatologii, Szczecin: Wyd AR w Szczecinie, 1999, ISBN 83-87327-23-9.