Meng Tian – Wikipedia, wolna encyklopedia

Meng Tian (chiń. 蒙恬; zm. 210 r. p.n.e.) – generał z czasów dynastii Qin. Zasłynął ze skutecznych kampanii przeciw Xiongnu, a także przy budowie Wielkiego Muru[1]. W chińskiej tradycji jest uważany za wynalazcę pędzla pisarskiego, aczkolwiek badania archeologiczne dowodzą, że przyrząd ten był znany wcześniej[2].

Po zjednoczeniu Chin pod berłem Qin Shi Huanga, w siłę urosły koczownicze plemiona na północy kraju, które zaczęły nękać rubieże nowo powstałego cesarstwa. Dlatego cesarz wysłał przeciw nim 300-tysięczną armię pod wodzą Menga, z zadaniem wyparcia „barbarzyńców” o 350 km na północ. Zdobyte w ten sposób w latach 215-214 p.n.e. tereny na północ od zakola Żółtej Rzeki zostały przyłączone do cesarstwa chińskiego[3]. Aby zapobiec kolejnym najazdom Xiongnu, cesarz podjął decyzję o budowie Wielkiego Muru. Generał Meng skutecznie nadzorował budowę muru, a także sieci dróg na północy Chin.

Po śmierci Pierwszego Cesarza, generał został na skutek intrygi Zhao Gao zmuszony do samobójstwa w 210 r. p.n.e.[4]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Stephen Turnbull: The Great Wall of China 221 BC-AD 1644. Oxford: Osprey Publishing, 2007, s. 9-10. ISBN 978-1-84603-004-8.
  2. Joseph R. O'Neill: The Great Wall of China. Edina, Minnesota: ABDO, 2009, s. 46. ISBN 978-1-60453-513-6.
  3. Encyklopedia historyczna świata. T. III. Kraków: Agencja Publicystyczno-Wydawnicza Opres, 2000, s. 43. ISBN 83-85909-61-3.
  4. Hing Ming Hung: The Road to the Throne: How Liu Bang Founded China's Han Dynasty. New York: Algora Publishing, 2011, s. 14. ISBN 978-0-87586-837-0.