Mesenchytraeus solifugus – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mesenchytraeus solifugus
(Emery, 1898)
ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

pierścienice

Gromada

siodełkowce

Podgromada

skąposzczety

Rząd

Haplotaxida

Rodzina

wazonkowcowate

Rodzaj

Mesenchytraeus

Gatunek

Mesenchytraeus solifugus

Synonimy
  • Melanenchytraeus solifugus Emery, 1898

Mesenchytraeus solifugus – gatunek skąposzczeta z rodziny wazonkowcowatych (Enchytraeidae) licznie występujący na przybrzeżnych lodowcach Alaski po północno-zachodnią Amerykę[1]. Jest jednym z nielicznych wielokomórkowców żyjących wyłącznie na śniegu lub lodzie. Aktywność tego organizmu wzrasta wraz ze spadkiem temperatury otoczenia[2].

Ciało o długości około 10 mm i średnicy około 1 mm ma ciemne, czerwono-brązowe lub czarne ubarwienie. Pokarm tego skąposzczeta stanowią żyjące na śniegu glony oraz pyłki roślinne nawiewane przez wiatr[1]. Liczebność jego występowania w niektórych miejscach sięga około 2600 osobników na 1 [3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Zoologia : bezkręgowce. T. 1. Red. nauk. Czesław Błaszak. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009. ISBN 978-83-01-16108-8.
  2. Napolitano et al. The ice worm, Mesenchytraeus solifugus, elevates adenylate levels at low physiological temperature. „Comparative Biochemistry and Physiology Part A: Molecular & Integrative Physiology”. 137 (1), s. 227–235, 2004. (ang.). 
  3. Mauri S. Pelto: Ice Worms and Their Habitats on North Cascade Glaciers. Nichols College, Dudley. [dostęp 2010-12-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (9 lutego 2009)]. (ang.).