Metamynodon – Wikipedia, wolna encyklopedia

Metamynodon
Scott & Osborn, 1887
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Podkrólestwo

tkankowce właściwe

Nadtyp

wtórouste

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Infratyp

żuchwowce

Nadgromada

czworonogi

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Nadrząd

Laurasiatheria

Rząd

nieparzystokopytne

Rodzina

Amynodontidae

Rodzaj

Metamynodon

Metamynodonrodzaj wymarłego ssaka z rodziny Amynodontidae zaliczanej do rzędu nieparzystokopytnych. Był najdłużej żyjącym przedstawicielem swej grupy. Pojawił się bowiem w późnym eocenie, a wymarł we wczesnym miocenie, kiedy to wyparł go ziemnowodny nosorożec Teleoceras. Skamieniałości znajdowane były w USA, Mongolii i Chinach.

To mierzące 4 metry zwierzę był daleko spokrewnione z dzisiejszymi nosorożcami, jednak wyglądało bardziej jak hipopotam. Jego przednie łapy posiadały 4 palce, podczas gdy u nosorożców zwykle występują 3. Był roślinożercą (świadczą o tym jego zęby), jego czaszka miała jednak krawędź typową dla mięsożerców. Przyczepiały się do niej mięśnie, dzięki którym spożywał twardy pokarm roślinny. Używał on w tym celu mięsistych warg i powiększonych kłów. Dzięki umieszczonym wysoko oczom cały czas widział okolicę będąc większościaciałą zanurzony w wodzie, jak to czynią dziś hipopotamowate i krokodyle.

szkielet Metamynodon planifrons

Gatunki

[edytuj | edytuj kod]
  • M. planifrons
  • M. chadronensis
  • M. mckinneyi