Metapeltidium – Wikipedia, wolna encyklopedia
Metapeltidium (łac. metapeltidium[1]) – część prosomy niektórych pajęczaków.
U rozłupnogłowców metapeltidia to dwie płytki (skleryty) położone na szóstym segmencie prosomy, za mezopeltidiami[2]. U głaszczkochodów metapeltidium stanowi pojedynczą płytkę[3].
U solfug jako metapeltidium określany może być cały szósty segment prosomy, który łączy się ruchomo z poprzedzającym go mezopeltidium[4], lub tylko jego grzbietowa część[5]. W pierwszym przypadku na mezopeltidium osadzone są odnóża kroczne czwartej pary[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Armand R. Maggenti, Scott Lyell Gardner: Online Dictionary of Invertebrate Zoology. 2005, s. 737.
- ↑ Marek Żabka: Rząd: rozłupnogłowce — Schizomida. W: Zoologia: Stawonogi. Szczękoczułkopodobne, skorupiaki. T. 2, cz. 1.. Czesław Błaszak (red. nauk.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 71. ISBN 978-83-01-16568-0.
- ↑ Jerzy Michalik: Rząd: głaszczkobieżne — Palpigradi. W: Zoologia: Stawonogi. Szczękoczułkopodobne, skorupiaki. T. 2, cz. 1.. Czesław Błaszak (red. nauk.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 235. ISBN 978-83-01-16568-0.
- ↑ a b Jacek Dabert: Rząd: solfugi — Solifugae (Solifugida). W: Zoologia: Stawonogi. Szczękoczułkopodobne, skorupiaki. T. 2, cz. 1.. Czesław Błaszak (red. nauk.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 116-117. ISBN 978-83-01-16568-0.
- ↑ Słownik terminów. W: Zoologia: Stawonogi. Szczękoczułkopodobne, skorupiaki. T. 2, cz. 1.. Czesław Błaszak (red. nauk.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 359. ISBN 978-83-01-16568-0.