Międzynarodowe prawo karne – Wikipedia, wolna encyklopedia

Międzynarodowe prawo karne – zespół norm prawa karnego, które odnoszą się do przestępstw z elementem obcym, takim jak przestępstwo popełnione przez cudzoziemców lub przestępstwo za granicą. Polega na łączeniu instytucji międzynarodowej współpracy w różnych sprawach karnych, np. ekstradycja czy wykonanie obcych wyroków skazujących.

W uproszczeniu są to przepisy prawa międzynarodowego publicznego, odnoszące się do przestępstw międzynarodowych, a zwłaszcza do zbrodni przeciwko pokojowi, zbrodni wojennych^[1].

Międzynarodowe prawo karne obejmuje:

• normy prawa karnego wewnętrznego poszczególnych państw, dotyczące zakresu stosowania ustawy karnej;
• normy prawa wewnętrznego i normy zawarte w dwustronnych i wielostronnych umowach międzynarodowych, które odnoszą się do ekstradycji i innych form współpracy międzynarodowej w sprawach karnych;
• normy prawa międzynarodowego zawarte w wielostronnych umowach międzynarodowych odnoszących się do pewnych czynów. Umowy te zobowiązują sygnatariuszy do kryminalizacji takich czynów i do współpracy w ich ściganiu;
• normy prawa międzynarodowego ustanawiające odpowiedzialność za zbrodnie wojenne, zbrodnie przeciwko pokojowi i zbrodnie przeciwko ludzkości.

Zobacz multimedia związane z tematem: Międzynarodowe prawo karne