Miłoszowice (województwo świętokrzyskie) – Wikipedia, wolna encyklopedia
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2021) | 196[2] |
Strefa numeracyjna | 15 |
Kod pocztowy | 28-210[3] |
Tablice rejestracyjne | TSZ |
SIMC | 0788376[4] |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego | |
Położenie na mapie powiatu staszowskiego | |
Położenie na mapie gminy Bogoria | |
50°40′32″N 21°16′43″E/50,675556 21,278611[1] |
Miłoszowice – wieś sołecka[5] w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie staszowskim, w gminie Bogoria[4][6].
W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą władz gromady Miłoszowice, po jej zniesieniu w gromadzie Przyborowice. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.
Współczesne części wsi
[edytuj | edytuj kod]SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0788382 | Brzeziny | przysiółek |
0788399 | Kolonia Miłoszowice | kolonia |
Dawne części wsi – obiekty fizjograficzne
[edytuj | edytuj kod]W latach 70. XX wieku przyporządkowano i opracowano spis lokalnych części integralnych dla Miłoszowic zawarty w tabeli 2.
Tabela 2. Wykaz urzędowych nazw miejscowych i obiektów fizjograficznych[7] Nazwa wsi – miasta Nazwy części wsi
– miastaNazwy obiektów fizjograficznych
– charakter obiektuI. Gromada PRZYBOROWICE
- Miłoszowice
- Brzeziny
- Miłoszowice-Kolonia
- Ośrodek
- Brzeziny — pole, krzaki
- Dąbrówka — pole, łąka
- Kopanina — pole, łąka
- Kurczyński Dół — pole, łąka
- Ławki — pole
- Okręglica — pole
- Pod Buczyną — pole, łąka
- Pod Łopatnem — pole
- Podgóry — pole, łąka
- Rogatka — pole
- Wąkop — wąwóz, nieużytki
- Wydartów — pole
- Wygon — pole
- Zbrza — pole
Historia
[edytuj | edytuj kod]Według Długosza (L.B. t. II, 328) w XV wieku dziedzicami byli Krzesław i Stanisław herbu Róża. Ze wsi płacono dziesięcinę archidiakonowi sandomierskiemu, zaś dwa folwarki przekazywały ją proboszczowi w Kiełczynie.
Pod koniec XIX wieku, według „Słownika Geograficznego Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich”, Miłoszowice były wsią z folwarkiem należącą do ówczesnego powiatu opatowskiego, gminy Malkowice i parafii Kiełczyna, odległą o 18 wiorst od Opatowa. W roku 1827 liczyła 24 domy i 103 mieszkańców, zaś w 1885 r. 29 domów i 217 mieszkańców[8].
W 1885 r. folwark i wieś Miłoszowice z attynencją Kiernica obejmowały 602 morgi, z czego: 412 mórg gruntów ornych i ogrodów, 34 morgi łąk, 32 morgi pastwisk, 109 mórg lasu oraz 16 mórg nieużytków i placów. Łącznie znajdowały się w nich 2 budynki murowane i 13 drewnianych. Wieś liczyła 24 osady ze 162 morgami gruntów. We wsi działał wiatrak młyński[8]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 80830
- ↑ Wieś Miłoszowice w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-10-20] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 785 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ Jednostki pomocnicze gminy Bogoria. Urząd Gminy Bogoria. [dostęp 2015-04-18].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013–02–15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-03-09].
- ↑ Por. Leon Kaczmarek (red. nauk. zeszytu), Witold Taszycki (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 33. Powiat staszowski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970, s. 41-42, 77-96.
- ↑ a b Miłoszowice 1, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 441 .
Literatura
[edytuj | edytuj kod]- Kaczmarek Leon (red. nauk. zeszytu), Taszycki Witold (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 33. Powiat staszowski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970.