Mińce – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mińce
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 podlaskie

Powiat

białostocki

Gmina

Choroszcz

Wysokość

141 m n.p.m.

Liczba ludności (2021)

ok. 50[2][3]

Strefa numeracyjna

85

Kod pocztowy

18-106[4]

Tablice rejestracyjne

BIA

SIMC

0025201[5]

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Mińce”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Mińce”
Położenie na mapie powiatu białostockiego
Mapa konturowa powiatu białostockiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Mińce”
Położenie na mapie gminy Choroszcz
Mapa konturowa gminy Choroszcz, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Mińce”
Ziemia53°05′12″N 23°00′43″E/53,086667 23,011944[1]

Mińcewieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie białostockim, w gminie Choroszcz[5][6].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.

Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Antoniego Padewskiego w Niewodnicy Kościelnej[7].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z roku 1558[8].

W 1604 roku Mińce wraz z okolicznymi wsiami: Niewodnicą, Niećkami, Tołczami, Trypuciami, Barszczówką, Czaplinem, Markowszczyzną, Ogrodnikami oraz Hodyszewem pod Brańskiem należały do Jana Koryckiego, syna Andrzeja. Jan ożeniony był z Ewą Trzcieńską, córką Hieronima, podkanclerzego ziemskiego sochaczewskiego.

W roku 1727 wieś liczyła 56 mieszkańców.

Mińce należały do dworu w Markowszczyźnie. W 1790 były własnością Łyszczyńskich, Cybulskich, Godlewskich, Świderskich.

Na przełomie roku 1941/42 Mieczysław Kuźmicki z Niewodnicy, kleryk unickiego seminarium, rozpoczął tajne nauczanie dzieci. Uczył dzieci w Niewodnicy Koryckiej, w Mincach i w Czaplinie. Nauczał czytania, pisania, rachunków i katechizmu w zakresie trzech oddziałów szkoły powszechnej. Nauka odbywała się parę razy w tygodniu na przemian w Mincach i w Czaplinie. Na lekcje przychodziło do dwudziestu dzieci z tych miejscowości. W czasie lekcji rodzice pilnowali, czy nie zbliża się ktoś obcy. W Mincach lekcje odbywały się w pierwszym murowanym domu na skraju wsi u "Adolcików"[a]. Te lekcje tajnego nauczania wizytował Henryk Banulewicz, kierownik szkoły w Księżynie.[potrzebny przypis]

  1. Adolcik to przezwisko.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 80910
  2. Wieś Mińce w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-03-24], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  3. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 786 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  6. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. Opis parafii na stronie diecezji
  8. Inwentarz y liczba skarbowa starostw Branskiego y Saraskiego 1558 sporządzony przez Stanisława Dziewiałtowskiego przy przekazaniu ich we władanie Krzysztofowi Olendzkiemu (w:Akty izdavajemyje Vilenskoj Archeograficzeskoj Komisjej dla razbora drewnich aktov. Wilno 1865–1914, t. XIV), str. 24

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]