Mi’ilja – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mi’lija
‏מעיליא‎
Ilustracja
Greckokatolicki kościół w Mi’liji
Herb
Herb
Państwo

 Izrael

Dystrykt

Północny

Poddystrykt

Akka

Powierzchnia

1,365 km²

Wysokość

512 m n.p.m.

Populacja (2011)
• liczba ludności
• gęstość


2932
2148 os./km²

Nr kierunkowy

+972 4

Położenie na mapie Dystryktu Północnego
Mapa konturowa Dystryktu Północnego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Mi’lija”
Położenie na mapie Izraela
Mapa konturowa Izraela, u góry znajduje się punkt z opisem „Mi’lija”
Ziemia33°01′31″N 35°15′34″E/33,025278 35,259444

Mi’lija (hebr. מעיליא; arab. معليا; ang. Jish, lub także Mi’ilya) – samorząd lokalny położony w Dystrykcie Północnym, w Izraelu.

Położenie

[edytuj | edytuj kod]

Miejscowość Mi’lija jest położona na wysokości 512 metrów n.p.m. w zachodniej części Górnej Galilei, na północy Izraela. Leży na południowych zboczach wzgórza Har Ziv (569 m n.p.m.). Na północ od niego przebiega głębokie wadi strumienia Keziw. Po stronie południowej wznoszą się wzgórza Tel Kada (507 m n.p.m.) i Har Eger (506 m n.p.m.). Na zachodzie teren jest mocno pofałdowany. Z tamtejszych wzgórz spływają w kierunku zachodnim liczne strumienie. Okoliczne wzgórza są zalesione. W otoczeniu Mi’lija znajdują się miasto Ma’alot-Tarszicha, moszawy Me’ona, En Ja’akow, Manot, Goren, Szomera i Ewen Menachem, oraz wioski komunalne Newe Ziw, Micpe Hilla, Gornot ha-Galil i Abbirim.

Podział administracyjny

[edytuj | edytuj kod]

Mi’lija jest położona w Poddystrykcie Akki, w Dystrykcie Północnym.

Demografia

[edytuj | edytuj kod]

Zgodnie z danymi Izraelskiego Centrum Danych Statystycznych w 2011 roku w Mi’lija żyło ponad 2,9 tys. mieszkańców, z czego 99,9% Arabowie chrześcijanie i 0,1% Arabowie muzułmanie. Wskaźnik wzrostu populacji w 2011 roku wynosił 0,0%. Zgodnie z danymi Izraelskiego Centrum Danych Statystycznych średnie wynagrodzenie pracowników w Mi’lija w 2009 roku wynosiło 6415 ILS (średnia krajowa 7070 ILS)[1][2].

Populacja pod względem wieku (2010)
Wiek (w latach) Procent populacji w %
0 – 4 7,8
5 – 9 8,7
10 – 14 9,1
15 – 19 7,2
20 – 29 13,4
30 – 44 21,8
45 – 59 15,5
60 – 64 3,7
65 – 12,8


Źródło danych: Central Bureau of Statistics.

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Ruiny zamku krzyżowców w Mi’liji

Wykopaliska archeologiczne prowadzone w Mi’liji pokazują obecność śladów osadnictwa z epoki brązu i epoki żelaza, a także z okresu hellenistycznego, rzymskiego, bizantyjskiego, krzyżowców, mameluków i Imperium Osmańskiego[3]. Około 1160 roku krzyżowcy wybudowali tutaj zamek obronny Castellum Regis. W Średniowieczu w wiosce osiedlili się chrześcijanie z sąsiedniego Libanu[4]. W 1596 roku w wiosce Mi’lija znajdowało się 15 muzułmańskich gospodarstw domowych i 2 gospodarstwa chrześcijańskie. Mieszkańcy utrzymywali się z upraw pszenicy, jęczmienia, oliwek, oraz hodowli kóz i uli[5]. W wyniku I wojny światowej w 1918 roku cała Palestyna przeszła pod panowanie Brytyjczyków. Przyjęta 29 listopada 1947 roku Rezolucja Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 181 w sprawie podziału Palestyny przyznawała ten rejon państwu arabskiemu[6]. Podczas wojny domowej w Mandacie Palestyny na początku 1948 roku w okolicy tej stacjonowały siły Arabskiej Armii Wyzwoleńczej, które paraliżowały żydowską komunikację w całym obszarze Galilei. Podczas I wojny izraelsko-arabskiej Izraelczycy przeprowadzili Operację Hiram, w trakcie której w dniu 29 października 1948 roku zajęli wioskę. W odróżnieniu od wielu innych arabskich wiosek w Galilei, Mi’lija nie została zniszczona, a jej mieszkańcom pozwolono pozostać. Dzięki temu wioska zachowała swój pierwotny charakter[7]. W 1957 roku Mi’lija otrzymała status samorządu lokalnego[8]. Podczas II wojny libańskiej na miejscowość spadły rakiety wystrzelone przez organizację terrorystyczną Hezbollah z terytorium Libanu.

Symbole

[edytuj | edytuj kod]

Herb miejscowości jest w kształcie tarczy. W jej centralnej części umieszczono górę z pobliskim zamkiem Montfort. Powyżej umieszczono nazwę miejscowości pisaną w języku hebrajskim[8].

Polityka

[edytuj | edytuj kod]

Siedziba władz samorządowych znajduje się w południowo-wschodniej części miejscowości.

Architektura

[edytuj | edytuj kod]

Miasteczko posiada typową arabską architekturę, charakteryzującą się ciasną zabudową i wąskimi, krętymi uliczkami. Zabudowa powstawała bardzo chaotycznie, bez zachowania jakiegokolwiek wspólnego stylu architektonicznego. Górskie położenie powoduje rozproszenie zabudowy i utrudnia stworzenie jednolitej infrastruktury. Większość miasteczka ma zabudowę typowo wiejską.

Kultura

[edytuj | edytuj kod]

W miejscowości jest ośrodek kultury oraz biblioteka publiczna.

Edukacja i sport

[edytuj | edytuj kod]

W miejscowości znajduje się szkoła podstawowa, w której w 2010 roku uczyło się w nich ponad 400 uczniów. Średnia uczniów w klasie wynosiła 26. Przy szkole jest usytuowane boisko i sala sportowa.

Turystyka

[edytuj | edytuj kod]

W pobliżu jest położony rezerwat przyrody strumienia Keziw[9].

Gospodarka

[edytuj | edytuj kod]

Podstawą lokalnej gospodarki pozostaje rolnictwo, chociaż coraz większą rolę odgrywają usługi, handel i obsługa ruchu turystycznego. W rolnictwie dominuje uprawa upraw tytoniu i oliwek. Wielu mieszkańców pracuje w okolicznych strefach przemysłowych.

Transport

[edytuj | edytuj kod]

Z miejscowości wyjeżdża się na południe na drogę ekspresową nr 89, którą jadąc na zachód dojeżdża się do wioski Newe Ziw, lub na południowy wschód do miasta Ma’alot-Tarszicha i moszawu Me’ona. Lokalną drogą prowadzącą na północny zachód dojeżdża się do wioski Micpe Hilla.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dane statystyczne Mi’lija. [w:] Israel Central Bureau of Statistics [on-line]. [dostęp 2013-04-07]. (hebr.).
  2. Welcome To Mi'ilya. [w:] Palestine Remembered [on-line]. [dostęp 2013-04-07]. (ang.).
  3. Leea Porat: Mi‘ilya, the Church Square - Preliminary Report. [w:] Hadashot Arkheologiyot – Excavations and Surveys in Israel [on-line]. 2009-09-03. [dostęp 2011-11-10]. (ang.).
  4. Mi’lija. [w:] Bet Alon [on-line]. [dostęp 2013-04-07]. (hebr.).
  5. Wolf-Dieter Hütteroth, Kamal Abdulfattah: Historical Geography of Palestine, Transjordan and Southern Syria in the Late 16th Century. Erlangen: Erlanger Geographische Arbeiten, 1977, s. 194.
  6. Oficjalna mapa podziału Palestyny opracowana przez UNSCOP. [w:] United Nations [on-line]. 1948. [dostęp 2013-04-07]. (ang.).
  7. Chaim Herzog: Arab-Israeli Wars. New York: Vintage Books/Random House, 1984, s. 89-91. ISBN 0-394-71746-5.
  8. a b Dov Gutterman: Mo'atza Mekomit Mi'elya. [w:] Flags Of The World [on-line]. 2007-06-30. [dostęp 2013-04-07]. (ang.).
  9. Nahal Kziv – The Kziv Stream. [w:] Tiuli [on-line]. [dostęp 2013-08-17]. (ang.).