Michael Brecker – Wikipedia, wolna encyklopedia
Michael Brecker (2001) | |
Imię i nazwisko | Michael Leonard Brecker |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 29 marca 1949 |
Data i miejsce śmierci | 13 stycznia 2007 |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód | |
Powiązania | |
Strona internetowa |
Michael Brecker, właśc. Michael Leonard Brecker[1] (ur. 29 marca 1949 w Filadelfii, zm. 13 stycznia 2007 w Nowym Jorku[1][2]) – amerykański saksofonista jazzowy, młodszy brat Randy'ego Breckera. Laureat 15 nagród Grammy.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Od wczesnej młodości miał styczność z muzyką jazzową, za sprawą ojca – pianisty jazzowego. Na początku uczył się gry na klarnecie, następnie na saksofonie tenorowym. W 1970 roku przeprowadził się do Nowego Jorku i tam zaczął swoją muzyczną karierę. Rozpoczął od zespołu Dreams, grając między innymi ze swoim bratem Randym i Billym Cobhamem.
W późniejszym czasie współpracował z takimi muzykami jak: James Taylor, Paul Simon, Steely Dan, Donald Fagen, Herbie Hancock, Pat Metheny, Frank Zappa czy Joni Mitchell, był również stałym członkiem Steps Ahead.
Michael w latach 70. i 80. był jednym z czołowych przedstawicieli stylu fusion. Jako frontman i sideman nagrał w sumie około 1000 płyt. Zmarł na białaczkę 13 stycznia 2007 roku w Nowym Jorku[3].
Wybrana dyskografia
[edytuj | edytuj kod]- The Brecker Bros (1973)
- Detente (1980)
- Michael Brecker (1987)
- The Michael Brecker Band Live (1989)
- Don't Try This At Home (1989)
- Now You See It... Now You Don't (1990)
- Return Of The Brecker Brothers (1992)
- The Brecker Brothers - Live (1992)
- Two For The Show (1993)
- The Cost Of Living (1994)
- Tales From The Hudson (1996)
- Two Blocks From The Edge (1998)
- Time Is Of The Essence (1999)
- Nearness Of You: The Ballad Book (2001)
- Wide Angles (2003)
- Pilgrimage (2007)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Michael Leonard Brecker Biography. biography.com. [dostęp 2011-04-04]. (ang.).
- ↑ allmusic ((( Michael Brecker > Overview )))
- ↑ Ben Ratliff: Michael Brecker Dies at 57; Prolific Jazz Saxophonist. nytimes.com, 2007-01-14. [dostęp 2011-04-04]. (ang.).