Michael Wittmann – Wikipedia, wolna encyklopedia

Michael Wittmann
Czarny Baron
Ilustracja
Michael Wittmann w maju 1944 roku, koloryzowane
SS-Hauptsturmführer SS-Hauptsturmführer
Data i miejsce urodzenia

22 kwietnia 1914
Vogelthal, Królestwo Bawarii, Cesarstwo Niemieckie

Data i miejsce śmierci

8 sierpnia 1944
Saint-Aignan-de-Cramesnil, okupowana Francja

Przebieg służby
Lata służby

1934–1944

Formacja

SS Schutzstaffel

Formacja

SS Waffen-SS

Jednostki

101 Batalion Czołgów Ciężkich SS

Stanowiska

dowódca czołgu

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa:

Odznaczenia
Krzyż Żelazny (1939) I Klasy Krzyż Żelazny (1939) II Klasy Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego z liśćmi dębu i mieczami Medal Pamiątkowy 13 marca 1938 Medal za Kampanię Zimową na Wschodzie 1941/1942 Medal Pamiątkowy 1 października 1938 Czarna odznaka za rany (III Rzesza)
Michael Wittmann na swym Tygrysie

Michael Wittmann, zwany Czarnym Baronem (ur. 22 kwietnia 1914 w Vogelthal, zm. 8 sierpnia 1944 w Saint-Aignan-de-Cramesnil) – niemiecki wojskowy, pancerniak, SS-Hauptsturmführer, as pancerny i jeden z najskuteczniejszych czołgistów II wojny światowej. Na samym froncie wschodnim zniszczył 119 radzieckich czołgów. Ogółem zalicza mu się zniszczenie 138 czołgów i 132 dział przeciwpancernych.

Biografia

[edytuj | edytuj kod]

Za najbardziej spektakularną akcję Wittmanna uważa się zniszczenie ok. 20 czołgów i pojazdów wroga w ciągu 15 minut w czasie bitwy o Villers-Bocage 13 czerwca 1944 roku. Zniszczone pojazdy, czyli czołgi, transportery opancerzone i ciężarówki należały do 4. Pułku Pancernego County of London Yeomanry. Wittmann dysponował tylko jednym czołgiem, Tygrysem, który po uszkodzeniu zdołał bezpiecznie opuścić i powrócić do własnej jednostki[1].

W chwili śmierci Wittmann dowodził czołgiem typu Tiger I o numerze „007”, jego jednostką był (uważany za elitarny) 101 Batalion Czołgów Ciężkich SS (niem. Schwere SS-Panzer-Abteilung 101). Najprawdopodobniej jego czołg, biorący udział w kontrataku na wzgórze nieopodal Saint-Aignan-de-Cramesnil, został zniszczony przez czołg Sherman Firefly należący do brytyjskiej jednostki 1st Northamptonshire Yeomanry. Czołgi Firefly były wyposażone w brytyjską armatę 17-funtową, zdolną do przebijania pancerzy najcięższych czołgów niemieckich. Za prawdopodobną uznaje się również wersję, że czołg Wittmanna został zniszczony przez pocisk wystrzelony z czołgu należącego do 4 Kanadyjskiej Dywizji Pancernej z ruin zamku w Gaumensil, leżącego na zachód od Saint Aignan. Przez pewien czas rozważano też wersję o zniszczeniu jego czołgu przez rakietę wystrzeloną z samolotu Typhoon, ale na podstawie wspomnień świadków oraz analiz dzienników bojowych jednostek lotniczych wersja ta została odrzucona.

Czołg Wittmanna otrzymał trafienie boczne w kadłub, które doprowadziło do eksplozji amunicji i śmierci całej załogi. W wyniku eksplozji odpadła wieża czołgu. Załoga została pochowana w bezimiennym grobie, a w 1983 roku przeniesiona na cmentarz wojskowy w La Cambe.

Załoga czołgu Wittmana

[edytuj | edytuj kod]

Do załogi czołgu zaliczali się:

Awanse

[edytuj | edytuj kod]

Kultura masowa

[edytuj | edytuj kod]

Historia Wittmana z elementami fikcyjnymi została opowiedziana w grze strategicznej Company of Heroes: Tales of Valor. Czołgista jest głównym bohaterem kampanii niemieckiej w grze Soldiers: Ludzie Honoru.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Patrick Agte, Michael Wittmann. Najskuteczniejszy dowódca czołgu w II wojnie światowej, t. II, Finna 2011.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]