Mieczysław Zlat – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mieczysław Zlat

Data i miejsce urodzenia	5 maja 1927 Przemyśl
Data śmierci	16 października 2014
profesor nauk humanistycznych
Specjalność: historia sztuki XV-XVII w
Alma Mater	Uniwersytet Wrocławski
Profesura	1993[1]
Polska Akademia Nauk
Status	członek krajowy
Uczelnia	Uniwersytet Wrocławski
Odznaczenia

Mieczysław Zlat (ur. 5 maja 1927 w Przemyślu, zm. 16 października 2014) – profesor historii sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego, członek Komitetu Nauk o Sztuce PAN, specjalizujący się w historii sztuki XV–XVII wieku.

Studiował na Uniwersytecie Wrocławskim u Władysława Podlachy. Od 1948 pracował w Muzeum Śląskim we Wrocławiu, od 1956 – na Uniwersytecie Wrocławskim, gdzie pełnił wiele istotnych funkcji. W latach 1966–1969 był prodziekanem Wydziału Filozoficzno-Historycznego, kierował Katedrą Historii Sztuki (1973–1975, 1981–1985), a następnie w latach 1994–1996 był dyrektorem Instytutu Historii Sztuki. Był członkiem m.in. KBN (1991–1997) oraz ICOMOS-u, międzynarodowego komitetu zajmującego się ochroną zabytków (od 1972)^[2] i przewodniczącym Rady Fundacji Lubiąż.

W latach 80. był wiceprzewodniczącym Społecznego Komitetu Odbudowy Panoramy Racławickiej. Aktywnie popierał „Solidarność”, także po wprowadzeniu stanu wojennego. Podpisał m.in. w grudniu 1986 apel (innymi sygnatariuszami apelu byli: Władysław Frasyniuk, Józef Pinior, Lothar Herbst, Leszek Budrewicz) domagający się zamknięcia zatruwającej okolicę metalami ciężkimi huty stali chromowej w Siechnicach koło Wrocławia.

Był autorem licznych publikacji, promotorem prac doktorskich, współpracował stale m.in. z Polskim Słownikiem Biograficznym.

Od 1951 był członkiem Stowarzyszenia Historyków Sztuki, wielokrotnie członkiem Zarządu Głównego, wiceprezesem w latach 1963–1968 i 1983–1985, w 1998 r. otrzymał godność członka honorowego. Poniósł ogromne zasługi dla obrony i ochrony zabytków dolnośląskich, był m.in. współzałożycielem firmowanej przez Stowarzyszenie Historyków Sztuki serii Śląsk w zabytkach sztuki, po wielu staraniach doprowadził do objęcia dolnośląskiego regionu Katalogiem Zabytków Sztuki w Polsce.

Został pochowany na cmentarzu św. Wawrzyńca we Wrocławiu^[3].

14 grudnia 2009 z rąk ministra kultury i dziedzictwa narodowego Bogdana Zdrojewskiego odebrał Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”^[4].

• Zamek w Krasiczynie, 1963
• Wrocław – przewodnik (tekst, ze zdjęciami Stefana Arczyńskiego), Arkady, Warszawa 1975
• Typy osobowości w polskiej sztuce XVI wieku, 1976
• Ratusz wrocławski, 1976
• Katalog zabytków sztuki, województwo wrocławskie (z Jakubem Pokorą)
• W kręgu Panoramy Racławickiej (wstęp), Ossolineum, Wrocław 1985
• Zamek piastowski w Brzegu, 1988
• Architektura gotyku – Śląsk 1350-1550, 1995
• Z dziejów wielkomiejskiej fary. Wrocławski kościół św. Elżbiety w świetle historii i zabytków sztuki, seria „Historia Sztuki X”, Wrocław 1996, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, ISBN 83-229-1469-5.

Współredaktor (z Tadeuszem Broniewskim) serii Śląsk w zabytkach sztuki (w ramach tej serii opracował m.in. Lwówek Śląski i Ziębice).