French
DeutschMików – Wikipedia, wolna encyklopedia
| osada | |
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość | 530 m n.p.m. |
| Liczba ludności (2020) | 53[2] |
| Strefa numeracyjna | 13 |
| Kod pocztowy | 38-543[3] |
| Tablice rejestracyjne | RSA |
| SIMC | 0354382[4] |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie powiatu sanockiego  | |
Położenie na mapie gminy Komańcza  | |
 49°17′22″N 22°07′20″E/49,289444 22,122222[1] | |
Mików (łem. Миків) – osada w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie sanockim, w gminie Komańcza nad rzeką Osławą[4][5].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Wieś prawa wołoskiego w latach 1551–1600, położona w ziemi sanockiej województwa ruskiego[6], w drugiej połowie XVII wieku należała do starostwa krośnieńskiego[7].
W 1657 – przemarsz przez wojsk księcia siedmiogrodzkiego Jerzego II Rakoczego, sprzymierzeńca Szwedów, które spustoszyły wsie w dolinie Osławy, m.in. Mików, Roztoki. Do 1772 województwo ruskie, ziemia sanocka. Od 1772 należał do cyrkułu leskiego, a następnie sanockiego w Galicji. Do 1914 powiat sądowy w Sanoku, gmina Bukowsko. W roku 1898 wieś liczyła 281 mieszkańców oraz 38 domów, pow. wsi wynosiła 6,98 km².
W połowie XIX wieku właścicielem posiadłości tabularnej w Mikowie był Alfred Lubaczewski[8]. W 1905 Józef Mikołaj Potocki posiadał we wsi obszar leśny 893,7 ha[9], a w 1911 posiadał 893 ha[10].
Od listopada 1918 do stycznia 1919 Republika Komańczańska. Grekokatolicy należeli do parafii unickiej w Smolniku, katolicy do parafii łacińskiej w Bukowsku, a od 1927 r. w Komańczy. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie krośnieńskim.
Toponimika nazwy
[edytuj | edytuj kod]Mykow 1561, Mikow 1665, Myków XIX w, Mików XX wiek. Etymologia w związku z naz. osob. Mikoła, Mikołaj, wariant wywodzący z języka wołoskiego (por. rum. mic – „mały, mikry”).
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 80471
- ↑ Raport o stanie gminy za rok 2020. Stan ludności 31.12.2020 str.3 [dostęp 2022-01-17].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 783 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT.
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
- ↑ Tomasz Figlus, Villae iuris valachici. Z problematyki rozwoju osadnictwa wołoskiego w Polsce na przykładzie ziemi sanockiej, w: Studia z Geografii Politycznej i Historycznej tom 5 (2016), s. 31.
- ↑ Lustracja województwa ruskiego 1661-1665. Cz. 1, Ziemia Przemyska i Sanocka, wydali Kazimierz Arłamowski i Wanda Kaput, Wrocław-Warszawa-Kraków 1970, s. 279.
- ↑ Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Lwów: Karol Wild, 1855, s. 139.
- ↑ Alojzy Zielecki, Życie gospodarcze, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995. s. 405.
- ↑ Skorowidz powiatu sanockiego wydany na podstawie dat zebranych w roku 1911. Sanok: 1911, s. 12.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Mików, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 409.
- Mapa katastralna wsi Mików z 1854
