Miron Szer – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | 29 czerwca 1952 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 21 sierpnia 2020 |
Obywatelstwo | |
Tytuł szachowy | arcymistrz (1992) |
Miron Szer, ros. Мирон Наумович Шер, ang. Miron Sher (ur. 29 czerwca 1952 w Królewcu[1], zm. 21 sierpnia 2020 w Nowym Jorku[2]) – rosyjski szachista i trener szachowy (FIDE Senior Trainer od 2009), reprezentant Stanów Zjednoczonych od 2001, arcymistrz od 1992 roku.
Kariera szachowa
[edytuj | edytuj kod]Kilkukrotnie startował w półfinałach indywidualnych mistrzostw Związku Radzieckiego. Sukcesy na arenie międzynarodowej zaczął odnosić pod koniec lat 80. XX wieku. W 1989 zajął III m. (za Jewgienijem Wasiukowem i Giennadijem Timoszczenko) w turnieju Elekes w Budapeszcie, w 1990 zwyciężył w Biełgorodzie, a w 1991 w tym samym mieście podzielił I miejsce (wspólnie z Igorem Nowikowem i Maksimem Sorokinem). W 1993 podzielił I m. w Farum (wspólnie z Larsem Bo Hansenem, Rajem Tischbierkiem, Henrikiem Danielsenem, Ralfem Akessonem i Nickiem de Firmianem), zajął III m. w Århus (za Margeirem Peturssonem i Jonny Hectorem), podzielił II m. w Ostrawie (za Wikrotem Bołoganem, wspólnie z Markiem Vokacem i Sarhanem Guliewem) oraz podzielił III m. w Dortmundzie (za Ralfem Lauem i Aleksandrem Oniszczukiem, wspólnie z m.in. Wołodymyrem Małaniukiem i Igorem Chenkinem). Na przełomie 1993 i 1994 odniósł kolejny sukces, samodzielnie zwyciężając w turnieju Challengers w Hastings, dzięki czemu w kolejnej edycji (1994/95) wystąpił w turnieju głównym (Hastings Premier), w którym zajął IV miejsce (za Thomasem Lutherem, Johnem Nunnem i Colinem McNabem). W 1994 podzielił I m. (wspólnie z Nikołajem Legkijem i Josephem Gallagherem) w Ticinie.
W kolejnych latach nie osiągnął już tak znaczących szachowych sukcesów, od czasu zmiany obywatelstwa w turniejach startując bardzo sporadycznie[3]. W 2008 podzielił II m. (za Michaiłem Ułybinem, wspólnie z m.in. Danielem Gormallym, Keithem Arkellem i Thomasem Pähtzem) w otwartych mistrzostwach Szwajcarii, rozegranych w Samnaun[4].
Najwyższy ranking w karierze osiągnął 1 lipca 1993, z wynikiem 2535 punktów dzielił wówczas 32-38. miejsce wśród rosyjskich szachistów[5].
Żoną Mirona Szera jest reprezentująca Stay Zjednoczone rosyjska arcymistrzyni Ałła Grinfeld[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Новые баллы высшего общества. [dostęp 2009-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-08-26)].
- ↑ Peter Doggers (PeterDoggers), GM Miron Sher, 1952-2020 [online], Chess.com [dostęp 2020-08-22] (ang.).
- ↑ benoni.de/schach/elo: Sher, Miron N. [dostęp 2009-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
- ↑ Individual Swiss Championship 2008 - Open. [dostęp 2009-06-20].
- ↑ FIDE rating history :: Sher, Miron N.
- ↑ Relatives and Spouses of Chess Masters. [dostęp 2014-08-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-03)].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- ChessBase Megabase 2009
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Miron Szer – wybrane partie szachowe (ang.)