Mistrzostwa Świata w Kolarstwie Szosowym 2019 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mistrzostwa Świata w Kolarstwie Szosowym 2019
2018 2020
Ilustracja
Trzykrotny mistrz świata w jeździe indywidualnej na czas do lat 23 (2017, 2018, 2019) Duńczyk Mikkel Bjerg
Data

21–29 września 2019

Gospodarz

Harrogate,
(Yorkshire),
Wielka Brytania

Organizator

UCI

Liczba konkurencji

11

Liczba zawodników

812 (266 kobiet i 546 mężczyzn)

Liczba reprezentacji

67[a]

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Mistrz świata w jeździe indywidualnej na czas elity (2018, 2019) Australijczyk Rohan Dennis

92. Mistrzostwa świata w kolarstwie szosowym – zawody kolarskie najwyższej rangi, które odbyły się w dniach 21–29 września 2019 w miejscowości Harrogate, w hrabstwie Yorkshire, w Wielkiej Brytanii. Były to piąte zorganizowane w tym kraju mistrzostwa świata (poprzednio: 1922, 1961, 1970 i 1982). Decyzja o wyborze Yorkshire zapadła 12 października 2016, podjęta przez Komitet Zarządzający UCI, a którą ogłoszono w trakcie trwania 89. Mistrzostw Świata w Kolarstwie Szosowym w Doha[1]. Postanowiono zrezygnować z wyścigów drużynowych grup zawodowych, wprowadzając w ich zamian nową konkurencję wyścig drużyn mieszanych (3 kobiety oraz 3 mężczyzn).

Jedynie Australijczyk Rohan Dennis w jeździe indywidualnej na czas elity oraz po raz trzeci z rzędu Duńczyk Mikkel Bjerg w jeździe indywidualnej na czas do lat 23, obronili tytuły mistrzów świata. Wśród multimedalistów najlepszą okazała się, Holenderka Annemiek van Vleuten zdobywczyni dwóch medali, złotego i brązowego. Bardzo nieudany był występ reprezentacji Polski, bowiem nie zdobyła ona żadnego medalu, a ponadto nikomu nie udało się wywalczyć miejsca w pierwszej dziesiątce.

Kalendarium zawodów

[edytuj | edytuj kod]
Kalendarz MŚ w kolarstwie szosowym 2019[2]
Konkurencja (dystans) Data
21.09 22.09 23.09 24.09 25.09 26.09 27.09 28.09 29.09
Ceremonia otwarcia 17:00–17:45
Mężczyźni
Elita
Wyścig ze startu wspólnego (260,7 km)[b] 8:40–15:40
Jazda indywidualna na czas (54,0 km) 13:10–15:50
Orlicy (do lat 23)
Wyścig ze startu wspólnego (171,6 km)[c] 14:10–19:10
Jazda indywidualna na czas (30,3 km) 10:10–12:30
Juniorzy
Wyścig ze startu wspólnego (148,1 km) 12:10–15:50
Jazda indywidualna na czas (27,6 km) 13:10–16:40
Kobiety
Elita
Wyścig ze startu wspólnego (149,4 km) 11:40–15:45
Jazda indywidualna na czas (30,3 km) 14:40–16:50[d]
Juniorki
Wyścig ze startu wspólnego (86,0 km) 8:40–11:20
Jazda indywidualna na czas (13,7 km) 10:10–11:45
Zespół mieszany
Jazda drużynowa na czas (27,6 km) 13:10–15:40
Ceremonia zamknięcia 17:00–18:00

Lista uczestniczących reprezentacji

[edytuj | edytuj kod]

W mistrzostwach świata w kolarstwie szosowym brało udział 812 osób (266 kobiet i 546 mężczyzn) z 67 reprezentacji. Najliczniejsze reprezentacje wystawiły: Francja (39 osób), Włochy (38) i gospodarz mistrzostw Wielka Brytania (37). Zgodnie z ustaleniami Komitetu Zarządzającego UCI obowiązywał specjalny system kwalifikacji. Liczba przyznanych miejsc dla danej reprezentacji w wyścigach ze startu wspólnego uzależniona była od jej miejsca w rankingu światowym UCI, ogłoszonym 11 sierpnia 2019[3][e]. Natomiast w jazdach indywidualnych na czas każda reprezentacja mogła zgłosić maksymalnie dwie osoby oraz dodatkowo mógł wystartować aktualny obrońca tytułu, aktualny mistrz kontynentalny lub aktualny mistrz olimpijski[3]. Również w jeździe drużynowej ogłoszono zasady kwalifikacji[3].

Reprezentacje biorące udział w MŚ w kolarstwie szosowym 2019[4][5][6][7][8][9][10][11][12][13][14]
Lp. Reprezentacja (Kobiety / Mężczyźni) – Łącznie
1.  Anguilla (0 / 1) – 1
2.  Argentyna (1 / 3) – 4
3.  Australia (7 / 14) – 21
4.  Austria (3 / 13) – 16
5.  Belgia (9 / 24) – 33
6.  Białoruś (3 / 3) – 6
7.  Brazylia (3 / 2) – 5
8.  Burkina Faso (0 / 1) – 1
9.  Chile (2 / 5) – 7
10.  Chiny (0 / 1) – 1
11.  Chińskie Tajpej (1 / 2) – 3
12.  Chorwacja (2 / 3) – 5
13.  Czechy (5 / 14) – 19
14.  Dania (8 / 23) – 31
15.  Ekwador (0 / 4) – 4
16.  Erytrea (1 / 8) – 9
17.  Estonia (1 / 10) – 11
18.  Finlandia (0 / 3) – 3
19.  Francja (12 / 27) – 39
20.  Ghana (0 / 1) – 1
21.  Grecja (1 / 2) – 3
22.  Hiszpania (11 / 21) – 32
23.  Holandia (15 / 19) – 34
Lp. Reprezentacja (Kobiety / Mężczyźni) – Łącznie
24.  Honduras (0 / 1) – 1
25.  Hongkong (0 / 4) – 4
26.  Irlandia (6 / 12) – 18
27.  Islandia (1 / 1) – 2
28.  Izrael (2 / 2) – 4
29.  Japonia (3 / 7) – 10
30.  Kanada (10 / 16) – 26
31.  Kazachstan (5 / 13) – 18
32.  Kolumbia (5 / 13) – 18
33.  Kostaryka (1 / 1) – 2
34.  Kuba (2 / 0) – 2
35.  Kuwejt (2 / 2) – 4
36.  Litwa (2 / 6) – 8
37.  Luksemburg (4 / 12) – 16
38.  Łotwa (1 / 6) – 7
39.  Makau (1 / 0) – 1
40.  Meksyk (7 / 2) – 9
41.  Namibia (0 / 1) – 1
42.  Niemcy (11 / 20) – 31
43.  Norwegia (10 / 18) – 28
44.  Nowa Zelandia (4 / 12) – 16
45.  Paragwaj (1 / 2) – 3
46.  Polska (12 / 16) – 28
Lp. Reprezentacja (Kobiety / Mężczyźni) – Łącznie
47.  Południowa Afryka (6 / 9) – 15
48.  Portugalia (2 / 11) – 13
49.  Rosja (7 / 13) – 20
50.  Rumunia (0 / 3) – 3
51.  Rwanda (0 / 4) – 4
52.  Serbia (0 / 2) – 2
53.  Słowacja (5 / 11) – 16
54.  Słowenia (8 / 16) – 24
55.  Stany Zjednoczone (13 / 14) – 27
56.  Syria (0 / 3) – 3
57.  Szwajcaria (7 / 14) – 21
58.  Szwecja (7 / 9) – 16
59.  Tajlandia (0 / 3) – 3
60.  Trynidad i Tobago (2 / 1) – 3
61.  Ukraina (3 / 4) – 7
62.  Urugwaj (1 / 1) – 2
63.  Uzbekistan (1 / 1) – 2
64.  Węgry (2 / 7) – 9
65.  Wielka Brytania (14 / 23) – 37
66.  Włochy (12 / 26) – 38
67.  Zimbabwe (1 / 0) – 1
Razem (266 / 546) – 812

Reprezentacja Polski

[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacji Polski na podstawie zasad kwalifikacji do wyścigów ze startu wspólnego, ogłoszonych przez Komitet Zarządzający UCI przyznano 26 sierpnia 2019 następujące maksymalne limity startujących zawodników i zawodniczek[15]:

Maksymalna liczba zawodników i zawodniczek mogących startować w wyścigach ze startu wspólnego
Reprezentacja Mężczyźni Kobiety
Elita Orlicy (do lat 23) Juniorzy Elita Juniorki
 Polska 6 5 2 7 4

Szkoleniowcy, trenerzy oraz Polski Związek Kolarski mając na uwadze powyższe limity zadecydowali o zgłoszeniu 28 osób, które obsadziły 10 konkurencji (bez jazdy drużynowej)[16].

Polska Reprezentacja Polski na MŚ w kolarstwie szosowym 2019
Lp. Zawodnik / Zawodniczka Grupa / Klub Konkurencja
Mężczyźni
1. Stanisław Aniołkowski CCC Development Team start wspólny do lat 23
2. Maciej Bodnar Bora-Hansgrohe ind. jazda na czas, start wspólny
3. Michał Gałka UKS Copernicus Toruń CCC ind. jazda na czas juniorów
4. Michał Gołaś Team Ineos start wspólny
5. Dominik Górak Warszawski Klub Kolarski start wspólny juniorów
6. Kamil Gradek CCC Team ind. jazda na czas
7. Szymon Krawczyk Voster ATS Team start wspólny do lat 23
8. Filip Maciejuk Leopard Pro Cycling ind. jazda na czas do lat 23, start wspólny do lat 23
9. Kacper Majewski Kolarski Klub Sportowy Gostyń ind. jazda na czas juniorów
10. Rafał Majka Bora-Hansgrohe start wspólny
11. Miłosz Ośko Warszawski Klub Kolarski start wspólny juniorów
12. Łukasz Owsian CCC Team start wspólny
13. Paweł Poljański Bora-Hansgrohe start wspólny
14. Szymon Sajnok CCC Team start wspólny do lat 23
15. Artur Sowiński VPM Porto Sant'Elpidio Monte Urano start wspólny do lat 23
16. Łukasz Wiśniowski CCC Team start wspólny
Kobiety
1. Monika Brzeźna[17] Mat Atom Deweloper Sobótka start wspólny
2. Małgorzata Jasińska Movistar Team start wspólny
3. Julia Kowalska KTK Kalisz ind. jazda na czas juniorek
4. Natalia Krześlak TKK Pacific Nestle Fitness Team ind. jazda na czas juniorek, start wspólny juniorek
5. Marta Lach CCC-Liv start wspólny
6. Aurela Nerlo TKK Pacific Nestle Fitness Team start wspólny
7. Katarzyna Niewiadoma Canyon-SRAM Racing start wspólny
8. Anna Plichta Trek-Segafredo ind. jazda na czas, start wspólny
9. Karolina Stępień LSKK Bełchatów start wspólny juniorek
10. Nikola Wielowska BCM Nowatex Ziemia Darłowska start wspólny juniorek
11. Katarzyna Wilkos Mat Atom Deweloper Sobótka start wspólny
12. Dominika Włodarczyk MLKS Wieluń start wspólny juniorek

Obrońcy tytułów

[edytuj | edytuj kod]
Broniący tytułów MŚ
Mężczyźni
Konkurencja Mistrz świata Uwagi
Elita
Wyścig ze startu wspólnego Hiszpania Alejandro Valverde nie ukończył
Jazda indywidualna na czas Australia Rohan Dennis złoto miejsce
Orlicy (do lat 23)
Wyścig ze startu wspólnego Szwajcaria Marc Hirschi[f] nie startował
Jazda indywidualna na czas Dania Mikkel Bjerg złoto miejsce
Juniorzy
Wyścig ze startu wspólnego Belgia Remco Evenepoel[g] nie startował
Jazda indywidualna na czas Belgia Remco Evenepoel[g] nie startował
Kobiety
Konkurencja Mistrzyni świata / Drużyna Uwagi
Elita
Wyścig ze startu wspólnego Holandia Anna van der Breggen srebro miejsce
Jazda indywidualna na czas Holandia Annemiek van Vleuten brąz miejsce
Juniorki
Wyścig ze startu wspólnego Austria Laura Stigger nie startowała
Jazda indywidualna na czas Holandia Rozemarijn Ammerlaan nie startowała
Zespół mieszany
Jazda drużynowa na czas – po raz pierwszy na MŚ

Premie

[edytuj | edytuj kod]
Nagrody pieniężne[h][18]
Miejsce Konkurencja
Jazda drużynowa Jazdy indywidualne na czas Wyścigi ze startu wspólnego
Zespół mieszany Elita Orlicy (do lat 23) Juniorzy / Juniorki Elita Orlicy (do lat 23) Juniorzy / Juniorki
złoto 58 500 € 4000 € 3100 € 800 € 7750 € 4000 € 1600 €
srebro 33 500 € 2300 € 1550 € 400 € 5400 € 2700 € 1200 €
brąz 25 000 € 1650 € 800 € 250 € 3100 € 1600 € 800 €
4 13 500 €
5 11 500 €
6 8500 €
7 6500 €
8 5000 €
9 3500 €
10 1150 €

Medaliści

[edytuj | edytuj kod]
Konkurencja
dystans – (data)
(liczba startujących)		 Złoto: Czas
(prędkość)		 Srebro: Czas Brąz: Czas
Mężczyźni
Elita
Wyścig ze startu wspólnego[19]
260,7 km[b] – (29 września)
(197 zaw. z 42 rep.)[14] 		Dania Mads Pedersen 6:27:28
(40,370 km/h) 		Włochy Matteo Trentin + 0:00 Szwajcaria Stefan Küng + 0:02
Jazda indywidualna na czas[20]
54,0 km – (25 września)
(57 zaw. z 38 rep.)[9] 		Australia Rohan Dennis 1:05:05,35
(49,778 km/h) 		Belgia Remco Evenepoel + 1:08,93 Włochy Filippo Ganna + 1:55,00
Orlicy (do lat 23)
Wyścig ze startu wspólnego[21]
171,6 km[c] – (27 września)
(158 zaw. z 46 rep.)[12] 		Włochy Samuele Battistella [i] 3:53:52
(44,025 km/h) 		Szwajcaria Stefan Bissegger + 0:00 Wielka Brytania Thomas Pidcock + 0:00
Jazda indywidualna na czas[22]
30,3 km – (24 września)
(61 zaw. z 38 rep.)[7] 		Dania Mikkel Bjerg 40:20,42
(45,067 km/h) 		Stany Zjednoczone Ian Garrison + 26,45 Stany Zjednoczone Brandon McNulty + 27,69
Juniorzy
Wyścig ze startu wspólnego[23]
148,1 km – (26 września)
(120 zaw. z 41 rep.)[10] 		Stany Zjednoczone Quinn Simmons 3:38:04
(40,749 km/h) 		Włochy Alessio Martinelli + 0:56 Stany Zjednoczone Magnus Sheffield + 1:33
Jazda indywidualna na czas[24]
27,6 km – (23 września)
(64 zaw. z 35 rep.)[6] 		Włochy Antonio Tiberi 38:28,25
(43,046 km/h) 		Holandia Enzo Leijnse + 7,79 Niemcy Marco Brenner + 12,62
Kobiety
Elita
Wyścig ze startu wspólnego[25]
149,4 km – (28 września)
(152 zaw. z 49 rep.)[13] 		Holandia Annemiek van Vleuten 4:06:05
(36,427 km/h) 		Holandia Anna van der Breggen + 2:15 Australia Amanda Spratt + 2:28
Jazda indywidualna na czas[26]
30,3 km – (24 września)
(53 zaw. z 33 rep.)[8] 		Stany Zjednoczone Chloé Dygert 42:11,57
(43,088 km/h) 		Holandia Anna van der Breggen + 1:32,35 Holandia Annemiek van Vleuten + 1:52,66
Juniorki
Wyścig ze startu wspólnego[27]
86,0 km – (27 września)
(95 zaw. z 33 rep.)[11] 		Stany Zjednoczone Megan Jastrab 2:08:00
(40,313 km/h) 		Belgia Julie De Wilde + 0:00 Holandia Lieke Nooijen + 0:00
Jazda indywidualna na czas[28]
13,7 km – (23 września)
(50 zaw. z 31 rep.)[5] 		Rosja Ajgul Gariejewa 22:16,23
(36,910 km/h) 		Holandia Shirin van Anrooij + 3,61 Wielka Brytania Elynor Bäckstedt + 10,93
Zespół mieszany
Jazda drużynowa na czas[29]
27,6 km – (22 września)
(11 druż. – 66 zaw. z 16 rep.)[4] 		Holandia Holandia
Lucinda Brand
Riejanne Markus
Amy Pieters
Koen Bouwman
Bauke Mollema
Jos van Emden
38:27,60
(43,058 km/h) 		Niemcy Niemcy
Lisa Brennauer
Lisa Klein
Mieke Kröger
Tony Martin
Nils Politt
Jasha Sütterlin
 + 22,75 Wielka Brytania Wielka Brytania
Lauren Dolan
Anna Henderson
Joscelin Lowden
John Archibauld
Daniel Bigham
Harry Tanfield
 + 51,27

Szczegóły

[edytuj | edytuj kod]

Mężczyźni

[edytuj | edytuj kod]

Wyścig ze startu wspólnego elity

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Zawodnik Narodowość Czas
złoto Mads Pedersen  Dania 6:27:28
srebro Matteo Trentin  Włochy + 0:00
brąz Stefan Küng  Szwajcaria + 0:02
4 Gianni Moscon  Włochy + 0:17
5 Peter Sagan  Słowacja + 0:43
6 Michael Valgren  Dania + 0:45
7 Alexander Kristoff  Norwegia + 1:10
8 Greg Van Avermaet  Belgia + 1:10
9 Gorka Izagirre  Hiszpania + 1:10
10 Rui Costa  Portugalia + 1:10

Indywidualna jazda na czas elity

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Zawodnik Narodowość Czas
złoto Rohan Dennis  Australia 1:05:05,35
srebro Remco Evenepoel  Belgia + 1:08,93
brąz Filippo Ganna  Włochy + 1:55,00
4 Patrick Bevin  Nowa Zelandia + 1:57,16
5 Alex Dowsett  Wielka Brytania + 2:01,77
6 Lawson Craddock  Stany Zjednoczone + 2:07,27
7 Tanel Kangert  Estonia + 2:07,60
8 Nelson Oliveira  Portugalia + 2:09,80
9 Tony Martin  Niemcy + 2:27,14
10 Stefan Küng  Szwajcaria + 2:46,66
20 Maciej Bodnar  Polska + 4:00,31
23 Kamil Gradek  Polska + 4:12,20

Wyścig ze startu wspólnego mężczyzn do lat 23

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Zawodnik Narodowość Czas
złoto Samuele Battistella[i]  Włochy 3:53:52
srebro Stefan Bissegger  Szwajcaria + 0:00
brąz Thomas Pidcock  Wielka Brytania + 0:00
4 Sergio Higuita  Kolumbia + 0:00
5 Andreas Kron  Dania + 0:00
6 Tobias Foss  Norwegia + 0:00
7 Pascal Eenkhoorn  Holandia + 0:38
8 Mikkel Bjerg  Dania + 0:38
9 Mathieu Burgaudeau  Francja + 0:38
10 Torjus Sleen  Norwegia + 0:38
17 Szymon Sajnok  Polska + 0:42
33 Stanisław Aniołkowski  Polska + 3:02
52 Filip Maciejuk  Polska + 10:34
72 Szymon Krawczyk  Polska + 12:42
75 Artur Sowiński  Polska + 12:42

Indywidualna jazda na czas mężczyzn do lat 23

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Zawodnik Narodowość Czas
złoto Mikkel Bjerg  Dania 40:20,42
srebro Ian Garrison  Stany Zjednoczone + 26,45
brąz Brandon McNulty  Stany Zjednoczone + 27,69
4 Mathias Norsgaard Jørgensen  Dania + 36,78
5 Brent Van Moer  Belgia + 43,26
6 Morten Hulgaard  Dania + 56,07
7 Nils Eekhoff  Holandia + 1:01,02
8 Byron Munton  Południowa Afryka + 1:26,59
9 Markus Wildauer  Austria + 1:38,18
10 Daan Hoole  Holandia + 1:45,79
30 Filip Maciejuk  Polska + 2:54,22

Wyścig ze startu wspólnego juniorów

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Zawodnik Narodowość Czas
złoto Quinn Simmons  Stany Zjednoczone 3:38:04
srebro Alessio Martinelli  Włochy + 0:56
brąz Magnus Sheffield  Stany Zjednoczone + 1:33
4 Enzo Leijnse  Holandia + 1:33
5 Gianmarco Garofoli  Włochy + 1:33
6 Vegard Stokke  Norwegia + 1:33
7 Alfred George  Wielka Brytania + 1:45
8 Frederik Wandahl  Dania + 1:45
9 Jakub Bouček  Czechy + 1:45
10 Milan Paulus  Belgia + 1:45

Indywidualna jazda na czas juniorów

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Zawodnik Narodowość Czas
złoto Antonio Tiberi  Włochy 38:28,25
srebro Enzo Leijnse  Holandia + 7,79
brąz Marco Brenner  Niemcy + 12,62
4 Quinn Simmons  Stany Zjednoczone + 19,94
5 Michel Heßmann  Niemcy + 27,76
6 Andrea Piccolo  Włochy + 29,93
7 Lars Boven  Holandia + 44,03
8 Leo Hayter  Wielka Brytania + 51,04
9 Oscar Nilsson-Julien  Wielka Brytania + 1:00,11
10 Finn Fisher-Black  Nowa Zelandia + 1:05,50
52 Kacper Majewski  Polska + 4:41,22
56 Michał Gałka  Polska + 4:55,56

Kobiety

[edytuj | edytuj kod]

Wyścig ze startu wspólnego elity

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Zawodniczka Narodowość Czas
złoto Annemiek van Vleuten  Holandia 4:06:05
srebro Anna van der Breggen  Holandia + 2:15
brąz Amanda Spratt  Australia + 2:28
4 Chloé Dygert  Stany Zjednoczone + 3:24
5 Elisa Longo Borghini  Włochy + 4:45
6 Marianne Vos  Holandia + 5:20
7 Marta Bastianelli  Włochy + 5:20
8 Ashleigh Moolman-Pasio  Południowa Afryka + 5:20
9 Lisa Brennauer  Niemcy + 5:20
10 Coryn Rivera  Stany Zjednoczone + 5:20
23 Katarzyna Niewiadoma  Polska + 5:20
64 Małgorzata Jasińska  Polska + 9:53
79 Marta Lach  Polska + 19:55
82 Monika Brzeźna  Polska + 23:47

Indywidualna jazda na czas elity

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Zawodniczka Narodowość Czas
złoto Chloé Dygert  Stany Zjednoczone 42:11,57
srebro Anna van der Breggen  Holandia + 1:32,35
brąz Annemiek van Vleuten  Holandia + 1:52,66
4 Amber Neben  Stany Zjednoczone + 2:38,41
5 Lisa Klein  Niemcy + 2:40,79
6 Marlen Reusser  Szwajcaria + 3:02,09
7 Leah Thomas  Stany Zjednoczone + 3:12,66
8 Lucinda Brand  Holandia + 3:15,62
9 Alena Amialusik  Białoruś + 3:17,56
10 Lisa Brennauer  Niemcy + 3:19,80
36 Anna Plichta  Polska + 6:33,55

Wyścig ze startu wspólnego juniorek

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Zawodniczka Narodowość Czas
złoto Megan Jastrab  Stany Zjednoczone 2:08:00
srebro Julie De Wilde  Belgia + 0:00
brąz Lieke Nooijen  Holandia + 0:00
4 Ajgul Gariejewa  Rosja + 0:00
5 Elynor Bäckstedt  Wielka Brytania + 0:00
6 Noemi Rüegg  Szwajcaria + 0:03
7 Kata Blanka Vas  Węgry + 0:03
8 Léa Curinier  Francja + 0:05
9 Silje Mathisen  Norwegia + 0:05
10 Magdeleine Vallières Mill  Kanada + 0:07
18 Dominika Włodarczyk  Polska + 0:18
24 Natalia Krześlak  Polska + 0:33
54 Nikola Wielowska  Polska + 1:45
72 Karolina Stępień  Polska + 4:20

Indywidualna jazda na czas juniorek

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Zawodniczka Narodowość Czas
złoto Ajgul Gariejewa  Rosja 22:16,23
srebro Shirin van Anrooij  Holandia + 3,61
brąz Elynor Bäckstedt  Wielka Brytania + 10,93
4 Camilla Alessio  Włochy + 14,63
5 Wilma Olausson  Szwecja + 16,96
6 Leonie Bos  Holandia + 21,27
7 Zoe Ta-Perez  Stany Zjednoczone + 25,91
8 Sofia Collinelli  Włochy + 35,38
9 Megan Jastrab  Stany Zjednoczone + 44,45
10 Ella Wyllie  Nowa Zelandia + 51,30
39 Natalia Krześlak  Polska + 2:19,70
40 Julia Kowalska  Polska + 2:39,29

Zespół mieszany

[edytuj | edytuj kod]

Drużynowa jazda na czas

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Drużyna Zawodniczki / Zawodnicy Czas
złoto Holandia Holandia Lucinda Brand
Riejanne Markus
Amy Pieters
Koen Bouwman
Bauke Mollema
Jos van Emden		 38:27,60
srebro Niemcy Niemcy Lisa Brennauer
Lisa Klein
Mieke Kröger
Tony Martin
Nils Politt
Jasha Sütterlin		 + 22,75
brąz Wielka Brytania Wielka Brytania Lauren Dolan
Anna Henderson
Joscelin Lowden
John Archibauld
Daniel Bigham
Harry Tanfield		 + 51,27
4 Włochy Włochy Elena Cecchini
Tatiana Guderzo
Elisa Longo Borghini
Edoardo Affini
Davide Martinelli
Elia Viviani		 + 55,89
5 Francja Francja Aude Biannic
Coralie Demay
Séverine Eraud
Bruno Armirail
Jérôme Cousin
Romain Seigle		 + 1:23,04
6 Szwajcaria Szwajcaria Elise Chabbey
Marlen Reusser
Kathrin Stirnemann
Robin Froidevaux
Claudio Imhof
Joel Suter		 + 1:26,94
7 Słowenia Słowenia Urska Bravec
Eugenia Bujak
Urska Pintar
Tadej Pogačar
Jaka Primožič
Jan Tratnik		 + 1:57,40
8 Dania Dania Louise Hansen
Julie Leth
Pernille Mathiesen
Julius Johansen
Christoffer Lisson
Martin Toft Madsen		 + 2:04,38
9 Belgia Belgia Sofie De Vuyst
Valerie Demey
Julie Van de Velde
Jan Bakelants
Frederik Frison
Senne Leysen		 + 2:32,71
10 Hiszpania Hiszpania Margarita Victoria García Cañellas
Sheyla Gutiérrez Ruiz
Lourdes Oyarbide
Jonathan Castroviejo
Lluís Mas
Sebastián Mora		 + 2:42,82

Klasyfikacja medalowa i punktowa oraz multimedaliści

[edytuj | edytuj kod]
Tabela medalowa
Miejsce Reprezentacja Złoto
Złoto		 Srebro
Srebro		 Brąz
Brąz		 Suma
Razem
1.  Stany Zjednoczone 3 1 2 6
2.  Holandia 2 4 2 8
3.  Włochy 2 2 1 5
4.  Dania 2 0 0 2
5.  Australia 1 0 1 2
6.  Rosja 1 0 0 1
7.  Belgia 0 2 0 2
8.  Niemcy 0 1 1 2
 Szwajcaria 0 1 1 2
10.  Wielka Brytania 0 0 3 3
Multimedaliści
Lp. Zawodnik / Zawodniczka Złoto
Złoto 		Srebro
Srebro 		Brąz
Brąz 		Suma
Razem
1. Holandia Annemiek van Vleuten 1 0 1 2
2. Holandia Anna van der Breggen 0 2 0 2
Tabela punktowa[j]
Miejsce Reprezentacja Punkty
1.  Holandia 1429
2.  Włochy 1133
3.  Stany Zjednoczone 1123
4.  Dania 706
5.  Wielka Brytania 503
6.  Niemcy 493
7.  Szwajcaria 465
8.  Belgia 408
9.  Australia 345
10.  Norwegia 188
11.  Rosja 168
12.  Francja 155
13.  Nowa Zelandia 110
14.  Hiszpania 90
15.  Słowacja 86
16.  Kolumbia 81
 Południowa Afryka 81
18.  Portugalia 80
19.  Słowenia 74
20.  Estonia 62
Miejsce Reprezentacja Punkty
21.  Szwecja 60
22.  Białoruś 50
23.  Węgry 30
24.  Austria 28
25.  Polska 20
26.  Czechy 17
 Kanada 17
28.  Irlandia 11
 Kazachstan 11
 Luksemburg 11
31.  Łotwa 6
32.  Izrael 5
 Kuba 5
34.  Serbia 3
35.  Chile 2
 Ukraina 2
37.  Chorwacja 1
 Meksyk 1

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Pomimo wstępnego zgłoszenia do mistrzostw, reprezentacje: Algierii, Brytyjskich Wysp Dziewiczych, Cypru, Czarnogóry, Etiopii, Korei Południowej, Ugandy i Wenezueli ostatecznie nie wzięły w nich udziału.
  2. ↑ a b Długość trasy została skrócona przez organizatorów z 280,0 km do 260,7 km.
  3. ↑ a b Długość trasy została skrócona przez organizatorów ze 186,9 km do 171,6 km.
  4. ↑ Rozpoczęcie konkurencji zostało przesunięte przez organizatorów na godzinę 15:30.
  5. ↑ Dla wyścigu ze startu wspólnego elity mężczyzn przyznano następujące limity: dla reprezentacji w światowym rankingu UCI (11 sierpnia 2019), które zajęły miejsca 1–10 (maksymalnie 8 zawodników), 11–20 (6 zawodników), 21–30 (4 zawodników) i 31–50 (1 zawodnik), tak aby łączna liczba startujących nie przekroczyła 200 zawodników. Dla wyścigu ze startu wspólnego elity kobiet przyznano następujące limity: dla reprezentacji w światowym rankingu UCI (11 sierpnia 2019), które zajęły miejsca 1–5 (7 zawodniczek), 6–15 (6 zawodniczek), 16–20 (5 zawodniczek) oraz pozostałe (3 zawodniczki) (→ Qualification system for the 2019 UCI Road World Championschips ↓; UCI Road World Championschips – 2019 Yorkshire Quota Allocation ↓).
  6. ↑ Pomimo możliwości startu w wyścigu ze startu wspólnego orlików (do lat 23) i obrony tytułu mistrza świata, Szwajcar Marc Hirschi został zgłoszony i startował w wyścigu ze startu wspólnego elity.
  7. ↑ a b Belg Remco Evenepoel startował w elicie. Z tego względu nie bronił tytułu mistrza świata juniorów w wyścigu ze startu wspólnego i jeździe indywidualnej na czas.
  8. ↑ Wymienione kwoty dotyczą premii wypłacanych przez światową federację UCI. Ponadto w niektórych przypadkach wypłacane są nagrody z krajowych związków kolarskich, nagrody państwowe, nagrody wynikające z kontraktów z grupami zawodowymi czy też ze zleceń reklamodawców.
  9. ↑ a b Holender Nils Eekhoff, który jako pierwszy przejechał linię mety w tym wyścigu, został przez sędziów zdyskwalifikowany za nadużywanie pomocy samochodów, gdy wracał do stawki po kraksie[3].
  10. ↑ Punkty przyznawane były w każdej konkurencji za miejsca od 1 do 25 (→ UCI Road World Championships Technical guide ↓, Special regulation. Article 11 Ranking by nations).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Yorkshire’s reputation as a world-class cycling destination was cemented today after the county was chosen to host the 2019 UCI Road World Championships [online], britishcycling.org.uk, 12 października 2016 [zarchiwizowane z adresu 2018-10-02] (ang.).
  2. ↑ UCI Road World Championships Technical guide ↓, OUT OF COMPETITION PROGRAMME, s. 6; PROGRAMME OF EVENTS, s. 100.
  3. ↑ a b c d Piotr Ziemka, MŚ w kolarstwie: Battistella najlepszym orlikiem po dyskwalifikacji Eekhoffa. Szymon Sajnok siedemnasty [online], sportowefakty.wp.pl, 27 września 2019 [dostęp 2022-10-05].
  4. ↑ a b 2019 Road World Championships. Start list Team Time Trial Mixed Relay. (PDF) [online], tissottiming.com [zarchiwizowane z adresu 2022-10-05] (ang.).
  5. ↑ a b 2019 Road World Championships. Start list Women Junior Individual Time Trial. (PDF) [online], tissottiming.com [zarchiwizowane z adresu 2022-10-05] (ang.).
  6. ↑ a b 2019 Road World Championships. Start list Men Junior Individual Time Trial. (PDF) [online], tissottiming.com [zarchiwizowane z adresu 2022-10-05] (ang.).
  7. ↑ a b 2019 Road World Championships. Start list Men Under 23 Individual Time Trial. (PDF) [online], tissottiming.com [zarchiwizowane z adresu 2022-10-05] (ang.).
  8. ↑ a b 2019 Road World Championships. Start list Women Elite Individual Time Trial. (PDF) [online], tissottiming.com [zarchiwizowane z adresu 2022-10-05] (ang.).
  9. ↑ a b 2019 Road World Championships. Start list Men Elite Individual Time Trial. (PDF) [online], tissottiming.com [zarchiwizowane z adresu 2022-10-05] (ang.).
  10. ↑ a b 2019 Road World Championships. Start list Men Junior Road Race. (PDF) [online], tissottiming.com [zarchiwizowane z adresu 2022-10-05] (ang.).
  11. ↑ a b 2019 Road World Championships. Start list Women Junior Road Race. (PDF) [online], tissottiming.com [zarchiwizowane z adresu 2022-10-05] (ang.).
  12. ↑ a b 2019 Road World Championships. Start list Men Under 23 Road Race. (PDF) [online], tissottiming.com [zarchiwizowane z adresu 2022-10-05] (ang.).
  13. ↑ a b 2019 Road World Championships. Start list Women Elite Road Race. (PDF) [online], tissottiming.com [zarchiwizowane z adresu 2022-10-05] (ang.).
  14. ↑ a b 2019 Road World Championships. Start list Men Elite Road Race. (PDF) [online], tissottiming.com [zarchiwizowane z adresu 2022-10-05] (ang.).
  15. ↑ UCI Road World Championschips – 2019 Yorkshire Quota Allocation ↓.
  16. ↑ SKŁAD KADRY NARODOWEJ NA SZOSOWE MISTRZOSTWA ŚWIATA, [w:] Polski Związek Kolarski [online], pzkol.pl, 16 września 2019 [zarchiwizowane z adresu 2021-06-15].
  17. ↑ Bartłomiej Kozyra, Yorkshire 2019: Monika Brzeźna za Agnieszkę Skalniak [online], naszosie.pl, 20 września 2019 [zarchiwizowane z adresu 2022-01-22].
  18. ↑ UCI Road World Championships Technical guide ↓, Special regulation. Article 12 Prizes.
  19. ↑ 2019 Road World Championships. Final Results Men Elite Road Race. (PDF) [online], tissottiming.com, 29 września 2019 [zarchiwizowane z adresu 2020-09-13] (ang.).
  20. ↑ 2019 Road World Championships. Final Results Men Elite Individual Time Trial. (PDF) [online], tissottiming.com, 25 września 2019 [zarchiwizowane z adresu 2021-01-26] (ang.).
  21. ↑ 2019 Road World Championships. Final Results Men Under 23 Road Race. (PDF) [online], tissottiming.com, 27 września 2019 [zarchiwizowane z adresu 2021-09-29] (ang.).
  22. ↑ 2019 Road World Championships. Final Results Men Under 23 Individual Time Trial. (PDF) [online], tissottiming.com, 24 września 2019 [zarchiwizowane z adresu 2021-01-26] (ang.).
  23. ↑ 2019 Road World Championships. Final Results Men Junior Road Race. (PDF) [online], tissottiming.com, 26 września 2019 [zarchiwizowane z adresu 2021-01-26] (ang.).
  24. ↑ 2019 Road World Championships. Final Results Men Junior Individual Time Trial. (PDF) [online], tissottiming.com, 23 września 2019 [zarchiwizowane z adresu 2021-01-26] (ang.).
  25. ↑ 2019 Road World Championships. Final Results Women Elite Road Race. (PDF) [online], tissottiming.com, 28 września 2019 [zarchiwizowane z adresu 2022-08-01] (ang.).
  26. ↑ 2019 Road World Championships. Final Results Women Elite Individual Time Trial. (PDF) [online], tissottiming.com, 24 września 2019 [zarchiwizowane z adresu 2021-01-26] (ang.).
  27. ↑ 2019 Road World Championships. Final Results Women Junior Road Race. (PDF) [online], tissottiming.com, 27 września 2019 [zarchiwizowane z adresu 2021-01-26] (ang.).
  28. ↑ 2019 Road World Championships. Final Results Women Junior Individual Time Trial. (PDF) [online], tissottiming.com, 23 września 2019 [zarchiwizowane z adresu 2020-09-13] (ang.).
  29. ↑ 2019 Road World Championships. Final Results Team Time Trial Mixed Relay. (PDF) [online], tissottiming.com, 22 września 2019 [zarchiwizowane z adresu 2021-09-22] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Mistrzostwa świata w kolarstwie szosowym

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mistrzostwa_Świata_w_Kolarstwie_Szosowym_2019&oldid=74590373”