Mnik – Wikipedia, wolna encyklopedia
Mnik – skała w lewych zboczach wąwozu Półrzeczki w miejscowości Mników w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Liszki[1]. Pod względem geograficznym wąwóz znajduje się na Garbie Tenczyńskim (część Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej) i należy do Tenczyńskiego Parku Krajobrazowego[2].
Mnik znajduje się w lesie, nieco nad dnem środkowej części wąwozu. Na południe od niego jest Księżycowa Skała, na północ Kanapa. Mnik to tkwiąca w skalnym murze skała o wysokości 10 m. Zbudowana jest z twardego wapienia. Na jej filarze i zachodniej, opadającej do dna wąwozu ścianie uprawiana jest wspinaczka skalna. Są trzy drogi wspinaczkowe o trudności IV – VI.1+ w skali Kurtyki. Dwie trudniejsze (szóstkowe) mają asekurację: 3 ringi (r) i stanowiska zjazdowe (st), czwórkowa tylko stanowisko zjazdowe[3].
Drogi wspinaczkowe
[edytuj | edytuj kod]- Żwirek VI+, 3r + st, 12 m
- Muchomorek VI.1+, 3r + st, 12 m
- Wariant L VI, 3r + st, 12 m
- Wodnik Szuwarek IV, st, 12 m
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Paweł Haciski, Południowa część Jury Krakowsko-Częstochowskiej, Warszawa, RING, 2015, ISBN 978-83-937960-0-7
- ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2
- ↑ Baza topo portalu wspinaczkowego [online] [dostęp 2019-03-29] .