Moda (styl) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Moda – podsystem komunikacyjny charakterystyczny dla danej epoki lub struktury macierzystej, który reguluje wewnętrzne i zewnętrzne przejawy ekspresji członków danej zbiorowości. Ze względu na presję grupy jest narzucana jednostkom, które ją bezrefleksyjnie powielają. Może mieć wpływ na identyfikację jednostek z grupą, bądź na mimikrę tych, którzy chcieliby zwiększyć swój status społeczny poprzez naśladowanie osób „modnych”. W węższym znaczeniu moda odnosi się do sztuki i działalności wzorniczej, także do projektowania ubioru (haute couture)[1]. Pierwszy dom projektowania odzieży pojawił się w 1858 roku w Paryżu[2].

Koncepcje mody w naukach społecznych

[edytuj | edytuj kod]

Moda występuje we wszystkich kulturach, w których ubiór ma dodatkowe funkcje poza użytecznością. Źródłem mody jest potrzeba ozdabiania i wyróżniania się. Jej genezę wywodzi się z protokapitalistycznych miast włoskich z okresu wczesnego renesansu. Na jej upowszechnienie wpływ miało rywalizujące z arystokracją mieszczaństwo. Jako czynniki wpływające na wykształcanie się mody Thorstein Veblen i Georg Simmel wskazywali stratyfikację społeczną nowoczesnego społeczeństwa, ponieważ moda stawała się w nim elementem dystynkcji statusowej. W podejściu Pierre’a Bourdieu uwrażliwienie na modę w wyższych klasach społecznych związane było z dziedziczeniem kapitału kulturowego[3].

Różni autorzy w odmienny sposób opisują modę w zakresie jej niezależności od innych podsystemów kulturowych. W ujęciu Ingrid Loschek moda nie jest systemem autonomicznym. Jest natomiast systemem sprzężonym z innymi obszarami rzeczywistości, takimi jak ekonomia, polityka, sztuka lub sport. Według Doris Schmidt, odwrotnie, może rozwijać się autonomicznie, mimo symbiotycznych związków z różnymi kontekstami społecznymi[4]. Także René König opisywał modę jako samoistną instytucję społeczną mającą funkcje regulowania sposobów zachowania[3]. Według Herberta Blumera stopień wpływu mody na jakąś dziedzinę jest odwrotnie proporcjonalny do stopnia obiektywizmu i otwartości testów stosowanych wobec różnorodnych modeli stosowanych w tej dziedzinie[2].

Moda a styl

[edytuj | edytuj kod]
Przykład projektu ubioru zgodnego z modą jako sztuki użytkowej

Moda wiąże się z pojęciem stylu, ale nie jest jego synonimem, podobnie jak nie jest tym samym co elegancja, snobizm, bądź obyczaj[2]. Modny może być ubiór, fryzura, sposób zachowania, lecz także styl muzyczny, styl artystyczny, światopogląd czy pewien sposób postępowania, czyli ogólnie rzecz biorąc styl życia, który jest popularny w jakimś czasie w jakimś środowisku. Moda zawsze tworzona jest przez grupę, która pierwsza inicjuje naśladownictwo czegoś, najczęściej form ubioru. Natomiast styl w modzie jest związany z indywidualnym, przystosowanym do potrzeb psychicznych określonego użytkownika sposobem wyrażania siebie poprzez formę ubioru.

Konkretna moda jako zjawisko krótkotrwałe jest konsekwencją coraz krótszych epok generujących określone style w sztuce. O ile styl romański i gotyk trwały kilkaset lat, o tyle secesja i art déco mniej niż 30 lat. W okresach, w których nie dochodzi do zmian rewolucyjnych (w polityce, moralności), relatywnie szybko zmienia się tylko moda w odniesieniu do detali (drobnych akcesoriów) np. w architekturze lub konfekcji[5].

Modna kobieta z maoryskiego plemienia Ngāti Kahungunu, nosząca hei-tiki(inne języki) na szyi, jeden kolczyk z pounamu(inne języki), a drugi z zęba rekina, dwa pióra kurobroda różnodziobego we włosach, płaszcz z czarną obwódką i frędzlami, i moko na brodzie, XIX wiek

Moda w ubiorze

[edytuj | edytuj kod]
  1. Cel praktyczny − osłona przed zimnem, ochrona przy pracy;
  2. Cel obyczajowości (etyczny) − szanowanie intymności własnej i innych, nieprowokowanie;
  3. Cel ozdobny − zdobi człowieka, podnosi jego godność;
  4. Cel seksualny − zwraca uwagę u potencjalnego partnera seksualnego;
  5. Cel reprezentacyjny − dana moda reprezentuje pozycję lub stanowisko człowieka, jego poglądy, ideologię, światopogląd.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kwade 2016 ↓, s. 106-107.
  2. a b c Kapciak 1999 ↓, s. 264.
  3. a b Kapciak 1999 ↓, s. 265.
  4. Kwade 2016 ↓, s. 105.
  5. Kwade 2016 ↓, s. 118-119.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]