Monika Olejnik – Wikipedia, wolna encyklopedia

Monika Olejnik

Monika Olejnik (2016)
Pełne imię i nazwisko	Monika Ewa Wasowska
Data i miejsce urodzenia	11 lipca 1956 Warszawa
Zawód, zajęcie	dziennikarz, prezenter radiowy i telewizyjny
Alma Mater	Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Monika Olejnik, właśc. Monika Ewa Wasowska^[1] (ur. 11 lipca 1956 w Warszawie) – polska dziennikarka radiowa, telewizyjna i prasowa.

Ukończyła XLVI Liceum Ogólnokształcące im. Stefana Czarnieckiego w Warszawie. Studiowała zootechnikę w SGGW^[2]. Ukończyła również dziennikarskie studia podyplomowe na Uniwersytecie Warszawskim. W 1981 odbyła staż w redakcji rolnej programu I PR^[2].

Swoją karierę dziennikarską zaczęła w programie I Polskiego Radia, gdzie odbywała staż. W latach 1982–2000 pracowała w programie III PR^[2], gdzie popularność przyniosły jej wywiady z politykami i postaciami życia publicznego w audycji Salon polityczny Trójki^[3]. W drugiej połowie lat 80. była związana razem z mężem Grzegorzem Wasowskim z trójkową audycją Nie tylko dla orłów. 9 maja 1987 była jednym z pierwszych przedstawicieli mediów na miejscu katastrofy lotniczej „Kościuszki”^[4]. Od stycznia 2001 do czerwca 2016 pracowała w Radiu Zet^[5], gdzie prowadziła rozmowy z politykami w audycji Gość Radia Zet^[6] i w programie Siódmy dzień tygodnia^[7].

W latach 1997–2003 prowadziła rozmowy w programie TVN Kropka nad i^[8]. Od września 2004 do lipca 2006 była gospodynią programu publicystycznego Prosto w oczy w TVP1. Od 11 września 2006 ponownie prowadzi program Kropka nad i, tym razem na antenie TVN24. Wiosną 2021 przeprowadzała wywiady z przedstawicielami kultury w programie Monika Olejnik. Otwarcie w serwisie TVN 24 Go^[9].

W „Gazecie Wyborczej” publikuje w wydaniach piątkowych felietony na aktualne tematy polityczne, a poprzednio razem z Agnieszką Kublik przygotowywała wywiady z cyklu Dwie na jednego. W 2007 ukazała się książka pod tym samym tytułem, zawierająca 25 wywiadów przeprowadzonych przez Olejnik i Kublik.

Jej ojciec, Tadeusz Olejnik (1932–2015)^[10][11][12], od 1955 był funkcjonariuszem Milicji Obywatelskiej, później był pracownikiem Służby Bezpieczeństwa MSW, w którym dosłużył się stopnia majora^[13][14].

Jej pierwszym mężem był inżynier elektryk Mateusz Praczuk (zm. 2014), którego poślubiła jako studentka w wieku 20 lat. Małżeństwo zakończyło się rozwodem z winy Praczuka^[15]. Była też żoną dziennikarza i satyryka Grzegorza Wasowskiego, z którym ma syna Jerzego (ur. 1985)^[16][17][18]. Od 1996 jej życiowym partnerem jest dziennikarz sportowy Tomasz Ziółkowski (ur. 1971)^[19].

Ma starszego brata Jacka (ur. 1954). Jest on kapitanem żeglugi wielkiej^[20].

W maju 2024 ujawniła, że zachorowała na chorobę nowotworową (nowotwór piersi), w związku z czym przeszła zabieg operacyjny^[21].

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 2000^[22][23].

• 1992: Nagroda im. Bolesława Prusa
• 1995: Laureatka Wiktora
• 1998: Nagroda Grand Press^[24]
• 1999: Kobieta Roku miesięcznika „Twój Styl”
• 2000: Nagroda Fundacji imienia Ksawerego i Mieczysława Pruszyńskich
• 2000: Nominacja do Telekamery w kategorii „Publicystyka” za program TVN „Kropka nad i”
• 2000: Laureatka Wiktora
• 2001: Nominacja do Telekamery w kategorii „Publicystyka” za program TVN „Kropka nad i”
• 2001: Laureatka SuperWiktora
• 2002: Nominacja do Telekamery w kategorii „Publicystyka” za program TVN „Kropka nad i”
• 2003: Nominacja do Telekamery w kategorii „Publicystyka” za program TVN „Kropka nad i”
• 2005: Nagroda Telekamery w kategorii „Publicystyka” za program TVP1 „Prosto w oczy”
• 2006: Nominacja do Telekamery w kategorii „Publicystyka” za program TVP1 „Prosto w oczy”
• 2007: 2. miejsce w rankingu „Najbardziej wpływowych kobiet pracujących w mediach” miesięcznika „Forbes”^[25]
• 2007: Nominacja do Nagrody Mediów Niptel^[26]
• 2008: 4. miejsce w rankingu „Najbardziej wpływowych kobiet pracujących w mediach” miesięcznika „Forbes”^[27]
• 2008: Nominacja do Wiktora w kategorii „Najwyżej ceniony komentator lub publicysta”
• 2009: 2. miejsce w rankingu „Najbardziej wpływowych kobiet pracujących w mediach” miesięcznika „Forbes”^[28]
• 2009: Nominacja do Wiktora w kategorii „Najwyżej ceniony komentator lub publicysta”^[29]
• 2009: Laureatka plebiscytu miesięcznika „Machina” na Syrenkę Warszawską 2008^[30]
• 2009: Laureatka Nagrody Złotej Wagi przyznawanej dziennikarzom przez Naczelną Radę Adwokacką^[31]
• 2011: Nagroda MediaTory za całokształt pracy dziennikarskiej^[32]
• 2012: Nominacja do Nagrody Kisiela w kategorii „Publicystyka”^[33]
• 2012: Nominacja do Róż Gali w kategorii „Media”^[34]

• Czuję się świetnie (1983) – dziennikarka na konferencji prasowej^[35]
• Pora na czarownice (1993) – jako reporterka telewizyjna^[36]
• Oficerowie – serial telewizyjny (2006), odc. 9. (Dzieci i Wdowy) i 10. (Nieznani sprawcy) – jako dziennikarka^[37]

• cykl Czarny serial, odc. Kościuszko cz. II, scenariusz i reżyseria: Tomasz Orlicz, TVP 2001, 21 min^[4][38]

• Kopciuszek (2005) – jako Kopciuszek^[39]

• Rybki z ferajny (2004) – jako reporterka Katie Current
• Jeż Jerzy (2010/11) – jako ona sama^[40]

• Monika Olejnik w bazie filmpolski.pl